روزنامه اعتماد: یکی از شخصیتهایی که این روزها زیاد اسمش به گوش میرسد و برخی رسانهها به شکل عجیبی سعی دارند به او اعتبار بدهند مصطفی زارعی مدیر صدور مجوز حرفهای فدراسیون فوتبال ایران است. اما نگاهی دقیق به اظهارات این مدیر نشان میدهد باید با دید موشکافانهتری شرایط را بررسی کرد.
تیمهای لیگ برتر و از جمله استقلال و پرسپولیس در چند هفته گذشته بهشدت درگیر مساله گرفتن مجوز حرفهای برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا هستند. در این بین شرایط برای سرخابیها به دلایل متفاوت پیچیدهتر است. مشکلات مالی دایمی این دو باشگاه و همینطور مالکیت مشترک نگرانیهایی در مورد شرایط این دو تیم برای گرفتن مجوز حرفهای به وجود آورده است.
مصطفی زارعی، مدیر صدور مجوز حرفهای فدراسیون فوتبال در چند روز گذشته با حضور در شبکههای مختلف صداوسیما به اظهارنظر در مورد شرایط دو باشگاه پرطرفدار پایتخت در مسیر گرفتن مجوز پرداخته است. این مدیر در جدیدترین حضور تلویزیونیاش (البته به صورت تلفنی) در حالی که تاکید میکرد پروتکلهای کنفدراسیون فوتبال آسیا او را از هرگونه اظهارنظر رسانهای منع کرده(!) گفت بزرگترین مشکل سرخابیها بحث مالکیت مشترک است و با اظهاراتی که بیشتر به نظر میرسید از جانب یک هوادار است تا یک مقام مسوول که باید کمال بیطرفی را در بررسی پرونده تیمها داشته باشد از مقامات خواست هر چه سریعتر این دو تیم را واگذار کنند! معلوم نیست چرا یک مدیر در فدراسیون فوتبال اصرار دارد این دو باشگاه که بیش از دو دهه هست واگذار نشدند و در یک سال گذشته با معضلهای عجیبو غریب در مسیر واگذاری روبهرو شدند در فرصت یک هفتهای و «به هر شکلی هست» واگذار شوند. آیا آقای زارعی مسوولیت واگذاری هولهولکی این دو باشگاه را قبول میکند؟ حضور در یک دوره لیگ قهرمانان آسیا میارزد به اینکه سالها دو باشگاه درگیر مشکلات حقوقی عجیب و غریب ناشی از یک واگذاری عجولانه شوند؟ هیچ شکی نیست که همه دوست دارند سرخابیها بتوانند مجوز حرفهای بگیرند، در آسیا شرکت کنند و مقام به دست بیاورند تا فوتبال ایران ارتقا پیدا کند اما همه باید مراقب جایگاه حقوقی خود نیز باشند. به عنوان مثال اگر رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا اهل فلان کشور است نمیتواند برای تیم ملی کشور خودش آرزوی موفقیت کند! این جزو بدیهیات است. زارعی و تمام اعضای کمیته صدور مجوز حرفهای و استیناف نیز از این قاعده مستثنی نیستند. این افراد باید بدون جانبداری و بر اساس قانون و نه از روی دلسوزی صرفا نقش نظارتی را برعهده بگیرند. اما در کمال تعجب میبینیم که رییس کمیته برخلاف دستورالعملهای ایافسی مدام مصاحبه میکند و به شکل تعجبآمیزی روی مشکلات احتمالی دو باشگاه سرپوش میگذارد. به عنوان نمونه و در حالی که همه میدانند باشگاه استقلال موفق نشده بدهی خود را به سانتاکلارا در موعد مقرر پرداخت کند و به جای برگه تسویه حساب، یک صلحنامه بارگذاری کرده و این مساله حتی بازخورد منفی کارشناسان حقوقی را به دنبال داشته، زارعی به عنوان متصدی جایگاه یک مقام بیطرف از حل شدن مشکل میگوید!
عجیبتر اینکه زارعی به تنهایی نمیتواند تصمیمگیر باشد و همه اعضای کمیته باید بعد از بررسی تمام مدارک در خرداد ماه نظر نهایی خود را ابلاغ کنند. اینجاست که شائبههایی ناراحتکننده برای اهالی فوتبال به وجود میآید. شائبههای ذیل این مفهوم کلی که آیا خدای نکرده قرار است دست فرمان سالهای دور که مدیران ایرادات را میدیدند و زیرسبیلی رد میکردند تا تیمهای ایرانی بتوانند در آسیا حضور داشته باشند تکرار شود؟
زارعی مدیر صدور مجوز حرفهای فدراسیون فوتبال ایران در بخش دیگری از صحبتهایش گفته است اگر مشکل مالکیتی استقلال و پرسپولیس برطرف نشود استعفا میدهد چون نمیخواهد آن شخصی باشد که مجوز این دو تیم را لغو میکند! این هم از آن دسته اظهاراتی است که ثابت میکند شخصی که در آن جایگاه قرار گرفته برخلاف ادعاهای مجریان تلویزیون که میگویند زارعی یکی از معدود افرادی است که در جایگاه درستی حضور دارد، اصلا نمیداند چه جایگاهی دارد و وظایفش چیست! یعنی چه که اگر مشکل این دو باشگاه حل نشد من استعفا میدهم؟ پس بقیه تیمها چه؟ چرا برای تراکتور و سپاهان و سایر تیمها نگران نیستید؟ شما چه کاره این دو تیم هستید؟ اصلا میخواهید اگر این دو تیم مجوز نگرفتند فدراسیون فوتبال را تعطیل کنیم؟ باز اگر مدیران عامل دو تیم بگویند در صورت نگرفتن مجوز کنار میرویم یا حتی وزیر ورزش به عنوان متولی اصلی دو تیم باز یک چیزی! ولی آخر مدیر صدور مجوز حرفهای؟
متاسفانه این اظهارات غیر حرفهای تحت عنوان «دلسوزی برای فوتبال و باشگاهها» قائم شده اما از آن سمت نگرانیهایی برای کارشناسان به وجود آورده. اینکه ممکن است با ادامه رفتار غیر حرفهای یا تحت تاثیر رسانهها، هواداران یا دوستیهایی میان مدیران فدراسیون و برخی مدیران باشگاهها پروندههای باشگاهها با سهلانگاری مورد بررسی قرار بگیرد و از آن سمت در نهایت فوتبال ایران متضرر شود. همه میدانیم که هرگونه اهمالی در صدور مجوز حرفهای با جریمههای سنگین کنفدراسیون فوتبال آسیا روبهرو میشود و شاید با تعلیق مواجه شویم.
نکته آخر اینکه مطمئن باشید اینگونه دلسوزیها یا رفتارهای غیر حرفهای ولو از روی حسن نیت باشد هیچ کمکی به پیشرفت فوتبال ایران نمیکند. رفتار حرفهای ولو خشک و خشن آن چیزی است که ورزش کشور به آن نیاز دارد.