21 مارس 1993، سه فضاپیمای بین سیاره‌ای، «اولیس» متعلق به آژانس فضایی اروپا و «مشاهده‌گر مریخ» ناسا و «گالیله»، در آزمایشی مشترک برای اثبات وجود امواج در میدان گرانشی کیهان شروع به کار کردند.
امواج گرانشی هرگز به‌طور مستقیم شناسایی نشده‌اند، اگرچه وجود آنها در نظریه نسبیت اینشتین پیش‌بینی شده بود و شواهد غیرمستقیم وجود آنها وجود دارد. اعتقاد بر این است که این امواج توسط انفجارهای ابرنواختری، فروپاشی سیاهچاله‌ها و رویدادهای دیگری از این دست تولید می‌شوند. جست‌وجوهای گذشته با تجهیزات زمینی و فضاپیمای منفرد نتوانسته است آنها را کشف کند.
این آزمایش مشترک از 21 مارس تا 11 آوریل اجرا شد. برای اولین‌بار سه فضاپیما به‌طور هم‌زمان مشاهداتی را انجام دادند که به میزان قابل‌توجهی قابلیت اطمینان هر تشخیص را افزایش داد.
اگرچه هیچ امواج گرانشی در آن موقعیت یافت نشد، آزمایش محدودیت‌های بالایی برای شدت آنها تعیین کرد و درنتیجه تعدادی از منابع احتمالی را حذف کرد.
