در این مطلب در رابطه با پیچیده‌ترین زمان‌ها در زبان انگلیسی به ویژه برای فارسی‌زبانان صحبت می‌کنیم. در کنار اشاره به این زمان‌ها سعی می‌کنیم به صورت ساده در رابطه با کاربرد هر یک از این زمان‌ها صحبت کنیم.
1 - زمان حال کامل استمراری
زمان حال کامل استمراری یا Present Perfect Continuous را شاید بتوان پرکاربردترین زمان در این لیست دانست. با وجود پیچیدگی نسبی این زمان به نسبت در انگلیسی پرکاربرد است. از زمان حال کامل استمراری برای اشاره به یک عمل که در گذشته شروع شده و در زمان حال هنوز در حال انجام است یا به تازگی به پایان رسیده استفاده می‌شود. تفاوت این زمان با حال کامل این است که در حال کامل عمل در گذشته تمام شده و تنها تاثیر آن باقی مانده.
برای ساخت این زمان از شکل صرف شده فعل have به همراه شکل سوم فعل be (یا همان been) و در نهایت شکل استمراری از فعل اصلی (به همراه ing) استفاده می‌شود. گرچه ممکن است ساختار گرامری این زمان پیچیده به نظر برسد اما در همین لیست زمان‌هایی با ساختار به مراتب پیچیده‌تر هم هستند.
2 – زمان گذشته کامل استمراری
زمان گذشته کامل استمراری یا Past Perfect Continuous یکی از زمان‌های پیچیده زبان انگلیسی است. این زمان در زبان انگلیسی دارای دو کاربرد مهم است. کاربرد اصلی این زمان برای اشاره به یک عمل در حال انجام در گذشته است. این عمل در زمانی خاص در گذشته شروع شده و در یک لحظه خاص (که با گذشته ساده نشان داده می‌شود) هنوز در حال انجام بوده.
برای ساخت زمان گذشته کامل استمراری باید از دو فعل کمکی استفاده کرد. شکل صرف شده از فعل have سپس فعل been (شکل سوم از فعل be) و در نهایت شکل استمراری از فعل اصلی.
تفاوت این زمان با گذشته کامل در این است که گذشته کامل تنها یک عمل در گذشته پیش از یک عمل دیگر را نشان می‌دهد، اما اشاره‌ای به ادامه‌دار بودن آن عمل نمی‌کند. با وجود پیچیده بودن این زمان از نظر گرامری استفاده از آن در زمان انگلیسی به نسبت رایج است پس نمی‌توان از یادگیری آن چشم‌پوشی کرد.
3 – زمان آینده کامل
زمان آینده کامل یا Present Perfect یکی دیگر از زمان‌های پیچیده و نسبتا پرکاربرد انگلیسی است. پیچیدگی این زمان نه به خاطر ساختار گرامری پیچیده یا کاربردهای چندگانه بلکه به خاطر نوع خاص استفاده از آن است که ممکن است تصویرسازی آن را برای فارسی‌زبانان کمی مشکل کند.
زمان آینده کامل در صورتی استفاده می‌شود که بخواهیم یک فرض خاص را در زمان آینده مطرح کنیم. فرض اینکه کار خاصی تا زمان خاصی انجام شده است. مثلا من تا دوسال دیگر دانشگاهم را به اتمام رساندم. تفاوت این زمان با آینده ساده این است که با بیان آن عمل در زمان آینده کامل نشان می‌دهیم که تاثیر آن عمل تا زمان گفته شده وجود دارد. این ویژگی در بیشتر زمان‌های کامل در انگلیسی وجود دارد.
برای ساخت این زمان از فعل کمکی will به همراه شکل صرف شده از فعل have و نهایتا شکل سوم از فعل اصلی استفاده می‌کنیم.
4 – زمان آینده کامل استمراری
زمان آینده کامل استمراری یا Future Perfect Continuous را شاید بتوان پیچیده‌ترین زمان در زبان انگلیسی نامید. این زمان هم از نظر ساختاری و هم از نظر نوع کاربرد پیچیده است. اما خبر خوب این است که به نسبت کم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زمان آینده کامل استمراری برای اشاره به یک عمل در آینده استفاده می‌شود. استفاده از این زمان نشان می‌دهد که در زمان خاصی در آینده، عملی از قبل شروع شده و تا پس از زمان هم ادامه پیدا می‌کند.
برای ساخت این زمان باید از سه فعل کمکی استفاده کنید. ابتدا فعل کمکی will سپس شکل صرف شده از فعل have و در نهایت شکل سوم از فعل be (به صورت been). پس از این سه فعل هم شکل استمراری از فعل اصلی جمله خواهد آمد.
"این مطلب تبلیغاتی است"
انتهای پیام/
