همشهری آنلاین: قاعدتا آگاهی از نظرات همه یا آن تعداد از تماشاگران فیلم «مست عشق» که به کار تحقیق و پژوهشی مستدل بیاید، نیاز به استفاده از روش‌های علمی و پذیرفته‌شده و همچنین صرف وقت و هزینه فراوان دارد، اما بنا بر مَثَل قدیمی «مشت نمونه خروار» نظر تعدادی از تماشاگران این فیلم را محض آشنایی با عقیده آنها و دلایل دوست داشتن یا نداشتن فیلم از وبسایت «سینماتیکت» گردآورده‌ایم که فقط غلط‌های املایی و گاه علایم نقطه گذاری‌شان را اصلاح کرده‌ایم.
* یکی از ضعیف‌ترین کارهای حسن فتحی بود بلاشک. به چند دلیل، اولا اینکه فیلم اصلا در شخصیت‌پردازی قوی عمل نکرده و بیننده اصلا متوجه کیش شخصیتی افراد حاضر در فیلم نمیشه. در مورد مناظره ۴۰ روزه هم که به بدترین شکل ممکن روایت شد. چند دیالوگ خیلی خیلی ساده. در مورد بازیگران ترکیه ای، خصوصا بازیگر مشهور خانم، اصلا دلیل حضور ایشون رو متوجه نمیشین! من بعید میدونم جز هدف برای فروش چیز دیگه ای بوده باشه. در یک سوم انتهایی هم داستان کلا به چیز متفاوتی پرداخت! در مجموع اصلا راضی نبودم و میتونست خیلی بهتر باشه.
* فیلم خیلی خوب و خوش ساختی بود.
* همه‌چی عالی بود جز تدوین.
* بهترین فیلم تاریخ سینما ایران هستش. حتما حداقل یک بار رو باید ببینید و خیلی متفاوت بود. حسن فتحی فیلماش همیشه خوبه. بعضیا میگن فیلم حوصله‌سربره ولی کسانی که میخوان فیلم رو ببینن باید از قبل داستان مولانا و شمس رو بدونن که فیلم رو درک کنن چون خیلی خلاصه شده.
* ارزش دیدن داره، فقط باید کمی آگاهی از ادبیات و مولانا و شمس از قبل داشته باشید. درکل خوبه، اما خیلی نگاه گذرا و جزئی بود. انتظار میرفت عمیق تر پرداخته بشه به شمس و مولانا. امیدوارم بازم توی این ژانر فیلم ساخته بشه.
* فیلم بی‌نظیری در نوع خودشه و فیلم تاریخی و پرمعنایه.
* به شدت فیلم رو دوست داشتم و حتی در اولین فرصت میرم دوباره ببینمش. به نظرم بعضی قسمت های فیلم نیاز به دوباره دیدن و شنیدن داشت. در کل از دستش ندید و حتماً برید ببینید چون دیدن این فیلم تو سینما لذت دیگه ای داره. و اینکه قبل از رفتن سعی کنید یه اطلاعاتی از شمس و مولانا و داستان زندگیشون داشته باشید. بعد برید تا روند فیلم رو بهتر درک کنید.
* خیلی فیلم چرت و بی‌سروتهی بود. اصلا پیشنهاد نمیکنم چون خیلی خیلی چرت بود. چند تا بازیگر ترک آوردن، مردم فک کردن خیلی فیلم خفنیه ولی خیلی فیلم حوصله‌سربریه؛ تا این حد که کل سینما خسته شده بودن و فقط منتظر بودن فیلم تموم شه که برن.
* هرکسی نمیفهمه موضوع فیلمو. من باهاش شدیدا گریه کردم و تنها فیلمیه که اینقدر منو درگیر خودش کرد.
* فیلم بسیار معمولی و برخلاف چیزی که تصور میشد، اصلا خوش‌ساخت نبود. عنوان‌بندی بی نهایت ابتدایی که آدم را به دهه ۶۰ میبرد. دوبله بازیگران ترک افتضاح بود و روی فیلم سنگینی میکرد. در کل صدا خیلی بد بود و تدوین بی نهایت بد بود.
* من داستان شمس و مولانا رو تا الان نخوندم و مثل اکثریت یه چیزای کلی میدونم. فیلم برای آدمای فیلم‌دوست باحوصله است نه آدمایی ک فیلم هیجانی و... دوست دارن و گاهی فیلم میبینن. وگرنه فوق‌العاده حوصله‌سربر هست براشون. از نظر من ارزش یکبار دیدن رو داره.
* از نظر فیلمنامه و بازی واقعا عالی بود و ارزش دیدن چندباره رو داشت.
* ریتم خیلی تند. فلش بک‌های خیلی زیاد. فیلمنامه سردرگم. عدم معرفی درست کاراکترها. درکل از حسن فتحی و شهاب حسینی و پارسا پیروزفر و بقیه بازیگران ترک انتظار بیشتری میرفت. متاسفانه راضی‌کننده نیست. شاید اگر به گفته تهیه کننده ترک این فیلم در قالب سریال ساخته میشد خیلی قوی‌تر بود ولی حیف.
نتیجه‌گیری:
۱. پرش‌های روایی فیلم و در واقع روایت گسسته آن برای اغلب تماشاگرانش آزاردهنده بوده. فرهاد توحیدی که به همراه حسن فتحی فیلمنامه را نوشته، گفته برای نوشتن این فیلمنامه از ساختار روایت‌های موازی آثار مولانا و مثنوی استفاده کرده. اما آیا شیوه حکایت‌پردازی ایرانی که بیشتر بر پند و اندرز استوار است، با شیوه داستانگویی دراماتیک سازگاری دارد؟
۲. اغلب تماشاگران ایرانی آشنایی چندانی با زندگی شمس و مولانا ندارند و احتمالا از زندگی سایر شعرا و علمای ایرانی هم چیز زیادی نمی دانند. برای آنهایی که مسئولیتی داشته و دارند این سوال پیش نمی آید که چرا ایرانی ها شناختی از مفاخر ادبی و فرهنگی شان ندارد؟ کجای آموزش به آنها ایراد داشته؟
۳. بازیگران ترک شاید عامل جذب تماشاگر باشند، اما چون نقش مهمی در داستان ندارند، برای خیلی از تماشاگر سوال شده که چرا باید از آنها استفاده می شده؟ استفاده تزئینی از بازیگران ترک به دل تماشاگران ننشسته.
