به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ ریچارد مدهرست، نویسنده و روزنامه نگار انگلیسی با انتشار ویدئویی در فضای مجازی، علل موفقیت آمیز بودن اقدام تلافی جویانه‌ی ایران را ضد رژیم صهیونیستی برشمرد.
ریچارد مِدهِرست گفت گوش کنید می‌خواهم به شما بگویم که چرا اقدام تلافی جویانه‌ی ایران (ضد رژیم صهیونیستی) موفقیت بسیار بزرگی به شمار می‌آید. رسانه‌ها هیچ فهم و درکی ندارند و نمی‌دانند دارند از چه سخن می‌گویند. در درجه‌ی نخست این حمله، حمله‌ای چند وجهی بود؛ برای نخستین بار در تاریخ مشاهده می‌کنید که کل محور مقاومت از یمن گرفته تا لبنان، سوریه، ایران و عراق همه و همه در اقدامی نظامی و به صورت مستقیم ضد اسرائیل در کنار یکدیگر ایستادند و مشاهده می‌کنید موشک‌های ایرانی در دیوار دفاعی اسرائیل رخنه کرده و وارد حریم هوایی (رژیم صهیونیستی) شدند و به اهداف بسیار مهم نظامی و اطلاعاتی (جاسوسی) اصابت کردند. از جمله همان پایگاهی که حمله به سفارت ایران در دمشق از آنجا اتفاق افتاد یعنی پایگاه هوایی نواتیم.
وی در ادامه افزود می‌دانید اسرائیلی‌ها پس از این حمله چه گفتند؟ قسم می‌خورم باور نخواهید کرد! آنها گفتند ۹۹ درصد از راکت‌های پرتاب شده را رهگیری کرده اند و فقط دختری ۷ ساله زخمی شده است.! او تنها تلفات به جا مانده از راکت‌های بدردنخور ایران بوده است.! اگر شما این ادعای چرند را باور کنید حتی اگر باور هم داشته باشید؛ حدس بزنید چه می‌شود. در همه جنگ‌ها، پول حرف اول را می‌زند. اسرائیلی‌ها بیش از یک میلیارد دلار هزینه کردند تا به ادعای خودشان ۹۹ درصد از راکت‌ها را سرنگون کنند! ایران در مجموع ۳۵ میلیون دلار هزینه کرد تا تک تک اسرائیلی‌ها را زیر فشار قرار دهد و اسرائیلی‌ها برای هر موشک دو میلیون دلار هزینه کردند تا پهپادی را بزنند که با هزینه‌ی چند هزار دلاری ساخته شده است. خودتان حساب کنید! ایران همچنین به اطلاعات بسیار گسترده‌ای دست پیدا کرد؛ آنها (ایران) الان می‌دانند توانمندی ضد موشکی اسرائیل چگونه است، نقاط قوت و ضعف شان را می‌داند، مکان و موقعیت شان را می‌داند و می‌داند چقدر طول می‌کشد تا واکنش نشان بدهند. اسرائیلی‌ها چه چیزی آموختند؟ درست است؛ هیچ! زیرا آنها سلاح‌های ایرانی را مشاهده کردند که قبلا هم می‌دانستند، اما با این حجم بسیار گسترده ندیده بودند.
این روزنامه نگار انگلیسی گفت پهپاد شاهد ۲۳۸ و شاهد ۱۳۶ که نقش بسیار عمده‌ای در پیروزی روسیه ضد اوکراین ایفا کرد؛ اثرات و پیامد‌های روانشناختی این عملیات نظامی مثال زدنی و خارق العاده است. نخست اینکه تصویری که اسرائیل از توان نظامی برای خودش ساخته بود نابود شد و به فنا رفت. دو شکست از هفتم اکتبر تاکنون! تردید و دودلی در روز‌های پیش از حمله؛ این اقدام نظامی برای مقاومت بسیار خوشایند بود و روحیه‌ی آنان را تقویت کرد؛ تصور کنید در اشغال صهیونیست‌ها زندگی می‌کنید و نخستین بار در طول زندگی تان شاهد این هستید که دارند نازی‌ها را موشک باران می‌کنند؛ موشک‌ها برفراز نابلس، بیت الحم و مسجدالاقصی به پرواز درآمدند؛ چنین تصویری بسیار قدرتمند است. هیچ کس نمی‌تواند آنرا به چالش بکشد؛ هیچ کس.! و من می‌دانم هر کس آن را مشاهده کرده باشد می‌گوید این تصویر تاریخ ساز خواهد شد. ایران همچنین موفق شد بازدارندگی ایجاد کرده و قواعد تازه‌ای برای بازی تعیین کند.
