به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، بر اساس قانون، واردکنندگان در صورتی می‌توانند دانه‌های روغنی و روغن خام وارد کنند که نسبتی از تولید داخل را از کشاورزان بخرند.
محمودی کارشناس اقتصادی در این باره می‌گوید: نارضایتی کشاورز از آن جهت بود که کارخانجات روغن کشی ما، با ارز دولتی و به هر میزان که دانه روغنی نیاز داشتند از خارج وارد میکردند و رغبتی به خرید محصول داخلی که در سیلو‌ها جمع شده بود نداشتند؛ بنابراین منابع مالی دولت هم برای پرداخت مطالبات تحت فشار بود.
به دنبال این مشکلات اوایل سال ۱۴۰۳ دولت واردکنندگان روغن را مکلف کرد به ازای خرید هر کیلو گرم دانه روغنی و کنجاله از تولید کنندگان داخلی، می‌توانند مشابه آن را به نسبت معینی که به گمرکات کشور ابلاغ شده، وارد کنند.
شریفی مدیرعامل انجمن واردکنندگان روغن گفت: جهاد کشاورزی در همه استان‌ها نظارت می‌کند و مشخص است که هر وارد کننده چقدر از داخل خرید و چقدر وارد کرده است.
طبق دستورالعمل وزارت جهاد کشاورزی، هر تولید کننده به ازای خرید یک کیلوگرم دانه روغنی از داخل می‌تواند ۴۸ کیلوگرم دانه روغنی سویا یا کلزا، ۱۲ کیلوگرم روغن خام از مبادی کشور‌های عضو اوراسیا، ۸ کیلوگرم روغن خام از مبادی غیر کشور‌های عضو اوراسیا، ۲۰ کیلوگرم کنجاله و ۷ کیلوگرم روغن پالم وارد کنند.
هم اکنون میزان نیاز کشور به دانه‌های روغنی یک و نیم میلیون تن است که ۴۰۰ هزار تن آن از مزارع داخلی و بقیه از طریق واردات تامین می‌شود.
مجموع واردات روغن خام پارسال یک میلیون و ۶۰۲ هزار تن، مجموع واردات انواع دانه‌های روغنی دو میلیون و ۷۹۶ هزار تن و مجموع واردات انواع کنجاله یک میلیون و ۷۵۰ هزار تن بوده است.
جعفری دبیر انجمن روغن کشی ایران گفت:اکنون ۲۶ کارخانه روغن کشی در قالب قرارداد در حال خرید دانه‌های روغنی و بیشتر کلزا و سویا از کشاورزان هستند.
