خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اگر چه خود به خشونت و افراط‌گرایی شهره است اما در کابینه او وزیرانی به شدت تندرو همچون «ایتامار بن گویر» وزیر امنیت داخلی و «بزالل اسموتریچ» وزیر دارایی حضو دارند. حجم بالای افراط‌گرایی این ۲ وزیر، آنها را به سمت تهدید نخست‌وزیر و نافرمانی از وی کشانده‌است؛ وزیرانی که از نگاه ناظران در نهایت، این کابینه و شخص نتانیاهو را به ورطه نابودی خواهند کشاند.
نقش وزیران تندرو در کشاندن رژیم به یک قدمی کودتا و جنگ داخلی
اواخر سال ۱۴۰۱، نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر با هدف خلاصی از محاکمه و زندان، با افرادی که در کارنامه آنها دزدی، فساد، نژادپرستی و اقدام‌های تروریستی درج شده‌بود، ائتلاف کرد. البته همان ابتدا، صدای مخالفان در داخل و خارج بلند شد.
بنابراین زمانی که هنوز پست‌های وزارتی در میان اعضای آن در حال دست به دست شدن بود، این انتصاب‌ها با مخالفت جامعه صهیونیستی در داخل و خارج فلسطین اشغالی همراه شد.
در همان برهه، کانال ۱۱ تلویزیون رسمی رژیم صهیونیستی یک فایل صوتی از اسموتریچ رییس حزب «صهیونیسم دینی» پخش کرد که در آن نتانیاهو را یک دروغگو و فاسد توصیف می‌کرد.
در همین راستا، «یوسی وارتر» تحلیلگر مسائل حزبی در روزنامه عبری «هاآرتص»، تاکید کرد کابینه جدیدی که در حال شکل‌گیری است، بسیار متعصب، تاریک اندیش و خطرناک است. خطر واقعی از جانب نخست‌وزیر با چنین وزیرانی، این است که از تمامی مرزهای ممکن عبور کند و تمام ارزش‌ها و قانون‌ها را زیر پا بگذارد.
البته نتانیاهو که برای بقا ناگزیر به پذیرش این وزیران شده‌بود و بعد از تشکیل کابینه نیز تصمیم داشت به قول معروف «وظیفه نگهبانی از گوشت را به گربه بدهد». از این رو با درخواست بن‌گویر برای اعطای حق وتو برای هر تصمیمی که دولت اتخاذ کند، موافقت کرد؛ آن هم وزیری که قبلاً ۵۳ بار از سوی شاباک و پلیس به اتهام‌های امنیتی و اخلال در نظم عمومی دستگیر و چندین بار به دلیل اقدام‌های تروریستی و نژادپرستی محکوم شده‌بود.
بن‌گویر و اسموتریچ در شهرک‌های صهیونیست‌نشین در کرانه باختری اشغالی زندگی می‌کنند و معتقدند که «اسرائیل بزرگ باید یک کشور برای شریعت یهود باشد و عرب‌ها باید از فلسطین اخراج شوند».
حتی در این برهه بارها شاهد بودیم که بن‌گویر به عنوان وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی بارها به بهانه‌های مختلف به همراه گروهی از صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی یورش برد تا اینکه کابینه جنگی رژیم در تصمیمی جنجالی کلیه صلاحیت‌های این وزیر تندرو در موضوع مسجدالاقصی را لغو کرد.
البته این اقدام کابینه جنگی رژیم به منظور کاستن از فشارهای بین‌المللی علیه رژیم به دلیل هتک حرمت اماکن مقدس اسلامی صورت گرفت. با وجود این، محرومیت باز هم از تندروی بن‌گویر کاسته نشد تا جایی که وی در روزهای منتهی به عملیات طوفان الاقصی در اقدامی هتاکانه مجوز ورود هزاران صهیونیست به حریم قبله نخست مسلمانان جهان را صادر کرد.
از این رو، روزنامه عبری «معاریو» در گزارشی نوشت که نتانیاهو از اقدام‌های تنش‌زای بن‌گویر واسموتریچ در کرانه باختری، مسجدالاقصی و قدس اشغالی ناراضی است.
