به گزارش ایسنا، ذبیحالله خداییان در چهارمین همایش بینالمللی صندوق توسعه ملی با عنوان «نقشآفرینی صندوق توسعه ملی در اجرای برنامه هفتم» گفت: قبل از هر چیز باید دید هدف از تشکیل صندوق توسعه ملی چیست؟ آیا هدف تثبیت منابع و مصارف دولت است که اگر دولت با کمبود مواجه شد از این صندوق کمک بگیرد؟ یا منظور کمک به رشد اقتصادی و صیانت از ثروتهای ملی و انتقال به نسلهای آینده است؟
وی ادامه داد: در ماده ۱۶ قانون احکام دایمی هدف صندوق بیان شده، که با هدف تبدیل بخشی از منابع ناشی از نفت و گاز و میعانات گازی به ثروتهای مولد سرمایهای و حفظ سهم نسلهای آینده از منابع نفت است. هم در سیاستهای کلی نظام، هم در سیاستهای حاکم بر برنامه پنجم و ششم به این امر تاکید شده که ما باید نگاه خود را از نفت و گاز و درآمدهای آن به جای تامین منابع بودجه عمومی به جای سرمایهگذاری معطوف کنیم. ما باید اقتصاد خود را از وابستگی به نفت و گاز رها کنیم.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور با بیان اینکه طبیعتی است که کاهش وابستگی به نفت به یک باره امکانپذیر نیست، گفت: در اساسنامه آمده که در ابتدا باید ۳۰ درصد از درآمدهای نفتی به این صندوق وارد شود و سپس سالانه دو سه درصد تا زمانی که از نفت بینیاز شود. مقام معظم رهبری هم بارها تاکید کردند که اقتصاد کشور باید از وابستگی به نفت و گاز رها شود. وقتی گفته میشود از ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه صندوق ۱۰۰ میلیارد دلار توسط دولت مختلف برداشته شده، آیا میتوان گفت کشورها به صندوق به چشم سرمایهگذاری نگاه کردند؟ این دریافتیها در فعالیتهای مولد بوده یا رفع ناترازیها؟
خداییان با بیان اینکه در ورودی صندوق همین مشکل وجود دارد، گفت: الان باید نزدیک ۵۰ درصد از درآمدهای نفتی وارد صندوق شود. در قانون بودجه مصوب شده که اگر امکان واریز نقدی نیست میتوان حواله نفتی داد، اما آیا این واریزها تحقق پیدا کرده است؟ هر سال در قانون بودجه درصدی از صندوق برای تسهیلات ریالی تعیین میشود. این یعنی با توجه به کاهش قیمت ریال، هر سال این سرمایه صندوق آب میشود و این یعنی هر سال چند میلیارد دلار کسری ناشی از تبدیل ریال به سرمایه صندوق را داریم.
ادامه دارد