صباغیان بافقی: ضعف مجلس نگاه منطقه‌ای و محلی است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، برنامه بالاترشبکه خبر باحضور  آقایان محمدرضا صباغیان بافقی نماینده مجلس شورای اسلامی (موافق )سیدالبرز حسینی نماینده مجلس شورای اسلامی (مخالف ) موضوع افزایش شمار نمایندگان مجلس شورای اسلامی را بررسی کرد.

سوال: آقای صباغیان ابهاماتی که آقای دکتر حسینی هم مطرح کردند را شنیدید، پاسخ شما را میشنویم؟
صباغیان بافقی: آقای حسینی فرمودند آمار جمعیت سال ۹۵ طبیعتاً هر ۱۰ سال یک بار آمار گرفته میشود ولی باز هم ۱۳۹۵ هفده سال از گذشته را ما آمارش را داریم این خودش باز هم ما را به عدالت بیشتر نزدیک میکند. در مورد این که فرمودند بعضی دستگاه‌ها یا بعضی از امتیازاتی که بعضی جا‌ها دارند، طبیعتاً مناطق محروم از همه امتیازات محروم هستند اصولاً بنابر این وقتی ۴۰ نفر توزیع میشد این شکاف و فاصله وضعیت موجود را کاهش میداد، درست ما از کسی کم نکردیم و امکان هم ندارد ولی ۴۰ نفر آمدیم به کسانی دادیم که آنها شرایطش را بیشتر داشتند و طبیعتاً این که عرض میکنم ۴۵ هزار نفر حالا یک نماینده میشد یا آن ۶۵۰ نفر طبیعتاً ما یکی به آنها میدادیم و خود به خود کاهش پیدا میکرد، در مورد بار مالی که دولت همیشه مخالفت میکند و استدلالش این است من نمیدانم چه جوری است که ۴۰ نفر به مجلس اضافه شود بار مالی دارد، صد‌ها شرکت دولتی و سازمان‌های مختلف در طول این مدت ایجاد شده، سالی چند تا ما سازمان ایجاد میکنیم، سالی چند تا شرکت‌های دولتی بزرگ ایجاد شده، آیا اینها هزینه‌اش چقدر است، این ۴۰ نفر نماینده چقدر است. استدلال پذیرفته نیست واقعاً در این زمینه که بگوییم بار مالی دارد در صورتی که ۴۰ نفر و این ۲۹۰ نماینده بار دولت را میکشند خیلی وقت‌ها، به دولت کمک میکنند، بنابر این من ضمن این که آقای حسینی را نگاهشان را هم دیدم، بحث‌هایشان را هم قبول میکنم در بخش‌هایی که نگاه دوستانه‌ای است که افزایش پیدا میکند ولی این که ما بیاییم یکسری استدلال‌های نشدنی را الان ایجاد و مطرح کنیم ولی واقعیت موضوع را کنار بگذاریم، این نمیشود حالا من نمیخواهم از محرومیت‌های منطقه خودم بگویم ولی واقعیت این است که من آقای حسینی در شهرستانی که هستم وقتی که حرکت میکنم می‌روم آخرین نقطه حوزه‌ام و برمیگردم یکی از شهرستان‌هایم مثلاً هرات ۷ ساعت و ۴۵ دقیقه نزدیک ۸ ساعت رفت و برگشت در ماشین هستم، نروم شما نماینده هستید میدانید مردم چه قضاوتی می‌کنند، بروید چه طور یا در موقعی که حتی وزرا میآیند، وزیر میآید میگوید خود شما آمد استان یزد، استان استان زنجان همه انتظار دارند وزیر و مسئولان میآیند در حوزه انتخابیه‌شان، آن که یک شهرستان دارد میگوید من یک نماینده هستم و باید برای من هم بیاید یک روز وقت دارد چند ساعت میگذارد، آن که دو تا دارد همین حرف را میزند، آن که شش شهرستان را دارد میگوید ما یکی را میآییم پنج تا چه طور، دو تا میآییم، چهار تا چه طور. واقعیت این است که عادلانه دوستان نگاه نمیکنند خودشان میدانند لابی‌هایی که وجود دارد، پیگیری‌هایی که از طرف نمایندگان است و طبیعتاً حق همه نمایندگان است و نمیگویم کسی حقش نیست ولی اینها منجر میشود که بخش‌های دیگر دیده نشود، شاید شما الان باور نکنید چرا ۴۵ سال از انقلاب گذشته شهرستانی من دارم به نام شهرستان بهاباد هنوز وزیر بهداشت به خودش ندیده است یا این که عرض میکنم دو تا شهرستان دیگر من هرات و مروست میخواهم مصداقی عرض کنم، چون لمس کردم با گوشت و پوست و استخوان، وزیر بعد از انقلاب آنجا نیامده، من گفتم آقای وزیر شما بیایید آنجا خیلی تعریف از استان یزد کردم در حوزه بهداشت و درمان که الان استان در کشور تقریباً رتبه تراز بالایی دارد، وقتی آمد تعجب کرد این شهر‌ها هم جزو این استان است، بنابر این من خواهش میکنم در این زمینه ضمن این که فرمایش شما را تأیید میکنم ولی یک نقطه با واقعیت روبرو هستیم، واقعیت این است که امروز سهم نمایندگان در پیگیری سرمایه، اعتبار، امکانات، زیاد است، مجوز‌ها زیاد است. چون نماینده نیست سهم منافع از بین میرود سهم‌شان جای دیگری میرود.
