به گزارش ایسنا و به نقل از مجله "Environmental Science and Technology"، بهبود مراقبت‌های بهداشتی انسان به مدت تقریبا یک قرن، به نحوه درمان بیماری‌های باکتریایی بستگی داشته است اما اکنون، مقاومت آنتی‌بیوتیکی که توانایی برخی از باکتری‌های جهش‌یافته برای مقابله با آنتی‌بیوتیک‌ها است، تهدید بزرگی برای مراقبت‌های بهداشتی، امنیت غذایی و توسعه اجتماعی در سراسر جهان به شمار می‌رود و می‌تواند بسیاری از پیشرفت‌های تمدن انسانی را به نابودی تهدید کند.
پژوهشگران "موسسه علم و فناوری گوانجو"(GIST) کره جنوبی سعی دارند که این مشکل را از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار دهند. پروفسور "یونهو لی"(Yunho Lee)، سرپرست این پژوهش گفت: باکتری‌ها از جمله باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک و ژن‌های مقاوم آنها، در محیط‌های گوناگون آبی فراوان هستند. بنابراین چنین محیط‌هایی، زمینه‌های خطرناکی برای تولید مقاومت آنتی‌بیوتیکی به شمار می‌روند. باکتری‌های مقاوم می‌توانند در این محیط‌ها، ژن مقاوم خود را به سایر باکتری‌ها منتقل کنند و سطح مقاومت آنتی‌بیوتیکی را در میان اعضای جامعه باکتریایی افزایش دهند. اگر تعیین کنیم که کدام مواد ضدعفونی‌کننده و چه مقدار از آنها می‌تواند مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ژن مقاوم در آب آشامیدنی و فاضلاب را به صورت کارآمد از بین ببرد، می‌توانیم سطح عفونت باکتریایی را کاهش دهیم.
پروفسور لی و گروهش در گام نخست برای رسیدن به این هدف، اثر مقادیر گوناگون کلر، ازن و اشعه ماوراءبنفش را بر ژن مقاوم "mecA" که به باکتری "استافیلوکوک اورئوس"(Staphylococcus aureus) تعلق دارد، بررسی کردند. دانشمندان براساس مشاهدات با وضوح بالا که با میکروسکوپ الکترونی صورت گرفته بود، یک مدل واکنشی برای هر ماده ضدعفونی‌کننده در برابر ژن mecA ابداع کردند. آزمایش‌های صورت گرفته، اثربخشی مدل‌ها و روش آنها را تایید کرد.
پروفسور لی گفت: یافته‌های پژوهش ما، یک گام اساسی در تعیین شرایط مطلوب برای عملیات گندزدایی فاضلاب در جهت از بین بردن mecA و کاهش گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی از طریق سیستم‌های فاضلاب شهری به شمار می‌رود. پژوهش ما با این روش، به صورت قابل توجهی به محافظت از بهداشت عمومی در برابر باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک کمک می‌کند.
انتهای پیام
