به گزارش اقتصادنیوز، ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود بارها تهدید کرد که ایالات متحده را از ناتو خارج می کند، اتحاد نظامی که تضمین می کند ایالات متحده چتر هسته ای خود را در اروپا گسترش داده است. مشاوران ارشد سیاست خارجی ترامپ، به ویژه جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی،در این باب با او صحبت کردند. اما لفاظی‌های فزاینده انزواطلبانه ترامپ نشان می‌دهد که در صورت انتخاب مجدد، به جای شخصیت‌های باتجربه حاکمیت، خود را با مردان بله قربان گو احاطه خواهد کرد.در حالی که ترامپ برای خروج از ناتو به تایید کنگره نیاز دارد، اما می‌تواند تضمین‌های امنیتی آمریکا را بدون رها کردن رسمی این ائتلاف تضعیف کند. او فقط باید اعلام کند که آمریکا در صورت حمله از کشورهای اروپایی دفاع نخواهد کرد. و اکنون او دقیقا این عبارت را بر زبان آورده و تاکید کرده که اگر متحد ناتو به اندازه کافی برای دفاع هزینه نکند، روسیه را "تشویق" می کند تا "هر کاری که می خواهد انجام دهد" .
اروپا باید به جای امید به بهترین سناریویی که در آن بایدن دوباره انتخاب شود و به حمایت از اوکراین و پایبندی به تعهدات دفاعی آمریکا در قبال متحدانش در ناتو ادامه دهد، باید برای بدترین شرایط آماده شود. به نوشته پروجکت سندیکیت در حالت ایده آل، این آمادگی ها باید خیلی زودتر شروع می شد، چه پس از ضمیمه کردن کریمه توسط پوتین در سال 2014 یا پس از انتخاب ترامپ در سال 2016.اگر یک دهه پیش زمینه تشکیل اتحادیه دفاعی اروپا در ناتو فراهم شده بود، اتحادیه اروپا اکنون می‌توانست از مزایای تحقیقات دفاعی مشترک تقویت‌شده و استراتژی تدارکات نظامی کارآمدتر بهره‌مند شود. حداقل، دولت های اروپایی بیشتری باید از لهستان و استونی پیروی می کردند و بودجه دفاعی خود را در دو سال پس از تهاجم روسیه به اوکراین به شدت افزایش می دادند.
در حالی که بازگرداندن زمان به عقب غیرممکن است، عدم اقدام در حال حاضر اوج بی مسئولیتی خواهد بود. برای شروع، اروپا باید حمایت خود را از تلاش های جنگی اوکراین افزایش دهد. این در حالی است که اکثریت جمهوری خواه مجلس نمایندگان آمریکا درخواست بایدن برای کمک نظامی اضافی 60 میلیارد دلاری به اوکراین را رد کردند، سلاح و مهمات آن کشور در حال جنگ رو به اتمام است.در این میان، اروپا باید متعهد شود که از اوکراین برای مدت طولانی حمایت کند، حتی اگر آمریکا دیگر تن به این کار ندهد. اگر اوربان از ادامه همکاری امتناع کند، 26 کشور عضو دیگر باید او را دور بزنند و منابع مورد نیاز اوکراین را در اختیار این کشور قرار دهند.در حال حاضر واضح است که اگر روسیه در اوکراین شکست نخورد، پوتین به سایر کشورهای اروپایی حمله خواهد کرد.
کرملین با حمایت مالی از احزاب راست افراطی و چپ افراطی ضد اتحادیه اروپا و به کارگیری لژیونی از ربات ها برای انتشار اطلاعات نادرست انتخاباتی در رسانه های اجتماعی، برای بی ثبات کردن دموکراسی های اروپایی تلاش می کند. در همین حال، هکرهای مورد حمایت پوتین زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه‌های برق و پایگاه‌های اطلاعاتی دولتی را هدف قرار می‌دهند و جنگنده‌های روسی حریم هوایی سوئد و استونی را نقض می‌کنند.در نتیجه، اروپا نیز باید هزینه های دفاعی خود را افزایش دهد. کشورهای اروپایی حداقل باید به هدف ناتو یعنی 2 درصد از تولید ناخالص داخلی برسند. در فوریه 2022، اولاف شولز، صدراعظم آلمان، یک (نقطه عطف) در سیاست خارجی این کشور را اعلام کرد که نشان دهنده تعهد مجدد به تسلیح مجدد است. اما نزدیک به دو سال بعد، او هنوز به وعده خود مبنی بر سرمایه گذاری 100 میلیارد یورویی در نوسازی نیروهای مسلح کشور عمل نکرده است.
از منظر ناظران، بودجه بیشتری برای اتحادیه اروپا نیز مورد نیاز است. تیری برتون، کمیسر بازار داخلی اتحادیه، اخیرا پیشنهاد ایجاد یک صندوق دفاعی 100 میلیارد یورویی اتحادیه اروپا را برای تأمین مالی خریدهای دفاعی مشترک و افزایش تولید تسلیحات و مهمات ارائه کرده است. پیشنهاد برتون - که احتمالا از حمایت امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، متحد نزدیک او برخوردار است - نشان دهنده اولین گام امیدوارکننده است.با توجه به اینکه اقتصاد اروپا نسبت به روسیه در موقعیت بهتری قرار دارد، کشورهای اتحادیه اروپا به راحتی می توانند سلاح های کافی برای تامین نیازهای دفاعی اوکراین و نیازهای خود تولید کنند. اما از آنجایی که چنین سرمایه‌گذاری‌هایی زمان می‌برد و نیازمند تعهد پایدار دولت‌های ملی است، زمانی برای تلف کردن وجود ندارد.
مطمئنا روسیه دارای زرادخانه هسته ای عظیمی است. در مقابل، تنها دو کشور اروپایی سلاح هسته ای دارند: فرانسه و بریتانیا (که دیگر بخشی از اتحادیه اروپا نیست و به شدت به فناوری آمریکایی متکی است). با توجه به اینکه پوتین پیشتر تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی در اوکراین کرده است، اروپا باید استراتژی بازدارندگی هسته ای خود را توسعه دهد. اما این امر مستلزم تعهد معتبر فرانسه و بریتانیا برای استفاده از ظرفیت های هسته ای خود برای دفاع از کشورهایی مانند استونی و لهستان است.بحث‌برانگیزتر، کشورهایی که خود را بدون حمایت چتر هسته‌ای ایالات متحده می‌بینند، ممکن است احساس کنند مجبور هستند زرادخانه‌های هسته‌ای داشته باشند. اوکراین، با تسلیم سلاح های هسته ای که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در خاکش باقی مانده بود، به سختی آموخته که تضمین های امنیتی برای جلوگیری از حملات احتمالی روسیه کافی نیست.هر کشوری با نیروگاه های هسته ای و دانش علمی لازم، ظرفیت توسعه سریع تسلیحات خود را دارد. علاوه بر این، فرانسه می تواند پیشنهاد دهد تا تخصص فن آوری خود را با دیگر کشورهای اروپایی به اشتراک بگذارد.
