برترین‌ها: در مطلب پیش رو تصاویری از چند خانه زیبا و قدیمی در تهران را ارائه کردیم همراه با توضیحاتی مختصر درباره این خانه‌ها، در روزگار متراکم امروز، مطمئنا هر رهگذری که این خانه‌ها را می‌بیند حسرت زندگی در چنین فضاهایی را می‌خورد، بیخود نیست که تب نوستالژی انقدر بالاست از رهاورد محرومیت‌هایی‌ست که در حتی در اندازه‌ی خانه‌هایمان تجربه‌اش می‍‌‌کنیم، آدم‌‌هایی که در خانه‌های آن چنانی زندگی می‌کردند مطمئنا دنیا را بیشتر دوست داشتند. با این مطلب زیبا(از لحاظ بصری!) همراه باشید.
قمارخانه شوش
سردری زیبا
سردری زیبا و فاخر خانه‌ای در محله‌ی پامنار تهران. سردر خانه منقش به دو فرشته‌‌ی نگهبان است که از تاجی محافظت می‌کنند که در این سر در تخریب شده و دیگر نیست. این نقش ریشه در باورهای ایران باستان دارد.
خانه شایان
آجر با لعاب سبز یکی از مصالح مرسوم معماری در دوران پهلوی دوم بوده که در کاربری‌های مختلف توسط معماران استفاده می‌شده است. از شاخص‌ترین این پروژه‌ها می‌توان به «خانۀ شایان» که در سال ۱۳۴۷ توسط آرشیتکت کامران شاهین‌فر در خیابان ابن یمین سهروردی طراحی و اجرا شده است نام برد.
دوراهی قلهک
از تک‌بناهایی که وجودشان در کنار یکدیگر هویت یک محله را شکل می‌دهد. قاب‌بندی درگاه ورودی، جزئیات و تناسبات بازشوها و نرده‌ها، مصالح یکدست و حل کردن منطقی شیب سایت از ویژگی‌های این پروژه‌ی واجد ارزش است.
زیبای کنج خیابان کاخ و ایتالیا
دو سال از تخریب این بنای نبش خیابان کاخ و ایتالیا گذشت. ساختمانی که در سال ۱۳۴۰ و توسط مهندسین مشاور مرجان طراحی و اجرا شده بود و در طی سال‌ها توانسته بود خود را به عنوان یکی از میراث معماری مدرن تهران در حافظۀ مردم شهر ثبت نماید.
خانه هوشمند
کار با آجر و استفاده از ادبیات معماری ایرانی چون تناسبات و جزئیات از شیوه‌های مرسومی بود که در معماری پهلوی دوم به طراحی فضاهای مسکونی شهر راه پیدا کرد. «خانه هوشمند» در خیابان دوازدهم ولنجک به طراحی مهوش عالمی و لودوویکا میکارا از بهترین نمونه‌های پابرجای این روش در تهران است.
خانه خیابان بخارست
ویلای نبش خیابان هشتم بخارست در حال تخریب است. دیرزمانی این گونه بناها هویت معماری مدرن تهران بودند و امروز با از دست دادن و عدم مستندنگاری علمی آنها، شاید تنها افسوس و دلسردی برای شهروندان شهر باقی می‌ماند.