حسینی: شرایطی که برای استان تهران در نظر گرفتید به جز آن دو تا شهر یا دو تا استانی که با همدیگر خیلی فاصله دارند.
صباغیان بافقی: من یک لحظه پاسخ قبلی را من عرض کنم. شما فرمودید که بعضی جا‌ها دوست دارند ما اختلاف، اتفاقاً ما حل کردیم ما آمدیم جایی که دو تا داشتند در همین طرح تفکیک کردیم گفتیم آقا این منطقه، این دو تا شهرستان است شما یکی شهرستان از منطقه شما است منطقه تقریباً خیلی از جایی که می‌شد ما حتی اختلاف را حل کردیم.
حسینی: در همین توضیحاتتان ناگزیر هستید به خاطر این که ذهنتان ذهن ساخت یافته با وجود این که من شخصیت شما را میشناسم در عرصه ملی فعالیت میکنید ولی قاعده کار به لحاظ حوزه محرومیت عدم عدالت باعث شده شما ناخداگاه میروید به سمت این که محلی فکر کنید. بنده میگویم اگر قاعده مجلس به سمت درستی برود از حیث تصمیم‌گیری و تدوین قوانین درست اصلاً نیاز نیست که شما مثلاً دغدغه حوزه بهداشت داشته باشید، وقتی یک قاعده درستی از حیث تنظیم‌گری در حوزه بهداشت و درمان اتفاق بیافتد که بنده هم به اندازه شما در حوزه انتخابیه‌ام و سایر نمایندگان هم در آن دخیل هستند و درگیر هستند وقتی آنجا درست درون مجموعه آن اِلِمان‌ها به همدیگر نمیچسبند و تصمیم درست گرفته نمیشود ما مجبور میشویم ذهن‌مان محلی شود و نتوانیم برویم به سمت کار‌های کلان که کشور را از حیث ساختار به هر حال کمک کنیم لذا تبدیل میشود به این که نمایندگان در سال اول و در سال انتهایی تقریباً از فاز بررسی این طرح‌ها به خاطر این به حق خواسته منطقی زیاد است از خیلی از این موارد ناگزیر شوند جدا شوند از موضوع، آقای دکتر چرا دغدغه بهداشت و درمان دارد، چون فرد توانمندی آنجا نیست، به خاطر این که توزیع منابع آنجا درست نبوده است. من سوالم این است میگویم به جز آن دو تا استانی که یا دو تا موضوعی که فرمودند یک جایی هست به ازای هر ۹۰۰ هزار نفر شهرستان استان البرز به ازای هر ۹۰۰ هزار نفر، شهرستانی هم دارند که ۴۵ هزار نفر یک نماینده دارد، این درست است ولی به یک بعُد دیگری شما با این توزیع به این قدرت‌هایی که در درون خود مجموعه این را شما تزریق کنید یک دفعه ۵ نفر به استان تهران اضافه کنید آیا در مسائل سیاسی گرده‌های درون مجلس اینها به قاعده به هر حال اثرگذارند درستی تقسیم میشوند، اینها وقتی در درون مجلس شکل میگیرند همان‌هایی هستند، چون قدرتشان بیشتر میشود 
سوال: آقای حسینی یعنی شما میفرمایید تقسیم حوزه‌های انتخابی تغییر کند؟
حسینی: دقیقاً
سوال: این اتفاق مجلس یک طرحی آورد که استانی شود باز به آن رأی ندادید؟
حسینی: آقای دکتر خودشان رفتند با همکارشان حوزه را در صورتی که ارزش آرایی که به آقای دکتر دادند این مدلی نیست که یک سمت شهرستان به ایشان اصلاً نرود سراغ شان یکی دیگر، من یک توافق در حوزه اجرا من نماینده مردم هستم 
سوال: آقای حسینی الان ۲۰ سال است در واقع این قانون روی زمین مانده و تعداد افرادشان تغییری نکرده؟
حسینی: وقتی ۲۰ نفر را با این مدل تقسیم میکنند عارضه‌اش میدانند که تا ۱۰ سال دیگر نمیتوانند به این دست بزنند، مگر مبنای آن قانون اساسی نیست، من یک سوال دارم همین نمایندگان عزیز حوزه تهران که ۳۰ نفر هستند آیا مشکلاتی که شما در حوزه شهرستان دارید دارند؟ 
صباغیان بافقی: شما نگاه محلی. 
