ارائه راهکاری برای رفع «خستگی مخلوط آسفالتی»

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با حمایت بنیاد ملی علم ایران ، عملکرد «خستگی مخلوط آسفالتی را با رویکرد چند مقیاسی » بررسی و راهکارهای موثری ارائه کردند.

مجتبی خدادادی ،دکتری تخصصی مهندسی عمران - راه‌ و ترابری از دانشگاه صنعتی امیرکبیر و از محققان این طرح گفت : با توجه به حجم بالای ترافیک، رویه‌های آسفالتی راه‌های با ظرفیت بالا، تحت بار‌های شدید وسایل نقلیه قرار دارند که این بارگذاری‌های شدید ، منجر به ایجاد ترک‌های خستگی می‌شوند. امروزه، فشار ناشی از چرخ‌های منفرد بزرگ در روسازی و حرکت مکرر وسایل نقلیه سنگین در تراکم ترافیکی راه‌های شریانی با ظرفیت بالا افزایش‌یافته است و این مسائل موجب رشد اثرات مخرب ترافیک کنونی شده است.

وی افزود : خستگی یکی از رایج‌ترین خرابی‌های روسازی است که عوامل مختلفی از جمله مشخصات، دانه‌بندی مصالح سنگی و قیر مصرفی بر آن تأثیر می‌گذارد. در سه دهه اخیر برای غلبه بر مشکلات ، قیر‌های خالص که از خواص شیمیایی - فیزیکی، رئولوژیکی و چسبندگی محدودی برخوردارند استفاده می‌شود.

این پژوهشگر گفت: قیر‌های اصلاح‌شده با بهبود خصوصیات عملکردی قیر و بالابردن طول عمر و زمان سرویس‌دهی روسازی، می‌توانند فواید زیادی در عملیات ساخت و تعمیر و بهسازی روسازی داشته باشند. این در حالی است که برای تعیین عملکرد و پیش‌بینی خواص قیر و مخلوط آسفالتی در برابر انواع خرابی‌ها، از آزمایش‌های متعددی استفاده می‌شود.

این پژوهشگر گفت : با توجه به اهمیت خرابی خستگی و این‌که این نوع خرابی، همواره، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مهندسان است؛ مطالعه این خرابی در اولویت این تحقیق قرار گرفت. همچنین، با توجه‌به نیاز کشور به زیرساخت‌های پایدار، به‌ویژه در زمینه روسازی آسفالتی که محدودیت منابع مالی و نگرانی‌های زیست‌محیطی در آن بسیار به چشم می‌خورد، لازم است تا مهندسان به دنبال راه‌حلی باشند تا با یافتن بهترین مصالح کاربردی در این زیرساخت و همچنین یافتن مصالح پایدار جدید، کارایی مخلوط آسفالتی را بهبود دهند و عملکرد آن را بهتر پیش‌بینی کنند.

خدادادی به اهداف انجام این طرح اشاره کرد و افزود : هدف اصلی در این پژوهش، بررسی عملکرد خستگی مخلوط آسفالتی در مقیاس‌های مختلف بوده تا بتوان با داشتن اطلاعات در مقیاس‌های پایین، به عملکرد مخلوط نهایی پی برد.

مقایسه بین عمر مقیاس‌های مختلف مخلوط آسفالتی از دیگر اهداف انجام این طرح بود. همچنین در این طرح، توانایی مدل‌سازی‌های عددی در پیش‌بینی عملکرد مخلوط آسفالتی و راه‌حل‌های بهینه‌سازی برای رسیدن به جواب نزدیک‌تر به نتایج آزمایشگاهی، بررسی شد.

روسازی‌های آسفالتی، بهینه‌سازی ترکیب‌های مخلوط آسفالتی و تحلیل هزینه چرخه عمر دقیق‌تر با استفاده از رویکرد عمر خستگی به‌دست‌آمده از روش چند مقیاسی ، از نتایجی بود که پژوهشگران این طرح به به دست آوردند .