تحقیقات جدیدی که از سوی مؤسسه ملی سلامت آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد که کلسترول خوب ممکن است به اندازه کافی برای جلوگیری از بروز بیماری‌های قلبی و عروقی در افراد مؤثر نباشد.
به گزارش فارس، دانشمندان تا مدت‌ها از سطح کلسترول خوب (HDL) به عنوان شاخصی برای پیش بینی احتمال ابتلای افراد به بیماری‌های قلبی و عروقی استفاده می‌کردند، اما یافته‌های اخیر بیانگر آن است که HDL نمی‌تواند به اندازه‌ای که محققان روی آن حساب باز کرده اند، برای همه گروه‌های جامعه مؤثر واقع شده و از بروز بیماری‌های قلبی و عروقی جلوگیری کند.
تحقیقات نشان می‌دهد: پایین بودن سطح HDL در سفیدپوستان با خطر بالای ابتلا به حملات قلبی مرتبط است، اما این امر در سیاه پوستان صدق نمی‌کند و سطح بالای این کلسترول نمی‌تواند برای این گروه از افراد نقش پیشگیرانه‌ای داشته باشد. در مقابل، بالا بودن سطح این نوع کلسترول در هیچ کدام از این دو گروه با خطر بیماری‌های قلبی ارتباطی ندارد.
به عبارتی، این مطالعات، مؤثر بودن HDL را برای همه گروه‌های جامعه زیر سؤال می‌برد و محققان این موضوع را پذیرفته اند که سطح پایین HDL، صرف نظر از نژاد می‌تواند مضر باشد و برای رسیدن به این نتیجه، آزمایش‌های گسترده‌ای را روی حدود ۲۴ هزار بزرگسال آمریکایی انجام دادند.
پژوهشگران در این یافته‌ها علاوه بر تأیید نقش LDL و تری گلیسیرید در افزایش نسبی خطر بیماری‌های قلبی و عروقی، دریافتند که میزان پایین کلسترول HDL تنها می‌تواند شاخصی برای بروز احتمالی بیماری قلبی و عروقی در سفیدپوستان باشد. محققان به دنبال راهکارهای متفاوتی هستند که در آینده شاخص‌هایی فراتر از میزان کلسترول HDL بتواند به پیش بینی وقوع حملات و بیماری‌های قلبی در بیماران کمک کند.
آن‌ها در این راه از تئوری‌های مختلفی، چون HDL بالاتر و کیفیت عملکرد HDL استفاده می‌کنند که نقش مهمی در سلامت قلب و عروق دارد. محققان ویژگی‌های کلسترول HDL را به روش‌های میکروسکوپی بررسی کرده اند که از آن جمله می‌توان به تجزیه و تحلیل صدها پروتئین مرتبط با انتقال کلسترول و چگونگی تغییر این ارتباطات بر پایه یک یا گروهی از پروتئین‌ها اشاره کرد که ممکن است به بهبود پیش بینی‌ها از بروز مشکلات قلبی و عروقی کمک می‌کند.