حسینی: من هم نگاه محلی دارم.
صباغیان بافقی: ۵ درصد صحبت‌های من در مجلس همیشه نگاه ملی بوده، شما شاید به ندرت موردی از من شنیده باشید که بحث‌های محلی داشته باشم، آقای دکتر شما فرمایش شما بحث زیرساختی است، چرا آن را درست نکردیم. من میخواهم بگویم یکی من هستم یکی شما، ۲۹۰ نفر نماینده اصلاً آن سمت نرفتند یا اگر رفتند به دلایلی که خود شما هم میدانید موفق نبودند ولی یک بحثی است قانون اساسی به ما اجازه میدهد، تجربه دنیاست، نیاز ما است، رفع بی عدالتی را ایجاد میکند حداقل در این شرایط چرا با این مخالفت میکنیم چرا ما مخالفت کنیم که حالا یک اتفاق‌های دیگری باید بیافتد.
حسینی: خود کمیسیون و این مجموعه به این شهرستان‌هایی که شما عوض کردید شهرستان مادر را سر جایش گذاشتید، یکسری تعداد را انتزاع کردید، حوزه انتخابیه جدیدی درست کردید، استثناً حوزه شما درست است شما خودشان شهرستان بنده آمدید همین کمیسیون، آمدید ببینید ما چه مشکلی داریم، شهرستان مشابه من.
صباغیان بافقی: آمدیم. وقتی آمار جمعیت شما را گرفتیم، وقتی تعداد شهرستان‌های شما یک شهرستان است
حسینی: ما در تهران نشستیم
صباغیان بافقی: آقای دکتر عرض کردم باز هم شما برمیگردید به همین موضوع که میگویید چرا به ما ندادید، یعنی آخر بار برمیگردید میگویید چرا به ما ندادید، چون وقت نیست من واقعیت را عرض کنم واقعیت این که بحث‌های ما و آقای حسینی که همکاریم، طلبگی است ولی گله از دولت داریم ما، گله از شخص‌های رئیسی و وزیر کشور داریم، ما با هر دو نفر صحبت کردیم در استان‌ها آمدند گفتند ما موافق هستیم، آقای جوکار صحبت کردند گفتند ما موافقیم ولی متأسفانه زمان عمل حرفی دیگر زدند.
سوال: حالا اگر نمایندگان به این طرح رأی میدادند که دولت هم مکلف بود که اجرا کند؟
صباغیان بافقی: وقتی دولت میآید میگوید من مخالفم همیشه درصد آراء میریزد طبیعتاً، اگر دولت اینجا اعلام میکرد که من موافق هستم حتماً مجلس هم رأی میداد.
سوال: آقای حسینی بفرمایید؟
حسینی: من معتقدم تا یک نظام جامع برای حوزه‌بندی انتخابات مجلس شورای اسلامی در کشور با الزامات خودش صورت نگیرد شما مجلس را ۵۰۰ نفر هم بکنید اثر وضعی در این وضعیت نخواهد داشت و خیلی اگر اثر وضعی هم داشته باشد محرومیت حوزه آقای دکتر هم نخواهد بود.