همشهری - سعیده مرادی: کوچه‌هایی مانند کوچه قورباغه، کوچه مدرسه، کوچه مرغی و ... هویت خاص خود را دارندو همین هویت خاص جذابیتِ روایتگری آنها را به چند برابر می‌رساند.
کوچه مدرسه؛ علمی‌ترین کوچه تهران
حدود سال ۱۳۳۰ بود که دولت وقت، طرح ساخت مدارس ارزان قیمت در محله‌های مختلف تهران را تصویب کرد. معماری هم که برای طراحی مدارس و اجرای این طرح آموزشی و عمرانی انتخاب شد، کسی نبود جز «محمدکریم پیرنیا» که بعدها به عنوان «پدر معماری سنتی ایران» نیز شناخته شد. پیرنیا مدارس ارزان قیمت را در مساحت‌های ۳۰۰ تا ۶۰۰ متر مربع با تعداد تقریبی ۴۰ تا ۷۰ کلاس، پنجره‌های مشبک و عمودی طراحی کرد که بیشترین تعداد آنها (۱۴ مدرسه در گذشته و ۱۱ مدرسه در حال حاضر) در کوچه مدرسه (شهید محمدعزآبادی) منطقه ۱۰، قرار دارد. تعداد قابل توجهی که تاریخ این کوچه را برای گردشگران و علاقه‌مندان خواندنی و شنیدنی کرده است.
نشانی: خیابان هاشمی، کوچه شهید محمد عزآبادی(کوچه مدرسه)
کوچه مرغی، کوچه‌ای که پر از پرنده بود
کوچه مرغی در چهارراه مولوی تهران که امروز با نام مهدویه شناخته می‌شود، پاتوق پرنده بازان بود. آزاد کردن پرندگان در قفس با پرداخت وجهی به فروشنده برای رسیدن به خواسته و آرزو از سنت‌های فراموش شده این محدوده محسوب می‌شود. همین ویژگی نیز باعث شد تا این کوچه باریک در بین مردم به کوچه مرغی شهرت یابد. کوچه مرغی تا همین چند سال پیش نیز پر از مغازه‌های پرنده فروشی بود. حتی بسیاری از آن به عنوان بزرگ‌ترین پارک جنگلی با کامل‌ترین گونه‌های پرندگان ایران یاد می‌کردند، اما امروز دیگر خبری از خرید و فروش پرنده در این معبر نیست و تنها نام این کوچه است که خاطرات ریز و درشت آن را زنده نگه می‌دارد.
نشانی: خیابان مولوی، خیابان مهدویه(کوچه مرغ)