مدهرست تاکید کرد اسرائیل چندین دهه صبر ایران را آزمود؛ خیلی بیش از اندازه طول کشید، اما حالا اسرائیلی‌ها می‌دانند دیگر نمی‌توانند موش و گربه بازی کنند اگر به دارایی‌های ایران دست دارازی کنند باید منتظر تلافی باشند. مهم‌تر از همه ایران موفق شد جایگاه بین المللی خود را در صحنه‌ی جهانی ارتقاء بدهد و آن کشور‌های عربی را که هیچ کاری نمی‌کنند شرمسار کرد. همچنین واکنش ایران ریشه در قانون بین المللی داشت؛ حمله‌ی ایران بر پایه‌ی بند ۵۱ منشور ملل متحد اقدامی قانونی و برای دفاع از خود است. ایرانی‌ها به غرب و به شورای امنیت سازمان ملل دو هفته فرصت دادند تا حمله‌ی اسرائیل (به سفارت ایران در دمشق) را محکوم کند و حرکتی در قبال آن انجام بدهد، اما آنها هیچ کاری انجام ندادند. این راهم به یاد داشته باشید که ایران منابع و نیروهایش را از غزه دور کرد؛ هر حمله‌ای از سوی هر کسی اتفاق بیافتد به سود مردمی خواهد بود که دارند در شرایط اشغالگری زندگی می‌کنند. برخی ساکنان غزه می‌گفتند این نخستین شب در طول چند ماه گذشته بود که توانستند بدون شنیدن سر و صدای پهپاد‌های و جنگنده های اسرائیلی بالای سرشان به خواب بروند. به همین علت این عملیات را می‌توان موفقیت بزرگ نظامی به حساب آورد. پاسخ دادن به حمله به سفارت به خودی خود پیروزی به شمار می‌آید، اما برقراری سلطه و قوانین تازه برای درگیری و ایجاد توازن نو؛ این دیگر بازی شطرنج است.
وی تصریح کرد جبهه‌ی مقاومت راهبرد همه جانبه و بسیار گسترده‌ای طراحی کرده است که بر پایه‌ی آن اسرائیل را در حال انتظار نگاه می‌دارد و آنان را وارد جنگ‌های طولانی و فرسایشی می‌کند و درست آن جایی ضربه می‌زند که آسیب زننده است، اما سرتاسر منطقه را درگیر جنگ نمی‌کند و آنچه را اسرائیلی‌ها می‌خواهند در اختیارشان نمی‌گذارد. در نتیجه مشاهده می‌کنید شهرک نشین‌های اسرائیلی دارند فرار می‌کنند؛ شلوغ‌ترین روز فرودگاه بن گوریون را از هفتم اکتبر تا پیش از حمله‌ی ایران شاهد بودیم. هر زمان که جایی را استعمار کرده باشید و استعمارگران شروع به فرار می‌کنند پایان استعمار فرا رسیده است. نخستین نشانه‌های دردسر زمانی مشخص شد که اسرائیلی‌ها به سوی فرودگاه هجوم آوردند و دومین گذرنامه‌ی خودشان را بیرون کشیدند تا به جای امن در کشور‌های اصلی شان بازگردند، اما فلسطینی‌ها هیچ جایی نرفتند؛ جایی نداشتند که بروند؛ می‌دانید چرا؟ چون سرزمین شان آنجاست! تفاوت آنها در همین است.
