سید جواد هاشمی فشارکی، مدرس دانشگاه و مؤلف کتاب فرهنگ موضوعی بیانیه گام دوم انقلاب در یادداشتی که به مناسبت ایام سوگواری شهادت امام علی(ع) نوشته و آن را در اختیار ایسنا قرار داده؛ آورده است: امام علی (ع) برترین شخصیت پس از پیامبر اسلام (ص)، اول مسلمان، اول مجاهد، اول جانشین نبوی، تنها مولود کعبه، اول شهید محراب، دریای بیکران، مظهر کمال و تجلی انسان کامل و بی‌عیب و عالم به رموز عالم بود و به‌جای اینکه به‌عنوان الگو و اسوه قرار گیرند، با فتنه دشمنان، ظلم و ستم‌ها بر ایشان رفته است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.
۱) غصب حق الهی حکومت امام علی (ع): پس از رحلت پیامبر (ع)، علی‌رغم نص صریح الهی، و اعلام پیامبر، عده‌ای انگشت شمار در مکانی به نام «سقیفه بنی ساعده» جلسه‌ای تشکیل دادند و حق مسلم آن حضرت در خلافت بعد از نبی (ص) را غصب کردند و فرد دیگری به‌کار گماردند.
۲) خانه نشینی امام: با غصب خلافت، ۲۵ سال آن امام (ع) بی‌نظیر را خانه‌نشین کردند و مردم از حکمرانی امام@المسلمین بر جامعه اسلامی محروم شدند.
۳) غصب فدک همسر امام (ع): فدک، مِلک طلق همسر امام بود که پیامبر (ص) به امر خداوند به او واگذاشته بود و دستگاه خلافت، آن را به بهانه‌های واهی غصب کرد.
۴) تعدی به خانه امام (ع): یاران خلیفه وقت برای گرفتن بیعت اجباری از امام علی (ع) به خانه امیرالمؤمنین (ع) حمله کرده و هتک حرمت کردند.
۵) جراحت همسر امام (ع): در جریان حمله به خانه امام (ع)، حضرت زهرا (س) مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به‌شدت مجروح شدند.
۶) شهادت طفل امام (ع): به‌دنبال حمله به منزل امام علی (ع)، حضرت محسن طفل امام، پیش از تولد به شهادت رسیدند.
۷) شهادت همسر امام (ع): ظلم، ضرب و جرح؛ مصیبت‌ها و اهانت‌های فروانی که بر حضرت زهرا (س) وارد شد، همه نشانگر اوج مظلومیت امام علی (ع) است، امام علی (ع) فرمودند که بزرگ‌ترین مصیبت حضرت زهرا (ع) این بود که وقتی جسم مبارک او را بر مغتسل قرار دادم: دریافتم که یکی از دنده‌های سینه او شکسته و پهلویش از ضرب تازیانه سیاه شده است.» و همین علت شهادت آن حضرت بوده است.
۸) نامعلوم بودن مزار همسر امام(ع): براساس شرایط نامناسب، حضرت زهرا (س) وصیت کرده بودند که شبانه و پنهانی دفن کنند و تا امروز کسی جز ائمه اطهار (ع) مکان قبر او را نمی‌داند.
۹) سه جنگ بزرگ علیه امام (ع): سه جنگ بزرگ (جمل، صفیّن و نهروان) توسط ناکثین، قاسطین و مارقین از میان جامعه مسلمان، مظلومانه بر علیه امام المسلمین صورت گرفت.
۱۰) مظلومیت تنهایی امام (ع): کوفیان، امام علی (ع) را تنها گذاشتند و امام (ع) سر در چاه فرو می‌بردند و درد دل‌های خود را بیان می‌فرمودند.
۱۱) شهادت امام (ع): امام را منافقین در شب ۱۹ ماه مبارک رمضان در محراب مسجد کوفه با شمشیر زهرآگین بر فرق مبارکشان، مجروح و سپس به شهادت رساندند.
۱۲) دفن غریبانه امام (ع): تشییع و دفن پیکر مطهر امام به‌صورت غریبانه و شبانه، بدون هیچ همراهی به‌جز حسنین در نجف اشرف صورت گرفت.
۱۳) مخفی بودن قبر امام (ع) تا یکصد سال: دشمنی‌ها و کینه توزی‌های معاویه باعث شد تا فرزندان امام علی (ع) از بیم دشمنی‌های بنی امیه مزار ایشان را بنابر وصیت خود آن حضرت مخفی کنند و طی یکصد سال آن را پوشیده نگه دارند و قبر امام بدون زائر بود.
۱۴) لعن و سبّ امام (ع) توسط مسلمین: با فتنه معاویه، لعن بر امام علی (ع) در منابر امویین در سراسر کشور اسلامی یک سنت شده بود که تا ۷۰ سال ادامه یافت.
۱۵) آزار و قتل شیعیان امام (ع): تا ده‌ها سال بعد از شهادت امام، آزار و شکنجه و تبعید و قتل دوست‌داران خاص امام صورت می‌گرفت.
۱۶) محرومیت حکومت اولاد امام (ع): بعد از بدعت سقیفه و محرومیت امام علی (ع) از حکمرانی جامعه اسلامی، برای اولاد معصومین وی نیز چنین شد.
۱۷) به شهادت رساندن فرزندان امام (ع): دو فرزند معصوم امام و نیز حضرت عباس و نوادگان آن حضرت (به‌جز امام زمان) و علویان و پیروان آنان توسط بنی امیه و بنی عباس همگی را مورد انواع فتنه‌ها، سرکوب شدیدی، صدمات و شهادت قرار دادند.
