کشورها همواره به دنبال راه‌هایی برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و گذار به منابع انرژی تجدیدپذیر هستند. در این گزارش به پنج کشور که پاک‌ترین شبکه جهان را دارند اشاره می‌کنیم.
به گزارش تجارت‌نیوز، در حالی که بسیاری از کشورها به دنبال راه‌هایی برای کاهش انتشار کربن و گذار به منابع انرژی پاک‌تر هستند، چندین دولت سیاست‌های ملی را برای تشویق به دور شدن از سوخت‌های فسیلی به سمت جایگزین‌های تجدیدپذیر ایجاد کرده‌اند تا به تعهدات خود در توافقنامه پاریس برسند.
با این حال، برخی در انتقال موفق‌تر از دیگران بوده‌اند. کشورهایی که بیشترین سهم برق از انرژی‌های تجدیدپذیر را دارند، همگی دارای منابع طبیعی فراوانی مانند انرژی زمین گرمایی، آبی و بادی هستند و اکثر آنها شبکه‌های برق نسبتاً کوچکی دارند.
کشورهایی که بیشترین نسبت تولید برق از منابع تجدیدپذیر را دارند، مدام در حال جابه‌جایی هستند، زیرا دولت‌ها بودجه خود را برای تسریع انتقال سبز در کشور‌های خود افزایش می‌دهند. علاوه بر این، چندین کشور در حال تولید سطوح بالاتری از انرژی‌های تجدیدپذیر برای کمک به شبکه‌های برق بزرگ‌تر هستند.
در سال 2023، پاراگوئه، بوتان، لسوتو، نپال، اتیوپی، نروژ، سوئیس، ایسلند، جمهوری دموکراتیک کنگو و آلبانی، پاک‌ترین شبکه‌ها را داشتند که نشان می‌دهد گذار سبز در هیچ منطقه‌ای از جهان متمرکز نیست.
به نقل از oilprice، در ادامه می‌خواهیم به پنج کشوری که در حال حاضر پاک‌ترین شبکه‌های انرژی را در جهان دارند اشاره کنیم. سهم انرژی پاک در تولید برق این کشورها چقدر است؟
اتیوپی، واقع در شاخ آفریقا، بیشتر برق خود را از منابع تجدیدپذیر، از جمله انرژی آبی، زیست توده، خورشیدی، بادی و زمین گرمایی تامین می‌کند. این کشور بزرگ‌ترین تولیدکننده برق آبی در آفریقاست و انرژی آبی حدود 75 درصد از برق این کشور را تامین می‌کند.
با این حال، اتیوپی در سال‌های اخیر به دلیل خشکسالی‌های طولانی که بر تولید برق آبی آن تاثیر منفی گذاشته است، به طور فزاینده‌ای در برابر تغییرات آب‌وهوایی آسیب‌پذیر شده است. با وجود پتانسیل تولید بیش از 60 هزار مگاوات برق از منابع مختلف، اتیوپی به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری در گذشته، برای بهره‌برداری از این منابع با چالش مواجه بوده است.
این کشور قصد دارد ظرفیت تولید برق خود را در یک دهه آینده به 17 هزار مگاوات برساند، اما نگرانی‌هایی وجود دارد که تقاضا با توجه به رشد مداوم اقتصاد و جمعیت از عرضه پیشی بگیرد. زیرا هم اقتصاد و هم جمعیت همچنان در حال رشد هستند.
نپال، کشوری که در قاره آسیا قرار دارد، حدود 97 درصد از برق خود را از طریق نیروگاه‌های آبی تولید می‌کند. منابع طبیعی فراوان این کشور، از جمله کوه‌ها، یخچال‌های طبیعی و رودخانه‌ها، آن را به مکانی ایده‌آل برای تولید برق آبی تبدیل کرده است.
این کشور حدود 2200 مگاوات برق خود را از طریق نیروگاه برق آبی تولید می‌کند. همچنین نپال پتانسیل تولید 50 هزار مگاوات نیروگاه آبی را دارد که این کشور را به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان جهان تبدیل می‌کند.
این کشور در سال‌های اخیر شاهد افزایش قابل توجهی در دسترسی به برق بوده است، به طوری که 94 درصد از جمعیت آن در حال حاضر به شبکه برق دسترسی دارند. با این حال، نپال همچنان به‌شدت به سوخت‌های زیستی و زباله‌ها متکی است و حدود 21 میلیون نفر برای پخت‌وپز از زیست توده سنتی استفاده می‌کنند. در سال 2021، سوخت‌های زیستی و زباله‌ها حدود 67.2 درصد از ترکیب انرژی نپال را تشکیل می‌دادند.
لسوتو در جنوب آفریقا بیشتر برق خود را از طریق انرژی آبی تامین می‌کند و مقادیر کمی از آن نیز از طریق انرژی خورشیدی و بادی به دست می‌آید. این کشور همچنین برای پخت‌وپز و گرمایش در مناطق روستایی به سوخت‌های زیست توده متکی است. لسوتو با داشتن یکی از کوچک‌ترین شبکه‌های برق در جهان با ظرفیت تنها 73 مگاوات، در حال افزایش دسترسی به برق برای شهروندان خود است.
حدود 72 مگاوات از برق آبی کشور از نیروگاه برق آبی موئلا تامین می‌شود. تنها حدود 47 درصد خانوارها در لسوتو به برق دسترسی دارند و این عمدتاً مربوط به مراکز شهری این کشور است. دولت پیشتر برنامه‌ای برای گسترش این پوشش به 75 درصد خانوارها تا سال 2022 تنظیم کرده بود، اما این امر هنوز محقق نشده است.
بوتان در جنوب آسیا حدود 99.7 درصد برق خود را از طریق انرژی آبی تولید می‌کند. جنگل‌های وسیع به این کشور کوچک آسیایی کمک کرده است به انتشار صفر خالص برسد و این کشور در کنار سورینام و پاناما، یکی از سه کشور کربن منفی در سراسر جهان به شمار می‌رود.
بوتان با دریافت وام 160.2 میلیون دلاری از بانک سرمایه‌گذاری اروپا در سال 2024، درصدد توسعه بیشتر بخش انرژی‌های تجدیدپذیر خود، به‌ویژه در مناطق دورافتاده، از طریق پروژه‌های انرژی خورشیدی و برق آبی است.
پاراگوئه با استفاده از برق آبی 100 درصد نیاز برق خود را در سال 2021 تامین کرد و به این ترتیب به پاک‌ترین شبکه برق در جهان دست یافت. این کشور سومین تولیدکننده بزرگ برق آبی در جهان است و سد عظیم ایتایپو 70 درصد از برق آن را تامین می‌کند و مازاد آن به کشور همسایه برزیل صادر می‌شود.
با وجود دستیابی به این هدف 100 درصدی، پاراگوئه در تلاش است با تشویق توسعه منابع تجدیدپذیر غیرآبی مانند انرژی خورشیدی و بادی، تنوع بیشتری به ترکیب انرژی خود بدهد.
این کشورها نشان می‌دهند دستیابی به 100 درصد برق پاک نه‌تنها امکان‌پذیر است، بلکه در حال حاضر در برخی نقاط جهان به دست آمده است. با سرمایه‌گذاری و سیاست‌های مناسب، سایر کشورها می‌توانند از این پیشگامان الگو بگیرند و به سمت آینده‌ای پایدارتر با انرژی پاک‌تر حرکت کنند.
اینها تنها چند نمونه از کشورهایی هستند که در استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و گذار به آینده‌ای پایدارتر پیشگام‌اند. با افزایش نگرانی‌ها در مورد تغییرات اقلیمی، انتظار می‌رود تمایل به استفاده از منابع پاک در سراسر جهان شتاب بیشتری پیدا کند.
