یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که مصرف دوزهای پایین استامینوفن که معمولا بی‌خطر تلقی می‌شوند، می‌توانند تغییراتی در پروتئین‌های بافت قلب ایجاد کنند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که این دارو رایج ضددرد و تب‌بر، پروتئین‌های موجود در بافت قلب موش‌ها را دستخوش تغییر می‌کند.
دکتر گابریلا ریورا از این دانشگاه می‌گوید: «ما دریافتیم که مصرف منظم استامینوفن در غلظت‌هایی که ایمن تلقی می‌شوند – معادل ۵۰۰ میلی‌گرم در روز برای بزرگسالان – باعث تغییر بسیاری از مسیرهای انتقال پیام در قلب می‌شود.»
وی ادامه داد: «ما انتظار داشتیم که دو یا سه مسیر تغییر کند، اما بیش از ۲۰ مسیر انتقال پیام مختلف را تحت تأثیر دیدیم. این نتایج باعث شد که من در صورت مصرف استامینوفن، از کمترین دوز مؤثر و برای کوتاه‌ترین مدت زمان ممکن استفاده کنم.»
استامینوفن یکی از رایج‌ترین داروهای مصرفی است. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند مشکلاتی برای قلب ایجاد کند. اما مطالعه جدید که در اجلاس فیزیولوژی آمریکا در لانگ بیچ، کالیفرنیا ارائه شد، به بررسی تأثیرات مصرف این دارو در دوزهای دیگر پرداخت.
محققان به گروهی از موش‌ها آب ساده و به گروه دیگر آب حاوی معادل ۵۰۰ میلی‌گرم استامینوفن در روز دادند. سپس بافت‌های قلبی موش‌ها را آنالیز کردند تا تغییرات پروتئینی را که نشانگر عملکرد قلب است، مشاهده کنند.
پس از هفت روز، موش‌هایی که استامینوفن دریافت کرده بودند، تغییرات قابل‌توجهی در سطح پروتئین‌های مرتبط با مسیرهای زیست‌شیمیایی درگیر در کارکردهای مختلفی از جمله تولید انرژی، مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها و تجزیه پروتئین‌های آسیب‌دیده، نشان دادند.
محققان اضافه کردند که مصرف بلندمدت دوزهای متوسط تا بالای استامینوفن می‌تواند در نتیجه استرس اکسیداتیو (عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن) یا تجمع سموم تولید شده در حین شکسته شدن این دارو، مشکلاتی برای قلب ایجاد کند.
اگرچه بدن معمولاً می‌تواند این سموم را قبل از آسیب رساندن پاکسازی کند، اما دکتر ریورا گفت که ممکن است در صورت مصرف مداوم دوزهای متوسط تا بالا در مدت زمان طولانی، بدن نتواند با این پاکسازی مقابله کند.
با این حال، وی تأکید کرد که این مطالعه روی موش‌ها انجام شده و برای تعمیم نتایج به انسان، تحقیقات بیشتری لازم است.
