رویداد آیندهنگاری ملی فناوری اطلاعات ایران در عمارت کلاه فرنگی وزارت ارتباطات برگزار شد و نخستین نشست این رویداد به بررسی نتایج پیمایش ملی آیندهنگاری دلفی فناوری اطلاعات پرداخت. این پژوهش که با روش «دلفی» انجام شده از اردیبهشت امسال آغاز شده و بخشی از نتایج آن دیروز مورد بررسی قرار گرفت و مهمترین سوال این پیمایش لزوم یا الزام نداشتن حضور دولت برای توسعه فناوریها است.
«امیر ناظمی» معاون وزیر ارتباطات گفت: هر برنامهریزی دو وجه اصلی دارد؛ یک وجه آن آرزوهای ما است که به آینده مربوط میشود و وجه دیگر تجربیاتی است که متعلق به گذشته است. اکوسیستم خدماتی ما دقیقا منطبقترین بخش با توازنی است که بین این دو وجه گذشته و آینده دارد.
رئیس سازمان فناوری اطلاعات تاکید کرد: واقعیت اینکه در اکوسیستم خدماتی، لازم نیست به سمت فناوریهای جدیدی برویم و کافی است بتوانیم کیفیت زندگی را بهوسیله الگوهایی که در کشورهای دیگر وجود دارد، بالا ببریم. الگوهایی که میتوان آنها را در خارج از کشور شناسایی و آن را در داخل طراحی کرد. چنانچه بخواهیم سیاستگذار خوبی باشیم نیاز به این نداریم که حتما سیاستهای خوب وضع کنیم، مهمترین مساله این است سیاستگذاری بدی انجام ندهیم.ناظمی تاکید کرد: برخی در اکوسیستم خدماتی حوزه مالی و بانکی فعالیت میکنند، برای گذر از فیشینگ و کلاهبرداری نیاز به سیاستگذاری خوب در این زمینه داریم. اسم مداخله بد است، اما زمانی که وارد مصادیق آن میشویم در حقیقت مردم دنبال این هستند که دولت مساله را حل کند. این سبک از مداخله چیزی است که باید به سمت رگولاتوریها و نهادها برود. نفس مداخله شاید منفی باشد اما واقعیت این است که هم دولت و هم مردم مداخلهجو هستند.
معاون وزیر ارتباطات تاکید کرد: چنانچه میخواهیم توسعه پیدا کنیم آیا میتوان از لایههای پایین شروع کرد؟ من فکر میکنم باید دولتی با ظرفیت حکمرانی مناسب داشته باشیم. این دولت باید چه مشخصاتی داشته باشد؟ مهمترین ویژگی دولت باظرفیت این است که آیا میتواند تنظیمگری مناسب داشته باشد و آن را اعمال کند یا نه؟ اگر این دو خصیصه را داشته باشد قطعا میتوان آن را دولت با ظرفیت خواند و به سمت توسعه حرکت کرد. به محض اینکه مراجع اعمال حاکمیت را دوگانه یا چندگانه کنیم از توسعه فاصله میگیریم و به همین دلیل است که ما از توسعه فاصله پیدا کردهایم.