به گزارش مشرق، اندیشکده راهبردی تبیین در کانال تلگرامی خود نوشت:
«یوسف حمدان» نماینده جنبش مقاومت اسلامی فلسطین در الجزایر طی یادداشتی به بررسی ابعاد خروج ارتش رژیم صهیونیستی از خان‌یونس پرداخت.
خروج ناگهانی اشغالگران از خان‌یونس پس از کمین منطقه «الزنه» که طی آن مقاومت نظامیان اشغالگر را به دام انداخت و زیان‌های فراوانی را به آن‌ها وارد آورد، به منزله اعلام شکست و ناکامی اشغالگران در پایان مأموریت خان‌یونس مبنی بر دستیابی به فرماندهان حماس یا بازگرداندن اسیران و در پی آن یورش به رفح است.
اشغالگران گمان کردند که از طریق ماندن در خان‌یونس و از گذر اِعمال فشار به مرکز فرماندهی میدانی که برای جنبش حماس در این منطقه متصور بودند به جنبش حماس فشار خواهند آورد. دلاوری‌های مقاومت در خان‌یونس و تمامی مناطق نوار غزه قدرت جنبش حماس و شاخه نظامی آن را در بازیابی خود در منطقه‌هایی که اشغالگران گمان می‌کردند عملیات خود را در آن با سرعت بسیار به پایان رسانده‌اند، روشن کرد.
همچنین این موضوع نشان داد که جنبش حماس و شاخه نظامی آن می‌توانند به عملیات منحصر به فرد استهلاکی علیه اشغالگران دست بزنند و سناریوی ماندن در غزه را به کابوسی مبدل کنند که خواب را از چشمان سطوح سیاسی و نظامی آنان برباید. اشغالگران گمان می‌کنند که عقب‌نشینی آنان اندکی پیش از دور جدید گفت‌وگوها از ارزش نتایج احتمالی دستیابی به توافقی که آنان را به عقب‌نشینی از غزه ملزم کند خواهد کاست.
ما تاکید می‌کنیم که اگر پایداری ملت ما و ضربه‌های مقاومت نبود، با وجود عدم تمایل اشغالگران طی ۲ روز کمک‌ها به شمال غزه نمی‌رسید و اشغالگران بر خلاف میل خود تیپ‌ها و لشکرهایشان را به شکلی سریع از غزه خارج نمی‌کردند.
ما اطمینان داریم که نبرد سیاسی به خوبی و با همان قدرتِ مدیریت نبرد میدانی در جریان است. اشغالگران چاره‌ای جز تن‌دادن به توافق ندارند؛ در غیر این صورت ما می‌دانیم که چگونه اشغالگران و شرکای آنان را به تن‌دادن به توافقی شرافتمندانه مجبور کنیم؛ توافقی که موجب توقف تجاوز، ورود کمک‌ها به غزه همزمان با خروج اشغالگران از آن و آزادی اسیران ما از بند زندان‌های اشغالگران شود. حماس از موضع قدرت گفت‌وگو می‌کند، دستان آن روی ماشه است و مبارزان ما در میدان حاضر هستند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
