به گزارش ایسنا، گیاه کاهوی آبی یکی از گیاهان آبزی زیباست که در آکواریوم‌ها و همچنین در تکثیر بعضی از ماهی‌های زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. نکته مهم و تلخ این است که این گیاه قابلیت رشد و تکثیر زیادی داشته و در صورتی که به درستی مدیریت و نگهداری نشود، پس از ورود به محیط‌های آبی می‌تواند تمام سطح آب را فرا گرفته و مانع نفوذ نور به بخش‌های پایین اکوسیستم آبی شود. این مشکل به تازگی گریبان رودخانه وال را در آفریقای جنوبی گرفته است، رودخانه‌ای که به عنوان سومین رود بزرگ این کشور شناخته می‌شود که اخیرا کاهوی آبی همچون بلایی به جان آن افتاده است.
دانشمندان این کشور به این موضوع می‌اندیشند که آیا نانوحباب‌ها می‌توانند سلاح مناسبی در مقابله باکاهوی آبی مهاجم باشند یا خیر، گیاهی که تقریباً بخش‌های بزرگی از رودخانه وال را اشغال کرده است.
نانوحباب‌ها به قدری کوچک و زیاد هستند که به معنای واقعی کلمه میلیاردها عدد از آن‌ها را می‌توان روی نوک انگشت قرار داد. نانوحباب‌ها به ساختار شیمیایی مواد مغذی که کاهوی آبی برای تغذیه خود از رودخانه وال استخراج می‌کند، نفوذ می‌کنند.
به گفته کارشناسان، نانوحباب‌ها سلاح جدیدی در زرادخانه زیست‌درمانی آفریقای جنوبی هستند و همراه با سایر روش‌ها، می‌توانند کلید حل و فصل این مشکل باشند و نه تنها تهدید کاهو آبی و دیگر گیاهان مهاجم را رفع کنند، بلکه می‌توانند سلامت آب را به طور قابل توجهی بهبود بخشند.
با توجه به داده‌های پروژه‌های دیگر در سراسر جهان، فناوری نانو حباب می‌تواند به کنترل بو و جلبک‌ها و کاهش مواد شیمیایی در آب کمک کند.
تا به امروز، روش‌های رایج نظیر استفاده از سموم و مواد شیمیایی نتوانسته به مقامات محلی کمک کند و هجوم کاهوی آب رودخانه وال ادامه دارد به طوری که آن‌ها معتقداند که این گیاه نسبت به سموم رایج مقاوم شده است. آن‌ها از روش‌های مختلف نظیر حذف فیزیکی، استفاده از روش‌های بیولوژیکی خاص نظیر به کارگیری حشراتی که این کاهو را می‌خورند، استفاده کرده‌اند اما هیچ کدام ثمربخش نبوده است.
با این حال، شرکت رند واتر در آفریقای جنوبی و جمعی از سازمان‌ها و افراد درگیر در این ماجرا معتقداند که نیاز به یک بسیج عمومی برای مبارزه جامع با این گیاه سمج و مخوف است.
مقامات ارشد منطقه به تازگی با فناوری نانوحباب آشنا شده‌اند، فناوری که گفته می‌شود پیش از این در سد هارتبسپورت مورد استفاده قرار گرفته و نتایج اولیه بسیار امیدوارکننده بوده است.
به نقل از ستاد نانو، اگر بخواهیم شیوه استفاده از نانوحباب را به شکل ساده شده تصور کنیم، باید خانه‌ای را در نظر بگیریم که با لوله‌کشی نوعی ترکیب شیمیایی به داخل خانه دمیده می‌شود تا مشکلی را حل کند. این دمش به صورت مداوم و مستمر از طریق یک ایستگاه بیرونی صورت می‌گیرد.
این فناوری در حال حاضر در هزاران مکان در سرتاسر جهان استفاده می‌شود، که از آن جمله می‌توان به دریاچه السینور درکالیفرنیا، اشاره کرد که جزئیات بیشتر آن را می‌توانید از اینجا بخوانید.
حباب‌های نانو یک ابزار فعال و ترمیم‌کننده برای آب‌های جاری، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها هستند که به لایه رسوبی، مواد آلی و معدنی انباشته شده در کف آب نیز نفوذ می‌کنند.
لازم به ذکر است در برخی استان‌ها نظیر گیلان نیز کاهوی آبی مشکلاتی برای اکوسیستم منطقه ایجاد کرده است.
انتهای پیام