بن‌گویر که در دشمنی با فلسطین، شمشیر را از رو بسته‌است در این زمینه با دیگر وزیران کابینه نیز سر ناسازگاری دارد. وی به تازگی از نتانیاهو درخواست کرده‌است تا «یوآو گالانت» وزیر جنگ این رژیم را برکنار کند.
بن‌گویر، علت درخواست خود برای برکناری گالانت را اختلاف نظر با وی درباره تخریب یک مزرعه متعلق به صهیونیست‌های تندرو عنوان کرد و خطاب به وزیر جنگ رژیم، گفت: به جای تاسیس مزرعه‌های بیشتر و توسعه شهرک‌ها، تسلیم دشمن شده‌ایم.
لازم به ذکر است که بین مقام‌های رژیم صهیونیستی درباره نحوه گسترش شهرک‌های صهیونیست‌نشین اختلاف‌نظر وجود دارد. در شرایطی که صهیونیست‌های تندرو خواهان اخراج فوری فلسطینی‌های مقیم کرانه باختری و گسترش شهرک‌های صهیونیست‌نشین در این مناطق هستند، صهیونیست‌های میانه‌رو معتقدند باید این کار در طول زمان و به تدریج انجام شود زیرا ممکن است به شروع انتفاضه دیگری در سرزمین‌های اشغالی منجر شود.
سنگ‌اندازی وزیران تندرو در مسیر آتش‌بس در غزه
بن‌گویر و اسموتریچ را می‌توان ۲ مانع بزرگ در مسیر توافق آتش‌بس و پایان جنایت رژیم علیه غزه دانست. آنها اواخر اسفندماه نتانیاهو را تهدید کردند که در صورت آزادی اسیران فلسطینی که به ادعای آنان در قتل شهرک‌نشینان دست داشتند، کابینه را ترک می‌کنند.
آنها حتی پیش از مذاکرات و آتش‌بس موقت نیز تمام تلاش خود را برای جلوگیری از انجام آن به کار بستند. به عنوان نمونه بن‌گویر بهمن ماه پارسال در اعتراض به مذاکرات برای آتش‌بس طولانی، تهدید کرد که حزب خود را از ائتلاف کابینه نتانیاهو خارج خواهد کرد و در صفحه خود در «ایکس» (توییتر سابق) نوشت که «چنین توافقی مساوی است با انحلال دولت».
اشاره بن‌گویر به مذاکرات با میانجیگری قطر و مصر برای بررسی توقف طولانی‌مدت جنگ در نوار غزه در مقابل آزادی کسانی بود که در اسارت حماس به سر می‌بردند.
اسموتریچ نیز با انتقاد از دعوت آمریکا از «بنی گانتس» عضو کابینه جنگ این رژیم برای سفر به واشنگتن برای رایزنی درباره مذاکرات اخیر با حماس، گفت: گانتس، ضعیف‌ترین شخص در کابینه نتانیاهو است و آمریکا تلاش می‌کند کابینه و جبهه داخلی اسرائیل را دچار دودستگی کند.
حال که نزدیک به هفت ماه از آغاز حمله ارتش رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه می‌گذرد، عدم کسب هرگونه دستاورد نظامی از سوی این رژیم موجی از انتقادها و اعتراض‌ها را در سرزمین‌های اشغالی علیه نتانیاهو به راه انداخته‌است.
خانواده‌های اسیران صهیونیست نزد مقاومت فلسطین به تازگی در بیانیه‌ای اعلام کردند که نتانیاهو از اسموتریچ و بن‌گویر می‌ترسد و خواستار برکناری نتانیاهو از قدرت شدند.
در حالی صهیونیست‌ها معتقدند که نتانیاهو از ۲ وزیر تندرو خود هراس دارد که مقام‌های نظامی نیز بر این واقعیت مُهر تایید می‌زنند. ژنرال «نوعام تیفون» فرمانده سابق تیپ شمال ارتش رژیم صهیونیستی اخیراً اذعان کرده‌است: این کابینه را نتانیاهو به پیش نمی‌برد بلکه اسموتریچ و بن‌گویر آن را به پیش می‌برند و این موضوع به روابط اسراییل با آمریکا آسیب می‌زند؛ آن‌هم در شرایطی که ما به آمریکایی خیلی نیاز داریم و همه ما تاوان می‌دهیم.
