عصر ایران- قابل پیش بینی بود که ثبت نام علی لاریجانی برای انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری به کام کیهان خوش ننشیند چرا که او ادبیات و شیوۀ خاص خود را دارد و در برجام همراه و متحد روحانی بود و از سال 1387 که رییس مجلس شد مرحله به مرحله از تندروها دورتر شد تا این که در 22 بهمن 1392 در قم به او که نمایندۀ همان شهر بود سنگ و مُهر پرتاب کردند!
حالا لاریجانی دوباره نامزد شده و این بار رد صلاحیت او برای شورای نگهبان کاری دشوار است و آن قدر ارتباطات دارد که بدون اخذ تأییدات کلی نیاید و همین هم شاید کیهان را خشم گین کرده زیرا امید وار بودند و هستند تحت تأثیر فضای عاطفی بعد از نوع درگذشت مرحوم رییسی که بسیارناراحت کننده بود یک چهره هم سو با تفکرات خود را جای او بنشانند و ورود علی لاریجانی این برنامه را برهم می زند.
همین ابتدای کار فضاسازی تبلیغاتی علیه او شروع شده و کیهان حتی صبر نکرده تا در نسخۀ چاپی فردا نقد کند بلکه زودازود در کانال تلگرامی از تعبیر «ارتفاع بگیریم» انتقاد کرده است. این که کیهان در کانال تلگرامی مطلب منتشر می کند هم در نوع خود جالب است چون از فیلترینگ این پیام رسانها حمایت می کند و مردم ناچارند با فیلترشکن انتقاد آنان را بخوانند اگرچه اصول گرایی رادیکال آن قدر پارادوکس و تناقض دارد که این را هم می شود روی آنها گذاشت.
دعوا به خاطر این توییت است: «برای عبور از موانع، باید از روش های منسوخ ارتفاع بگیریم: ملت قوی، دولت زمینهساز.»
همین دو جمله تفاوت نگاه را نشان میدهد چون کیهان و تقدیس کنندگان مرحوم رییس جمهور سابق معتقدند نزدیک قله و در ارتفاع بودیم و هستیم. با این حساب ارتفاع بگیریم یعنی چه؟ ملت قوی هم یعنی نقش دولت زمینه سازی است در حالی که آنان تمام نقش را برای دولت قایل اند و البته ملت هم اجازه دارد هلهله و تایید کنند و گرنه ساحت عمومی تماما متعلق به حکومت است.
اصل اختلاف اما بر سر همین کلمۀ «ارتفاع» است و لاریجانی در کارگاه واژه سازی اختصاصی خود یک اصطلاح دیگر ساخته است: ارتفاع گرفتن. قبلا با «خالص سازی» پروژه حذف و یک دست سازی در دولت کنونی را نقد کرده بود و حالا بر ضرورت ارتفاع گرفتن تأکید دارد که معنی آن فاصله داشتن از اهداف ادعایی است.
حالا ببینیم کیهان چه نوشته و چه عجله ای دارد که تا نسخۀ کاغذی که امشب روی سایت می رود هم صبر نکرده و در کانال تلگرامی منتشر کرده. همان تلگرام از فیلتر شدن آن دفاع می کنند:
« آقای لاریجانی در سخنرانی خود هنگام ثبتنام برای انتخابات ریاستجمهوری گفتهاند: برای عبور از موانع، باید از روشهای منسوخ، ارتفاع بگیریم.
اما افتادن در تله برجام و برجامیزاسیون آمریکا و انگلیس، ارتفاع پست بود؛ پستترین ارتفاع.
دستپخت مشترک مدعیان اعتدال و اصلاحات -با فشار و نفوذ خارجی- چنان صورتبندی شد که طرف غربی میتوانست هر نقض عهدی را در پایمال کردن حقوق ایران انجام دهد و کمترین بازخواستی نشود؛ اما طرف ایرانی، تهدید بازگشت و افزایش تحریمها، دائما بالای سرش بود و نباید دست از پا خطا میکرد؛ حتی پس از خروج توهینآمیز آمریکا از برجام!
کمیسیون ویژه بررسی توافق هستهای در مجلس نهم، پیش از نهایی شدن برجام، تمام هشدارها درباره منافذ بزرگ آن را اعلام کرد، اما آقای لاریجانی رئیس مجلس و تیم همراهش ترجیح دادند در همان ارتفاع پستی که تیم روحانی، مبتنی بر قعر گفتمانی ترسیم کرده بود، باقی بمانند.
آقای لاریجانی سال۱۳۹۴، در حالی پشتیبان تعیینکننده برجام (خسارتهای نقد در ازای وعدههای نسیه) شد، که سال۱۳۸۲، درباره توافق مشابه اما محدودتر روحانی با غرب، بهدرستی گفته بود "دُرّ غلطان دادیم و آب نبات گرفتیم".
دولت برجام و دیگر هیچ، در حالی به پایان رسید، که بالاترین رکورد های تورمی را در کنار معدل رشد اقتصادی نزدیک به صفر، سقوط شدید صادرات نفتی، خزانه ارزی خالی، کسری بودجه ۴۸۰هزار میلیارد تومانی، بدهی انباشته ۱۵۰۰هزار میلیاردی و چندهزار کارخانه تعطیل را به ارث گذاشته بود.
آیا آقای لاریجانی و نامزدهای همسو با او و آقای روحانی، قادرند لا اقل در گفتار، از قعر گفتمانی بیرون بیایند و از روش منسوخ قبلی خود، اندکی ارتفاع بگیرند؟»