به گزارش ایسنا، فرهنگستان زبان و ادب فارسی نوشته است: از دوره مغولان و تیموریان، شاعران پارسی‌گو، به تشویق پادشاهان این سلسله‌ها یا فرمانرویان محلی و حاکمان ولایات یا به انگیزه‌های شخصی، با الهام گرفتن از شاهنامه فردوسی، مثنوی‌هایی سرودند. یکی از سرایندگان این روزگار، مولانا عبدالله هاتفی خَرجِردی جامی (درگذشت ۹۲۷ق.)، از شاعران اواخر دوران تیموری و آغاز دوره صفوی، است. یکی از آثار او، که با نام‌های شاهنامه هاتفی، اسماعیل‌نامه و چند نام دیگر خوانده شده است، گزارش فتوحات شاه اسماعیل صفوی در سال‌های نخستین فرمانروایی این پادشاه است که با درگذشت شاعر ناتمام مانده است.
این اثر سال ۱۳۸۷ با تصحیح و مقدمه سیدعلی آل‌داوود و با عنوان شاهنامه هاتفی خرجردی (حماسه فتوحات شاه اسماعیل صفوی)، به پیوست مجله نامه فرهنگستان منتشر شده است.
نسخه الکترونیکی شاهنامه هاتفی خرجردی را دریافت کنید.
انتهای پیام