پاسخ موشکی-پهپادی ایران و مخاطره‌های افتادن نتانیاهو در دام وزیران تندرو
رژیم صهیونیستی در ادامه آتش‌افروزی‌های خود در منطقه، روز ۱۳ فروردین ماه به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق حمله کرد که در نتیجه آن سرداران رشید مدافع حرم سرتیپ پاسدار «محمدرضا زاهدی» و سرتیپ پاسدار «محمدهادی حاجی رحیمی» از فرماندهان و مستشاران نظامی ارشد ایران در سوریه و پنج تن از افسران همراه آنان به شهادت رسیدند؛ حمله‌ای متجاوزانه که نقض حاکمیت ملی سوریه و تعرض به خاک ایران قلمداد می‌شد.
ایران از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا این حمله تروریستی محکوم و برخی حتی انتظار داشتند که قطعنامه‌ای علیه تل‌آویو صادر شود اما متحدان رژیم صهیونیستی یعنی آمریکا، انگلیس، فرانسه به عنوان اعضای دایمی و حتی کشورهای دیگری مانند ژاپن به عنوان اعضای غیر دایم شورای امنیت از محکوم کردن صهیونیست‌ها حتی به طور لفظی خودداری کردند.
در نتیجه ایران با کنار گذاشتن سیاست «صبر استراتژیک» خود در برابر رژیم صهیونیستی، سرزمین‌های اشغالی فلسطین را برای اولین بار به طور مستقیم هدف حمله‌های پیچیده، ترکیبی و منحصر به فرد خود قرار داد؛ حمله‌هایی که بر مبنای ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد مبنی بر «دفاع مشروع» صورت گرفت و کاملاً مطابق با عرف و حقوق بین‌المللی بود.
از این رو نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد اعلام کرد که اگر شورای امنیت تجاوز رژیم صهیونیستی را محکوم می‌کرد شاید نیازی به پاسخ تهران به آخرین حمله صهیونیست‌ها نبود.
حال که با واکنش موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی ایران به مواضع نظامی عراق، اقدام متقابل و تلافی‌جویانه صورت گرفته و تهران، این حمله‌ها را پایان یافته می‌بیند اما وزیران تندرو رژیم صهیونیستی با تهدید و فشار بر نتانیاهو در صدد کشاندن نخست‌وزیر در دامی بزرگ‌اند.
بن‌گویر تاکید کرده که رژیم نباید برای ایجاد بازدارندگی در خاورمیانه از سیاست مهار پیروی کند و در توییتی نوشته‌است که باید به حمله ایران واکنشی «دیوانه‌وار» داده شود.
اسموتریچ هم برای تحریک دیگران و شخص نتانیاهو از «خطر وجودی» برای رژیم سخن به میان آورده‌است. او در بیانیه‌ای خواستار «عدم خویشتن‌داری» در برابر ایران شد و مدعی شد که «چشم تمام خاورمیانه و جهان به اسرائیل است»!
تلاش وزیران تندرو نتانیاهو برای حمله به ایران در شرایطی است که جمهوری اسلامی ایران در زمینه خطوط قرمز خود، سیاست «صبر استراتژیک» را کنار می‌گذارد؛ واقعیتی که در واکنش به حمله تروریستی به کنسولگری ایران در دمشق خود را نشان داد.
در همین راستا، «امیرسعید ایروانی» نماینده ایران در سازمان ملل در پی نشست تازه شورای امنیت که برای بررسی واکنش ایران برگزار شد، گفت که این رژیم «می‌داند تلافی دوم ما چه خواهد بود. آنها می‌دانند که اقدام بعدی قاطعانه‌ترین (حمله) خواهد بود.» او ادامه داد: این وعده «یک تهدید» است نه «یک اقدام.»
اینک نتانیاهو بر سر دوراهی قرار گرفته‌است و باید بین هراس از ۲ وزیر تندرو و سرکش که منجر به فروپاشی کابینه وی و حتی فراتر از آن، نابودی رژیم صهیونیستی خواهد شد یا دوراندیشی نسبت به تبعات تداوم تقابل با ایران، یکی را برگزیند.
