«ریچارد جی. دیویس»، مقام ارشد اسبق آمریکایی که در دولت «جیمی کارتر»، رئیس جمهور اسبق این کشور به عنوان دستیار وزیر خزانه‌داری کار کرده و دستیار سابق دادستان ویژه رسیدگی به رسوایی «واترگیت» بوده، در تحلیلی در پایگاه شبکه «سی.ان.ان» با عنوان « نتانیاهو و متحدان افراطی او امنیت بلند مدت اسرائیل را به خطر می‌اندازند» تصریح می‌کند که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و دولتش مرتکب «شکست خطرناک» نسبت به امنیت بلند مدت این رژیم شده‌اند.
او در این تحلیل نوشته است: «شکست نتانیاهو در ناتوانی‌اش در درک یکی از ملزومات اساسی ایجاد امنیت بلند مدت برای هر جامعه‌ای است: کسانی که آنجا زندگی می‌کنند باید به این باور برسند که نقشی در آن جامعه دارند و می‌توانند از مزایای آن بهره ببرند. اگر آنها به این باور برسند به دنبال این خواهند بود که این جامعه تا هر میزان ممکن امنیت و ایمنی داشته باشد. اما اگر خیلی‌ها معتقد باشند نقشی در یک جامعه نداشته و امید واقعی به شریک بودن در موقیت آن نداشته باشند سپس به احتمال خیلی زیاد متوسل به خشونت شده تا جایی درست کنند که فکر می‌کنند می‌توانند در آن به طرزی معنادار مشارکت کنند.»
این تحلیلگر در ادامه تصریح می‌کند: «اگر نتانیاهو این اصل را درک کرده بود دولت او شامل افراطی‌های خطرناک نمی‌شد و به پیگیری سیاست گسترش چشمگیر شهرک‌های کرانه باختری و به رسمیت شناختن شهرک‌های غیرقانونی که فلسطینی‌ها را نسبت به داشتن آینده بهتر ناامید می‌کنند نمی‌‍‌پرداخت و به جایی نمی‌رسیدیم که افراطگری دولت نتانیاهو حمایت از امنیت بلند اسرائیل، مبارزه با یهودستیزی و رسیدگی به اعتراضات در حمایت از غزه در پردیس‌های دانشگاه‌های آمریکا را بیش از پیش سخت کند.»
دیویس در ادامه با اشاره به اینکه نتانیاهو مخالف پیمان ۱۹۹۳ صلح اسلو است، می‌نویسد که او در راستای ناامید کردن فلسطینی‌ها از مبارزه بر سر حقوقشان در طول سالهای نخست وزیری خود از توسعه شهرک‌ها در داخل کرانه باختری حمایت کرد و در سال ۲۰۲۲ افراطی‌ترین عناصر ضدفلسطینی را وارد سیاست اسرائیل کرد.
او مثال بارز عناصر افراطی ضدفلسطینی در کابینه نتانیاهو را «بتسلئیل اسموتریچ»، وزیر دارایی و مسئول امور شهرک‌های کرانه باختری و «ایتامار بن گویر»، وزیر امنیت داخلی این رژیم دانسته و به سوابق مواضع افراطی آنها اشاره می‌کند از جمله اینکه اسموتریچ زمانی این موضوع را که در سال ۱۹۴۸ همه اعراب از «اسرائیل» اخراج نشدند، اشتباه خواند، گفت که از نظر او «چیزی به نام مردم فلسطین وجود ندارد» و از ضمیمه کردن کل کرانه باختری به اسرائیل حمایت کرد.
این مقام اسبق آمریکایی بن گویر را حتی از اسموتریچ بدتر دانسته و اظهار می‌دارد: «او کسی است که از بابت تحریک نژادپستی علیه اعراب محکوم شده و عضو یک گروه تروریستی بوده است؛ او حامی سرسخت کشتار فلسطینی‌ها است؛ اسحاق رابین، نخست وزیر اسبق اسرائیل را قبل از ترور شدنش در سال ۱۹۹۵ علنا تهدید کرد و مدعی شد حق او برای سفر کردن در کرانه باختری مهمتر از حق سفر فلسطینی‌ها است. او اواخر ماه گذشته میلادی این را زیر سوال برد که چرا ارتش اسرائیل خیلی از فلسطینی‌ها را به جای کشتن آنها (که نقض قوانین بین‌المللی است) به اسارت می‌گیرد.»
این مقام اسبق آمریکایی همچنین نوشت که نتانیاهو هر چند بعد از عملیات هفتم اکتبر طوفان الاقصی فرصتی برای کنار گذاشتن اسموتریچ و بن گویر را داشت اما به جهت حفظ قدرتش و دست نخورده نگه داشتن ائتلاف در کابینه‌اش از این کار امتناع کرد و حالا کابینه او امروز زمینه را برای اقدامات افراطی آنها فراهم کرده و حتی به دنباله‌روهای آنها مجوز می‌دهد به فلسطینی‌ها در کرانه باختری و حتی به کاروان کمک‌های بشردوستانه اردنی‌ها حمله کنند.
او تصریح می‌دارد که تاکتیک‌های نظامی اتخاذ شده از سوی دولت نتانیاهو منجر به کشتار گسترده غیرنظامیان از جمله امدادرسان‌های بین‌المللی شده و محدودیت‌هایی که او بر ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه اعمال کرد منجر به یک «بحران انسانی تاریخی» شده‌اند.
دیویس تاکید می‌کند: «اسرائیل همزمان به گسترش چشمگیر شهرکسازی‌ها در کرانه باختری ادامه داده است. پیامی که فرستاده می‌شود روشن است. از نظر دولت نتانیاهو جان فلسطینی‌ها اهمیت ندارد و دلیلی ندارد آنها انتظار یک آینده بهتر را داشته باشند.»
او نتیجه می‌گیرد: «نادیده گرفتن افراط گرایی‌های دولت نتانیاهو و فاجعه انسانی وحشتناک در غزه تنها اعتبار کسانی را که به دنبال دفاع از اسرائیل هستند تضعیف می‌کند. در واقع دولت نتانیاهو با کارهایی که می‌کند عامل دامن زدن به آتش خطرناک یهودستیزی است.»
