به گفته علیرضا رستمی، صنعت شیرخشک کشور به طور نسبی خودکفایی دارد و اکثر نیازهای شیرخشک در کشور تأمین می‌شود و تنها حدود ۵ درصد آن وارداتی است.
وی با اشاره به بروز برخی مشکلات در تأمین شیرخشک‌های معمولی نوزادان در سال گذشته اظهار کرد: از مهرماه سال ۱۴۰۲، با تشکیل قرارگاه اصلاح سیاست‌های ارزی شیرخشک یک جراحی اقتصادی در این حوزه صورت گرفت به این مفهوم که مابه‌التفاوت قیمت ارزی در قالب یارانه از سوی دولت پرداخت شد و قیمت شیرخشک برای مصرف‌کننده ثابت باقی ماند.
سرپرست اداره‌کل امور فرآورده‌های طبیعی، سنتی و مکمل سازمان غذا و دارو خاطرنشان کرد: خانواده‌ها برای تهیه شیرخشک در تعداد منطقی با افزایش قیمت مواجه نمی‌شوند و هر نوزاد ماهانه تا سقف ۱۰ قوطی شیرخشک را با نرخ یارانه‌ای دریافت می‌کند.
به‌گفته وی، شیرخشک نوزادان تازه‌متولدشده‌ای که هنوز برای آنها شناسنامه صادر نشده است، با شناسنامه مادر و پدر در تعداد محدود قابل ارائه و ثبت است، همچنین اتباع مجاز هم با ارائه کد اقامت اتباع، می‌توانند شیرخشک نوزادان خود را دریافت کنند.
سیاوش سلیمی، از دپوی بیش از ۴۵ هزارتن شیرخشک در کارخانجات خبر داد و گفت: بنابر آمار ماهانه ۶ تا ۷ هزارتن شیرخشک مورد نیاز است که با احتساب تولید ۱۸ تا ۲۰ هزارتن شیرخشک در داخل بخش اعظم تولید محصول باید به بازارهای هدف صادر شود.
به گفته او، تاکنون گمرک به پایانه های صادراتی تعدیل نرخ پایه صادراتی را اعلام نکرده، درحالیکه وزارت جهاد به عنوان متولی امر با این امر موافقت کرده است.
سلیمی ادامه داد: اگر بنابر توافق قبلی با کشورهای منطقه بصورت ریالی شیرخشک صادر شود این امر به کاهش حجم شیرخشک دپو شده در کارخانه ها و جلوگیری از ضرر و زیان آنها کمک می کند.
رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک صنعتی گفت: بنابر آمار سال گذشته بیش از ۲۰۰ هزارتن شیرخشک در کشور تولید می شود که این میزان بیش از ۲ برابر نیاز کشور است.
تولیدکنندگان شیرخشک نوزادان کشور هنوز از هزار توی مشکلاتی که از اواخر سال ۱۴۰۱ ایجاد شده بود به سلامت خارج نشده اند و همچنان در گیر و دار تامین نقدینگی مانده اند. تولیدی که قبل از شروع زمزمه تغییر نرخ ارز شیرخشک از ۴ هزار و ۲۰۰ تومان به ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان نه تنها نیاز داخلی را برطرف می کرد بلکه با توجه به تولید فراتر از نیاز کشور، تولیدکنندگان آن درصدد دریافت مجوز برای صادرات بودند.
اما چندین ماه منتظر نگه داشتن تولیدکنندگان برای ارائه ارز برای تامین مواد اولیه مورد نیاز برای تولید باعث شد ابتدا بعضی از خطوط تولید با چالش مواجه شوند و سپس این مشکل زنجیره ای به شرکت های پخش و از آنجا به داروخانه ها و مردم برسد. اتفاقی که منجر به بروز کمبود شیرخشک در بازار کشور شد و نتیجه ای جز واردات فوریتی در بر نداشت. ارز هایی که قرار بود صرف تولید به صرفه شود و سر از واردات برای تامین نیاز فوری مردم شد.
حالا ارز شیرخشک بالاخره اصلاح شده و مبدا آن ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان قرار گرفته و به نظر می رسد نباید چالشی برای تامین ارز و تامین مواد اولیه وجود داشته باشد اما اگر مشکلات داروخانه ها را در این بخش فاکتور بگیریم باید بگوییم که همچنان چرخ تولید شیرخشک به حرکت دورانی قبل خود نرسیده و به سختی تولید پیش می رود؛ چرا که تولیدکنندگان از یک سو با قیمت گذاری به نظر ناعادلانه و به دور از سود دهی مواجه هستند و از سویی دیگر به دلیل افزایش هفت برابری نرخ ارز باید نقدینگی بیشتری برای ادامه حیات در اختیار داشته باشند. نقدینگی ای که هر طور طی این چند ماه تلاش کرده اند نتوانسته اند فراهم کنند و تولید شیرخشک این غذای نوزادان در شرایطی که دسترسی به شیرمادر دشوار است لنگ مانده است.
