این عکس فوری که با فیلترهای باند باریک ساخته شده است، میدان دیدی دوبرابر عریض‌تر از ماه کامل را در محدوده صورت فلکی ماکیان (قو) پوشش می‌دهد.
تصویر لبه درخشان یک سحابی حلقه مانند را نشان می‌دهد که توسط درخشش هیدروژنِ یونیزه و گاز اکسیژن ردیابی شده است.
کمان‌های پیچیده و درخشان که در فضای ابرهای بین‌ستاره‌ای منطقه قرار گرفته‌اند، قسمت‌هایی از پوسته هستند که توسط باد از ستاره ولف-رایه WR 134، درخشان‌ترین ستاره در نزدیکی مرکز قاب، به بیرون کشیده شده‌اند.
برآوردهای فاصله، WR 134 را حدود 6000 سال نوری از ما دور و عرض قاب را بیش از 100 سال نوری پیش‌بینی می‌کند.
ستارگان عظیم ولف-رایه که پوشش بیرونی خود را در اثر بادهای ستاره‌ای قدرتمند می‌ریزند، سوخت هسته‌ای خود را با سرعتی خارق‌العاده می‌سوزانند. سپس مرحله نهایی تکامل ستاره‌های عظیم را در یک انفجار ابرنواختری تماشایی به پایان می‌رسانند.
بادهای ستاره‌ای و ابرنواختر نهایی، مواد بین ستاره‌ای را با عناصر سنگینی که در نسل‌های آینده ستارگان گنجانده می‌شوند، غنی می‌کنند.
