در اواخر دهه 1990، فضاپیمای «گالیله» مناظر خیره کننده‌ای از «اروپا» را ثبت کرد و شواهدی را کشف کرد که نشان می‌داد سطح یخی قمر احتمالاً اقیانوسی عمیق و بزرگ را پنهان می‌کند.
داده‌های تصویری از اروپا توسط گالیله در اینجا، با کالیبراسیون‌های بهبودیافته برای تولید تصویری رنگی، تقریباً نزدیک به آنچه چشم انسان ممکن است ببیند بازسازی شده‌اند.
علل شکستگی‌ها و انحنای طولانی قمر، آب مایع زیرسطحی آن است. جزر و مدی که قمر بزرگ در مدار بیضی‌شکل خود به دور مشتری تجربه می‌کند، انرژی لازم برای مایع نگه‌داشتن اقیانوس را تأمین می‌کند.
اما احتمال وسوسه‌انگیزتر این است که حتی در غیاب نور خورشید، این فرآیند بتواند انرژی لازم برای پشتیبانی از حیات را نیز تأمین کند. تا اروپا را به یکی از بهترین مکان‌ها برای جست‌وجوی حیات در فراسوی زمین تبدیل کند.
فضاپیمای جونو درحال‌حاضر در مدار قرار دارد. این فضاپیما پروازهای مکرری انجام داده است که تصاویری را همراه با داده‌هایی از قابلیت سکونت اروپا ارائه می‌دهد.
اکتبر امسال نیز شاهد پرتاب فضاپیمای «اروپا کلیپر» ناسا خواهیم بود. این فضاپیما نزدیک به 50 پرواز را انجام خواهد داد که به 25 کیلومتری سطح یخی این قمر نزدیک می‌شود.
