به گزارش همشهری آنلاین، وقتی که خورشید هیدروژن موجود در هسته‌اش را به پایان برساند، چندین مرحله را پشت سر خواهد گذاشت:
۱. غول سرخ (Red Giant): پس از اتمام هیدروژن در هسته، خورشید شروع به سوزاندن هیدروژن در لایه‌های خارجی‌تر می‌کند و هسته آن منقبض می‌شود. این فرآیند باعث می‌شود که خورشید به یک غول سرخ تبدیل شود و به شدت منبسط شده و حتی ممکن است تا مدار زمین گسترش یابد.
۲. سوزاندن هلیوم: در این مرحله، خورشید شروع به سوزاندن هلیوم در هسته خود می‌کند که به تشکیل عناصر سنگین‌تری مانند کربن و اکسیژن منجر می‌شود. این مرحله نسبتاً کوتاه است و چند صد میلیون سال طول می‌کشد.
۳. پرتاب لایه‌های خارجی: پس از اتمام سوزاندن هلیوم، لایه‌های خارجی خورشید به فضا پرتاب می‌شوند و یک سحابی سیاره‌ای (Planetary Nebula) ایجاد می‌شود. این لایه‌های پراکنده شده به تدریج از بین می‌روند و فقط هسته باقی می‌ماند.
۴. کوتوله سفید (White Dwarf): هسته باقی‌مانده خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل می‌شود که یک جسم کوچک و بسیار چگال است. این کوتوله سفید به تدریج گرما و نور خود را از دست می‌دهد و در نهایت پس از میلیاردها سال به یک کوتوله سیاه (Black Dwarf) تبدیل می‌شود، هرچند که جهان ممکن است هنوز به اندازه کافی قدیمی نباشد که چنین کوتوله‌های سیاهی وجود داشته باشند.
چه بر سر ما خواهد آمد؟
این فرآیندهای تحولی تأثیرات عمده‌ای بر روی منظومه شمسی خواهند داشت. سیارات داخلی، از جمله زمین، ممکن است در طول مرحله غول سرخ توسط خورشید بلعیده شوند یا در اثر گرمای شدید تبخیر شوند. سیارات بیرونی‌تر نیز تحت تأثیر تغییرات شدید در تابش و گرانش خورشید قرار خواهند گرفت.
در نهایت، وقتی که خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل شود، منظومه شمسی به طور قابل توجهی تغییر خواهد کرد، ولی به عنوان یک کوتوله سفید، خورشید همچنان یک جرم آسمانی خواهد بود که در اطراف آن، بقایای سیارات و سایر اجرام کوچک باقی می‌مانند.
بیشتر بخوانید:
