به گزارش ایسنا، سیدحسین حسینی، در اولین نشست از سلسله نشست‌های برآیند با موضوع ضرورت تجربه نگاری در حوزه تعلیم و تربیت که با حضور مهرداد مطلب‌زاده، معاون مدیریت دانش اندیشکده مرآت و جمعی از فعالان تعلیم و تربیت به میزبانی اندیشکده مرآت در خانه خلاق و نوآوری ستاپ برگزار شد، درباره چیستی تجربه نگاری گفت: تجربه نگاری فعالیتی است که عملی را که در میدانی موفق بوده به جایی که وجود نداشته یا موفق نبوده است، ببرد. تجربه نگاری به عبارتی نقش کاتالیزور و دلال را بازی می‌کند و حلقه وصل بین دانش ضمنی و دانش مصرح است.
وی ادامه داد: در کشور ما مجموعه‌های موفقی در حال فعالیتند که تجربه های موفقی را رقم زدند اما به دلیل فعالیت‌های جزیره‌ای این مجموعه‌ها اطلاعی از یکدیگر ندارند؛ تجربه نگاری دقیقاً در همین جا نقش ایفا می‌کند. متاسفانه در دانشگاه‌ها و مراکز علمی ما عمدتاً نظریه‌های غربی در علوم مختلف تدریس می‌شود اما ما برای نیل به تمدن نوین اسلامی نیازمند تولید علم در تراز انقلاب اسلامی هستیم که تجربه نگاری می‌تواند ما را برای وصول به این هدف یاری کند.
حسینی افزود: تجربه نگاری حلقه مفقوده برای رسیدن به دانش تعلیم و تربیت در تراز تمدن نوین اسلامی است.
مدیر مرکز تجربه نگاری امتداد در پاسخ به این سوال که عمر تجربه نگاری در ایران چقدر است گفت: عمر تجربه نگاری در ایران کمتر از ۱۰ سال است و شروع آن را می‌توان به کتاب «در مکتب مصطفی» نوشته دکتر یزدانی منتسب کرد. تجربه نگاری به ویژه در عرصه فرهنگ می‌تواند به شدت امید آفرین باشد.
حسینی در تبیین نسبت تاریخ شفایی و تجربه نگاری نیز گفت: تجربه‌نگاری فرزند مادری به نام تاریخ شفاهی است اما تجربه نگاری برخلاف تاریخ شفاهی مسئله محور است. متد و روش مجموعه‌های مختلف در تجربه نگاری یکسان است اما خروجی‌های آنها تفاوت محدودی با یکدیگر دارند.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر تدریس تاریخ نگاری در دانشگاه‌ها گفت: متاسفانه تجربه نگاری به صورت یک رشته آکادمیک در دانشگاه تدریس نمی‌شود در صورتی که تدریس تاریخ نگاری در دانشگاه می‌تواند در حوزه‌های مختلف به ویژه در مسئله حکمرانی بسیار کارآمد و مفید باشد.
مدیر مرکز تجربه نگاری امتداد در ادامه به چالش‌های تاریخ نگاری اشاره کرد و سه چالش سوژه‌یابی، اعتمادسازی و نشر محدود را از مهم‌ترین چالش‌ها در این حوزه دانست.
انتهای پیام
