یک تیم بسکتبال حرفه‌ای در عراق متعلق به یک گروه مسلح عراقی است که برخی از نیرو‌های آن اخیرا به نیرو‌های آمریکایی حمله کردند. اما این خصومت حد و مرزی هم دارد: تیم از یک بسکتبالیست آمریکایی استفاده می‌کند تا به قهرمانی آن‌ها کمک کند.
به گزارش فرارو، آسوشیتدپرس در گزارشی نوشت: مانند بسیاری از بسکتبالیست‌های سابق کالج ایالات متحده که رقابت سختی برای کسب مقام در NBA دارند، اوچنا ایروگبو ۲۷ ساله از ساکرامنتو پس از امضای قرارداد با تیم بسکتبال حشد الشعبی آماده پلی آف سوپر لیگ بسکتبال عراق در بغداد است.
از منظر ورزشی، قرارداد با ایروگبو یک چیز کاملا عادی است. این گارد ۶ فوتی پیش از پیوستن به تیم الحشد الشعبی با میانگین ۲۷ امتیاز در هر بازی رهبری لیگ قطر را در گلزنی داشت. از نظر سیاسی، اما موضوع کمی پیچیده‌تر است.
ایالات متحده از زمان حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ که سال‌ها اشغال به دنبال آن بود، روابط پرتنشی با عراق داشته است. این پیش از آن بود که نیرو‌های تحت حمایت ایران در عراق، حملات به نیرو‌های آمریکایی در منطقه را آغاز کنند.
ایروگبو، تمرکز خود را روی بسکتبال حفظ می‌کند و از صحبت در مورد سیاست اجتناب می‌کند. او حتی قبل از اینکه تیم به او پیشنهاد بدهد، حتی نام حشد الشعبی را نشنیده بود.
ایرگبو که یکی از سه شهروند ایالات متحده در تیم بسکتبال الحشد الشعبی است، این مأموریت را با وجود خطرات امنیتی منحصر به فرد و تنش‌های سیاسی در کشور میزبانش مانند هر ماموریت دیگری می‌داند: من یک آدم بسیار ساده هستم. برای تمرین می‌روم و اگر تمرین نکنم در اتاقم هستم. با هم تیمی‌هایم وقت می‌گذرانم، بازی‌های ویدیویی انجام می‌دهم، کتاب می‌خوانم.
ایروگبو، که در کالج برای دانشگاه استونی بروک در نیویورک بازی می‌کرد، می‌گوید که امریکایی‌ها با هم‌تیمی‌های عراقی خود با استفاده از زبان انگلیسی اولیه ارتباط برقرار می‌کنند، اما در زمین بیشتر به حرکات دست و زبان بسکتبال تکیه می‌کنند.
همه تیم‌های عراق دولتی هستند و توسط نهاد‌های مختلف دولت مانند وزارتخانه‌های نفت و کشور حمایت می‌شوند و بودجه‌ای از وزارت جوانان و ورزش دریافت می‌کنند. بازی‌ها از یک کانال تلویزیونی دولتی که به ورزش اختصاص دارد پخش می‌شود.
عقیل نجم، سرمربی تیم حشد الشعبی می‌گوید تنش‌ها هیچ ربطی به تیم و بازیکنانش ندارد.
نجم ادامه می‌دهد: باشگاه یک سازمان غیرنظامی است و ما با افراد غیرنظامی سر و کار داریم، بنابراین هیچ ارتباطی با این سیاست‌ها ندارد.
جمال فاضل، رئیس باشگاه ورزشی حشد الشعبی بازیکن سابق تیم ملی عراق است. فاضل می‌گوید که امید زیادی به تیمش دارد و معتقد است که آمریکایی‌ها به این تیم کمک می‌کنند تا به شهرت ملی و منطقه‌ای برسد.
او می‌افزاید: همه تیم‌های عراقی از بازیکنان بین المللی کمک می‌گیرند. ما مشکلی نداریم که آیا این بازیکن آمریکایی است، آن بازیکن اردنی یا سوری است.
همانطور که تیم‌های فوتبال در سراسر جهان استعداد‌های آرژانتینی و برزیلی را جذب می‌کنند، تیم‌های بین‌المللی بسکتبال نیز از جمله در خاورمیانه، مدت‌هاست بر جذب بازیکنان آمریکایی تمرکز کرده‌اند.
آمریکایی‌هایی که در عراق بازی می‌کنند، درآمد بیشتری نسبت به هم تیمی‌های خود که در آنجا متولد شده‌اند، دارند، اما از سبک زندگی پرتحرک ستاره‌های NBA در خانه لذت نمی‌برند.
فاضل می‌گوید که آمریکایی‌ها ۵ هزار تا ۶ هزار دلار در ماه بدون مالیات درآمد دارند و همچنین مسکن رایگان دریافت می‌کنند.
تیم‌های عراقی بلافاصله پس از خروج آخرین نیرو‌های آمریکایی در سال ۲۰۱۱، هشت سال پس از حمله‌ای که صدام حسین دیکتاتور سابق را سرنگون کرد، شروع به جذب بازیکنان بسکتبال آمریکایی کردند. از آن زمان تاکنون ده‌ها آمریکایی در عراق بازی کرده‌اند.
هر تیم مجاز به جذب سه بازیکن غیر عراقی است که در هر زمان بیش از دو بازیکن در زمین حضور ندارند. بیش از ۲۰ امریکایی در این فصل در عراق بازی می‌کنند.
آیزاک بنکس از نیواورلئان، مهاجم ۶ فوتی و ۷ اینچی که قبلاً با تیم دیگری از عراق بازی می‌کرد، یکی دیگر از آمریکایی‌های تیم حشد الشعبی است.
بنکس، که به مسائل سیاسی یا امنیتی نمی‌پردازد، می‌گوید که بازیکنان و هواداران عراقی از آن‌ها به گرمی استقبال می‌کنند و دوستشان دارند.
فاضل، رئیس باشگاه، تأکید می‌کند که باشگاه مراقب امنیت بازیکنان بین المللی است و برای هر چیزی آماده است.
