بنیامین نتانیاهو (به عبری: בנימין נתניהו)، همچنین با نام بی‌بی شناخته می‌شود، متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ از تل‌آویو است. مادر او زیلا و پدر او پروفسور بن زیون نتانیاهو است. وی در اورشلیم بزرگ شده است و خانواده او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالت متحده آمریکا زندگی کردند.
البته بنا بر شواهد و قرائن موجود، او دوران کودکی، نوجوانی و جوانی خود را در شهر بابل در استان مازندران سپری کرده است. بسیاری از هم دوره‌ای‌ها و همکلاسی‌های او بر این مطلب شهادت داده‌اند و این مطلب از مسلمات بین آن‌ها است. همچنین بنا بر گفته منابع آگاه، عمه او نیز هم اکنون در این شهر ساکن است.
به گزارش اقتصاد24، بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل بازگشت و به عضویت در یگان تکاوری فوق ویژه ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل به نام یگان سایرت متکل پیوست. او دوباره در سال ۱۹۷۲ به آمریکا بازگشت و تحصیلات خود را در مؤسسه فناوری ماساچوست آغاز کرد.
هنگامی که یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ آغاز شد، او به اسرائیل بازگشت و به نیرو‌های جنگنده کانال سوئز و ارتفاعات جولان پیوست. پس از اتمام جنگ، به بوستون بازگشت و کارشناسی خود در رشته معماری را به پایان رساند، کارشناسی ارشد در رشته مدیریت اجرایی دریافت کرد و سپس به تحصیل علوم سیاسی در دانشگاه هاروارد پرداخت.
در طی سال‌هایی که نتانیاهو در بوستون تحصیل می‌کرد، با همسر اول خود میریام ملاقات و با او ازدواج کرد و فرزند اول خودشان به نام «نوا» را به دنیا آوردند. او پس از فارغ‌التحصیلی از هاروارد، در یک دفتر مشاوره مالی مشغول به کار شد و همچنین به فعالیت‌های اطلاعاتی اسرائیل در آمریکا پرداخت.
نتانیاهو در سال ۱۹۸۰ با سارا بن آرتزی متولد ۵ نوامبر ۱۹۵۸ در اسرائیل ازدواج کرد. سارا روان‌شناس تربیتی است و آن‌ها صاحب دو پسر به نام‌های یائیر متولد ۱۹۹۱ و آونی متولد ۱۹۹۴ هستند. یائیر فیلم‌ساز و تهیه‌کننده فیلم است و به طور فعال در صنعت فیلم‌سازی مشغول به فعالیت است و آونی در حوزه روابط عمومی و رسانه‌ها فعالیت می‌کند و به طور خاص در حوزه رسانه‌های دیجیتال و تبلیغات فعالیت دارد. تا جایی که در سال ۲۰۱۰، آونی برنده جایزه مسابقات بین‌المللی کتاب مقدس در سطح ملی شد و در رتبه سوم در سطح بین‌المللی قرار گرفت.
نتانیاهو قبل از انتخاب شدن در کنست (پارلمان اسرائیل) به‌عنوان عضو لیکود در سال ۱۹۸۸ چندین سمت سفیر داشت. او به‌عنوان معاون وزیر امور خارجه (۱۹۸۸-۱۹۹۱) و سپس به‌عنوان معاون وزیر در کابینه ائتلافی نخست‌وزیر اسحاق شامیر خدمت کرد.
در سال ۱۹۹۳ او به‌راحتی در انتخابات عنوان رهبری حزب لیکود را بدست آورد و جانشین شامیر در آن پست شد. نتانیاهو به دلیل مخالفتش با توافقنامه صلح ۱۹۹۳ اسرائیل و ساف و خروج اسرائیل از کرانه باختری و نوار غزه مورد توجه قرار گرفت.
بنیامین نتانیاهو، وعده‌های انتخاباتی متعددی را در راستای انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹) داد. از آن‌جمله، او در دیدار از شهر اشکلون وعده داد که در صورت دستیابی به مقام نخست‌وزیری اسرائیل، حکومت حماس در نوار غزه را سرنگون خواهد کرد.
بنیامین نتانیاهو همچنین وعده داده است تا «رشد طبیعی شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری رود اردن را ادامه دهد، با برچیدن شهرک‌ها مخالفت کند، از دادن امتیاز درباره تقسیم اورشلیم به فلسطینی‌ها خودداری ورزد و سرانجام اینکه به توافقات پشت‌پرده دولت‌مردان سابق اسرائیل با حکومت خودگردان فلسطین تعهدی نداشته باشد».
بنیامین نتانیاهو از مخالفین سرسخت دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است و آن را مهم‌ترین تهدید برای موجودیت و امنیت اسرائیل قلمداد می‌کند. در پی اعتراضات مردمی جنبش سبز نسبت به نتایج اعلام‌شده در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، بنیامین نتانیاهو «شجاعت باورنکردنی» هواداران اپوزیسیون در ایران را مورد ستایش قرار داد و تصریح کرد که مردم دلیر ایران، چهره واقعی ایران را به نمایش گذاشته‌اند.
در ۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۱۳ مهر ۱۳۹۲) نتانیاهو مصاحبه‌ای با بخش فارسی بی‌بی‌سی انجام داد. در این گفتگو درباره وضعیت آزادی در ایران گفت «اگر مردم ایران واقعاً اختیاری داشتند، روحانی را به ریاست جمهوری انتخاب نمی‌کردند. شما ۷۰۰ کاندیدا داشتید. آن ۷۰۰ کاندیدا را رد صلاحیت کردند و فقط یک درصد از آن تعداد را باقی گذاشتند که رقابت کنند.» سپس در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می‌پوشیدند، به موسیقی غربی گوش می‌دادند و انتخاباتی آزاد می‌داشتند.»
با اتمام سال ۲۰۱۸ و همزمان با آغاز سال جدید میلادی، اسرائیل خروج این کشور از سازمان یونسکو را به‌طور رسمی اجرایی ساخت. وزارت خارجه آمریکا در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷ با متهم ساختن یونسکو به «رویکرد‌های ضداسرائیلی» اعلام کرده بود که از این سازمان خارج خواهد شد.
بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل نیز در همان روز به وزارت خارجه کشورش دستور داد مقدمات خروج اسرائیل از یونسکو را فراهم کند. او همچنین در سپتامبر ۲۰۱۸ دعوت برای شرکت در یک کنفرانس با موضوع یهودی‌ستیزی را که یونسکو در حاشیه مجمع عمومی برگزار کرد، نپذیرفت. تصمیم آمریکا و اسرائیل برای خروج از یونسکو در اکتبر ۲۰۱۷ که طبق اساسنامه این سازمان باید در پایان سال بعد به مرحله اجرا می‌رسید، در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ اجرایی شد.
