روزنامه «کیهان» در مطلبی، به نحوه حمله احتمالی ایران به اسرائیل و انتشار مقاله دکتر شیوان ماهندراجاه با عنوان «ایرانی‌ها چگونه قورباغه را می‌پزند؟ آهسته و روشمند» پرداخت.
روزنامه «کیهان» نوشت:
«دکتر شیوان ماهندراجاه، در مقاله‌ای با عنوان «ایرانی‌ها چگونه قورباغه را می‌پزند؟ آهسته و روشمند»، در مجله اینترنتی «کردل» نوشت: قورباغه‌ای که در یک دیگ کم‌عمق آب روی اجاق گاز قرار می‌گیرد و [آرام]گرم می‌شود، با ادامه افزایش دما با خوشحالی در دیگ آب باقی می‌ماند و حتی زمانی که آب به آرامی به نقطه جوش می‌رسد و قورباغه را می‌کشد، بیرون نمی‌پرد. تغییر یک درجه دما در هر لحظه آن‌قدر تدریجی است که قورباغه تا دیر نشده متوجه پختن خود نمی‌شود.
این داستانی است که اغلب توسط ارتشی‌ها و کارشناسان ژئوپلیتیک برای توصیف «بازی طولانی» در دستیابی به اهداف راهبردی مورد استناد قرار می‌گیرد. خویشتنداری ظاهری ایران در برابر تجاوزات اسرائیل را نباید با ضعف اشتباه گرفت. تهران به طور پیوسته با روش‌های خود بر تل‌آویو فشار وارد می‌کند و زمینه را با دقت برای از هم پاشیدن اسرائیل آماده می‌کند.
امروز، این ایران و متحدان منطقه‌ای آن هستند که از رویکردی سنجیده برای افزایش دما در غرب آسیا استفاده می‌کنند تا زمانی که آب «قورباغه‌های» آمریکا و اسرائیل را بپزد. راهبرد، انضباط و صبر - نقطه مقابل راهبرد کوتاه‌مدت غربی-ایران را به پیروزی خواهد رساند. به قول طالبان: «آمریکایی‌ها ساعت دارند، اما ما زمان داریم.»
علی‌رغم تلاش‌های نیروی دریایی ایالات متحده (USN) و نیروی هوائی ایالات متحده (USAF)، انصارالله همچنان شکست‌ناپذیر است. حملات هوائی قبلی انگلیس و آمریکا در یمن ناکارآمد بوده است، در حالی که افزایش سرعت و گسترش دامنه عملیات یمن منابع دریایی را تحت فشار قرار داده و روحیه را تضعیف می‌کند.
برخلاف «تفنگ‌های هالیوود»، موشک‌های رهگیر کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده [تمام می‌شود]و نمی‌توان آن‌ها را دوباره در دریا بارگیری کرد. در مورد روحیه پرسنل آمریکایی، این روحیه در درازمدت شکسته خواهد شد... ماه گذشته، کاپیتان کریس هیل، افسر فرمانده ناو یواس‌اس آیزنهاور، گفت: «آدم‌ها به استراحت نیاز دارند، آن‌ها باید به خانه بروند.»
در حالی که ملوانان، تفنگداران دریایی و هوانوردان روزانه با دستپاچگی در برابر پهپاد‌ها و موشک‌های انصارالله جا خالی می‌دهند، «یانکی قورباغه» با شادی در وان آب گرم خود در واشنگتن دست و پا می‌زند و معتقد است که «قدرت» نیروی دریایی آمریکا «حوثی‌های مزاحم» را شکست خواهد داد.
ارتش اسرائیل حماس را شکست نداده است و حماس همچنان خسارات قابل توجهی به تجهیزات نظامی و دارایی‌های انسانی اسرائیل وارد می‌کند. بر اساس یک برآورد، قدرت حماس تنها بین ۱۵ تا ۲۰ درصد کاهش یافته است.
حدود ۵۰۰۰۰۰ شهرک‌نشین به وطن خود بازگشته‌اند [مهاجرت معکوس کرده‌اند]و اکثرا به اسرائیل برنمی‌گردند. سربازان وظیفه از خدمت سرباز می‌زنند و در نتیجه زندانی می‌شوند. معافیت خدمت اجباری برای یهودیان افراطی ارتدوکس در اول آوریل به پایان رسید. آن‌ها دولت اسرائیل را تهدید می‌کنند که مهاجرت یهودیان [به اسرائیل]به تمدید این معافیت بستگی دارد.
اقتصاد اسرائیل به‌هم ریخته است. ارزش شکّل (واحد پول اسرائیل) در حال کاهش است. کسری بودجه و استقراض به شدت افزایش یافته است. صنعت گردشگری دچار بحران شده است. اکثر خطوط هوایی بزرگ دیگر به اسرائیل پرواز نمی‌کنند.
پایگاه‌های تولیدی و کشاورزی اسرائیل کوچک است. اسرائیل دسترسی محدودی به منابع طبیعی و انرژی دارد؛ دسترسی به این منابع به مسیر‌های زمینی حیاتی‌اش به اردن و مصر و انتقال نفت و گاز آذربایجان از ترکیه به حیفا وابسته است. ایران با اسرائیل همان کاری را می‌کند که اسرائیل [و حامیانش]با تحریم‌های اقتصادی با آن کرد. اما برخلاف اسرائیل، ایران دارای منابع فراوان نفت و گاز، پایگاه‌های کشاورزی و تولیدی قدرتمند و ۸۵ میلیون نفر باسواد و تحصیلکرده است که قصد فرار ندارند.
تهران به طور روشمند اقتصاد اسرائیل را خفه می‌کند. بندر حیفا در فهرست اهداف حزب‌الله قرار دارد. اگر حیفا در کنار ایلات تعطیل شود، اسرائیل تنها مسیر‌های حیاتی زمینی را برای تامین غذا و انرژی خواهد داشت. فرودگاه بین‌المللی بن‌گوریون و سایر فرودگاه‌ها ممکن است در آینده هدف قرار گیرند.
ایران ممکن است با هدف قرار دادن مکان‌های استراتژیک مانند ایلات، حیفا و فرودگاه بن‌گوریون، گلوی اقتصاد اسرائیل را بیشتر بفشارد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می‌داند که اقتصاد اسرائیل نمی‌تواند درگیری طولانی مدت را تحمل کند. بنابراین، استراتژی آن‌ها ممکن است شامل تشدید تدریجی- عملاً جوشاندن آرام قورباغه اسرائیلی- از طریق اقدامات هماهنگ شامل حزب‌الله، انصارالله و جناح‌های مختلف سوریه و عراق باشد. اگر اقدامات منضبط و حساب‌شده ایران ادامه یابد، می‌تواند به عواقب قابل توجهی برای اسرائیل و اقتصاد آن منجر شود؛ بدون اینکه متوجه شوند. مانند قورباغه‌ای که در حال پختن است.»
منبع: روزنامه کیهان