۱۸) محرومیت محبان امام (ع): با بدعت انحراف در مسلمانان، اکنون صدها میلیون مسلمان از محبت و ولایت امام علی (ع) محروم هستند.
۱۹) محو آثار امام (ع) در عربستان: آثار اسلامی و علوی در سرزمین مهد اسلام توسط وهابیت از بین رفته است و حجاج و زوار نمی‌توانند محل جنگ‌ها و رشادتهای امام علی ع() را مشاهده کنند.
۲۰) کشتار شیعیان امام توسط صدام: در جریان انتفاضه شعبانیه سال ۱۳۶۱ شمسی در عراق، توسط صدام کشتار مردم شیعه در اطراف حرم امام علی (ع) و همچنین در حرم امام حسین (ع) مظلومانه به شهادت رسیدند.
۲۱) جنگ تحمیلی ۲ کشور شیعه: به راه انداختن یک جنگ هشت ساله توسط صدام حاکم کشور شیعه عراق علیه ملت شیعه و انقلابی ایران با حمایت تمام عیار غرب و شرق و کشتار شیعیان داخل عراق توسط صدام صورت گرفت.
۲۲) عدم رشد شهر امام (ع): در زمان صدام ملعون اجازه توسعه شهر نجف اشرف و حرم امام داده نشد و شهر با معضلات زیادی مواجه بود. ولی بعد از سرنگونی وی توسط متبرعان ایرانی بازسازی و توسعه یافت.
۲۳) مظلومیت امام علی (ع) توسط حسن روحانی: مظلومیت امام در زمان حاضر نیز ادامه داشته به نحویی که حسن روحانی با تفسیر به رأی از کلام امام علی (ع) برخلاف عقاید شیعه در خرداد ۹۶ گفت: «امیرالمؤمنین (ع) مبنای ولایت و حکومت را نظر و انتخاب مردم می‌داند». و «اگر مردم فردی غیر از مرا برای رهبری خود انتخاب کنند من اولین کسی هستم که از رأی مردم اطاعت خواهم کرد.»
۲۴) مظلومیت امام علی (ع) در عصر حاضر: به خاطر حفظ وحدت مسلمین نمی‌توانیم، برخی از مظلومیت‌های وی را به‌خوبی بیان کنیم و همچنان در سینه‌ها مکتوم مانده است.
۲۵) مظلومیت فرزند امام علی (ع): برخی از شیعیان علوی، به دلیل جنگ شناختی دشمن، متأسفانه محب نایب فرزند امام علی نیستند!
۲۶) مظلومیت امام علی (ع) در میان محبین امام (ع): اغلب محبین امام علی که نسبت به وی ابراز علاقه داریم، ولی آن حضرت را بخوبی نمی‌شناسیم و نسبت به ترویج معارف امام علی (ع) اهتمام نداریم.
۲۷) مهجوریت نهج البلاغه امام علی (ع): نهج البلاغه امام علی (ع) در تمام عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی، سیاسی و عقیدتی، راهگشای زندگی ماست لکن آن را به کار نمی‌بندیم و تقریباً مهجور است.
۲۸) برزمین ماندن وصایای امام (ع): از وصایای امام این است که: «امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید؛ نتیجه ترک آن این است که بدان و ناپاکان بر شما مسلط خواهند شد و به شما ستم خواهند کرد، آنگاه هر چه نیکان شما دعا کنند، دعای آن‌ها برآورده نخواهد شد. تقوای الهی را هرگز از یاد نبرید، کوشش کنید تا دم مرگ بر دین خدا باقی بمانید. از خدا بترسید که جزا و کیفر خدا شدید است.» ولی ما...!
۲۹) غریبی فرزند امام (ع): محب امام مهدی (عج) هستیم و برای فرجش نیز دعا می‌کنیم ولی زمینه ساز ظهورش نیستیم.
۳۰) علی بزرگ مردی ناشناخته: همه ابعاد سجایای علمی و ایمانی و اخلاقی امام و نیز خدمات امام علی (ع) بیان نشده است و بسیاری نمی‌دانستند و نمی‌دانند امام کیست و چه کارها کرده‌اند، ورنه به او ایمان می‌آوردند.
مظلومیت‌های امام علی (ع)، در زمان حیات، شهادت، پس از حیات مادی وی بوده و تداوم دارد و اغلب این ظلم‌ها توسط مسلمانان و حتی شیعیان نااهل صورت گرفته است و علت آن، دشمنی دشمنان، بی بصیرتی برخی از مسلمانان بوده است و حکایت مظلومیت امیرالمؤمنین (ع) مظلومیت اسلام ناب محمدی است.
اول مظلوم عالم، مظلومیتش هنوز جاری و ساری است. چنانچه حضرت علی (ع) در پایان کلامش این جمله را می‌فرمود: «ما زِلتُ مظلوما مُنذُ قَبضَ اللّه رسولَهُ حتّی یوم الناسِ هذا؛ از روزی که پیغمبر خدا (ص) از دنیا رفت تا به امروز، پیوسته مظلوم بوده‌ام.» (الأمالی، محمد بن الحسن طوسی، مصحح: مؤسسة البعثة و دار الثقافة، قم، ۱۴۱۴ ق، ص ۷۲۶، ح ۱۵۲۶.)
گرچه امروزه حکومت اسلامی ایران در اوج اقتدار بوده ولی امکان تکرار تاریخ با دشمنی‌های آمریکا و غربی‌های و صهیونیست‌ها میسر است و مسلمانان ضرورت دارد با شناخت معارف زندگانی امام و درس‌آموزی آموزه‌های آن؛ با بصیرت خود را بیمه و با هوشیاری لازم؛ فتنه‌های دشمنان را خنثی سازند.
انتهای پیام
