از میان کشورهای جهان 11 کشور دارای ناوهای هواپیمابر هستند. ناوهای غول پیکری که می توانند به عنوان یک پایگاه هوایی متحرک در دریاها به ایفای نقش بپردازند.
به گزارش عصرایران، بر اساس آخرین آمارها تا ماه می 2024، در مجموع 27 ناو هواپیمابر در آب های بین المللی به ماموریت های نظامی خود مشغول اند که از این تعداد 11 ناو هواپیمابر متعلق به آمریکاست.
در کنار ایالات متحده آمریکا 10 کشور دیگر که 5 کشور آن عضو ناتو نیستند، هم در زمره کشورهای دارای ناو هواپیمابر هستند.
در حالی که ایالات متحده آمریکا به تنهایی با دارا بودن 11 ناو هواپیمابر در مجموع 40 درصد از ناوهای هواپیمابر جهان را در اختیار دارد، پس از آمریکا کشور چین با 3 ناو هواپیمابر و کشورهای هند، ایتالیا، ژاپن و انگلیس هر کدام با 2 ناو هواپیمابر در رده بعدی قرار دارند.
روسیه که دومین قدرت نظامی بزرگ دنیاست تنها 1 ناو هواپیمابر دارد و در کنار روسیه کشورهای فرانسه، اسپانیا، تایلند و ترکیه نیز هر کدام دارای یک ناو هواپیمابر می باشند.
اما از میان این 11 کشور تنها 2 کشور دارای ناوهواپیمابر هسته ای هستند: ایالات متحده آمریکا و فرانسه.
مزیت ناو هواپیمابر هسته ای در تداوم ماموریت دریایی طولانی بدون نیاز به سوخت گیری است. در واقع تنها ناو هواپیمابر فرانسه مزیت هسته ای بودن را دارد.
در سال 2024 بزرگترین و پیشرفته ترین ناو هواپیمابر چین به نام "فوجیان" به نیروی دریایی این کشور ملحق شد و با اضافه شدن این ناو به 2 ناو هواپیمابر پیشین چین، این کشور هم اینک با دارا بودن 3 ناو هواپیمابر دومین دارنده این نوع ناوها در جهان است.
به دلیل تنش های دریایی در دریای جنوبی چین و احتمال وقوع درگیری نظامی بین چین و آمریکا بر سر تایوان، چین سرمایه گذاری عظیمی روی نیروی دریایی خود کرده است و یکی از جلوه های این سرمایه گذاری عظیم توسعه ناوگان هواپیمابر است.
چین پروژه های احتمالا سری دیگری نیز برای توسعه ناوگان دریایی دارد.
در بین 11 کشور دارای ناوهواپیمابر 6 کشور ایالات متحده آمریکا، انگلیس، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و ترکیه عضو ناتو هستند.
5 کشور چین، روسیه، هند، ژاپن و تایلند نیز عضو ناتو نیستند.
درباره ناو هواپیمابر ترکیه نیز ذکر این نکته خالی از فایده نیست که ناو "تی‌سی‌جی آنادلو" که در آوریل 2023 به نیروی دریایی ترکیه ملحق شده، نخستین کشتی تهاجم آبی‌خاکی این کشور که نیروی دریایی ترکیه آن را نخستین ناو پهپادبر و هواپیمابر خود توصیف کرده است.
این کشتی بر خلاف ناوهای هواپیمابر آمریکایی در کلاس سبک طراحی شده و فاقد توانایی حمل دهها فروند جنگنده در عرشه خود است بلکه مزیت اصلی آن قابلیت فرود پهپاد و بالگرد و آن طور که مقامات نظامی ترکیه می گویند، "هواپیما" بر روی عرشه آن است.
از این منظرشاید بتوان این رزمناو ترکیه را با ناو شهید رودکی ایران مقایسه کرد که در آبان سال 1399 رونمایی شده است. ناو شهید رودکی نیز قابلیت فرود و استقرار پهپاد و بالگرد را بر روی عرشه خود دارد.
