همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
مشهور است که می‌گویند در نیم‌فصل دوم دروازه‌ها کوچک و همه مسابقات سخت‌تر می‌شود. این مسئله مخصوصا در مورد هفته‌های پایانی فصل و زمانی که استرس تیم‌ها افزایش می‌یابد، مصداق بیشتری هم پیدا می‌کند. به این ترتیب برای تیم‌هایی که در کورس قهرمانی، سهمیه یا بقا هستند، هر ۶مسابقه باقیمانده اهمیت بسیار بالایی دارد و شاید آنها جایی امتیاز از دست بدهند که کسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد. با این حال، حداقل روی کاغذ بازی‌های هفته بیست‌وپنجم لیگ برتر دشوارترین و تعیین‌کننده‌ترین مسابقاتی است که پرسپولیس و استقلال در مسیر فتح جام پیش رو دارند. امروز استقلال صدرنشین در تبریز باید به مصاف تراکتور برود و پرسپولیسی که با یک امتیاز اختلاف این تیم را تعقیب می‌کند، در تهران میزبان سپاهان خواهد بود. آیا از تقابل ۴تیم بالای جدول با یکدیگر هم حساس‌تر داریم؟
تکرار نخواهد شد
کاملا روشن است که تا پایان فصل دیگر مسابقاتی با این ضریب دشواری برای پرسپولیس و استقلال تکرار نخواهد شد. تراکتور و سپاهان اگرچه رویای قهرمانی را بر باد رفته می‌بینند، اما به هر حال نبرد با سرخابی‌های پایتخت برایشان حیثیتی است و خرسند خواهند شد اگر تأثیری چشمگیر بر معادلات قهرمانی بگذارند. جز این، خود آنها هم برای کسب مقام سومی و سهمیه حضور در لیگ نخبگان یا قهرمانان آسیا رقابت می‌کنند و طبیعی است که با تمام قوا وارد میدان خواهند شد. بعد از این هفته، استقلال به‌ترتیب با ذوب‌آهن، فولاد، نساجی، گل‌گهر و پیکان بازی خواهد داشت. پرسپولیس هم به‌ترتیب باید به مصاف نساجی، هوادار، استقلال خوزستان، شمس‌آذر و مس رفسنجان برود. البته که همه اینها قابل احترام هستند اما لابد تصدیق می‌کنید که دست‌کم روی کاغذ هیچ‌کدام ضرب و زور رقبای امروز سرخابی‌ها را ندارند و همین مسئله می‌تواند نشان‌دهنده اهمیت این روز «چهارشنبه» در تعیین سرنوشت لیگ باشد.
انگیزه‌های انتقامی
از سوی دیگر آنچه مسابقات امروز را برای ۲قطب سنتی فوتبال ایران دشوارتر می‌کند، انگیزه‌های انتقامی رقباست. تراکتور در ۸تقابل آخرش با استقلال ۷بار بازنده بوده و تنها یک‌مرتبه در جام‌حذفی فصل گذشته مقابل این تیم به پیروزی رسیده است. بدون تردید اما بدترین شکست سرخپوشان تبریزی مربوط به مسابقه هفته آخر فصل قبل بود که این تیم ناباورانه، با ۷گل در تهران باخت و غرور هوادارانش را شکست. پس بازی امروز برای تراکتوری‌ها عادی نیست و آنها انگیزه‌های سرشار انتقامی دارند؛ از انبوه بازیکنان سرخابی آن تیم مثل حسین پورحمیدی، شجاع خلیل‌زاده، سیامک نعمتی، مهدی عبدی، ارسلان مطهری و... تا کادرفنی متمایل به سرخ باشگاه و البته هواداران پرشور تیم. در تهران هم همین داستان را داریم.
اگرچه سپاهان در ۲نبرد آخرش با پرسپولیس موفق به کسب پیروزی شده، طی این سال‌ها عمدتا رقابت برای قهرمانی در جام‌های مختلف را به قرمزها باخته است. بدترین سکانس داستان هم مربوط به فصل قبل بود که زردها در جام‌حذفی ۴گل از پرسپولیس خوردند و در لیگ هم با وجود پیشتازی تا هفته‌های پایانی، در نهایت جام را به حریف تقدیم کردند. از انگیزه خاص طلایی‌پوشان هم که دیگر لازم نیست حرفی بزنیم؛ از سیاوش یزدانی و امید نورافکن خیلی استقلالی گرفته تا رامین رضاییان و شهریار مغانلو که سابقه حضور در پرسپولیس را دارند.
