سمیه آورند، یک نویسنده، مدرس و پژوهشگر در حاشیه بررسی آثار نوجوانان هرمزگانی، در گفت و گو با ایسنا، افزود: خوشحالم از اینکه با نوجوانانی با مطالعه ی بالا و بسیار دقیق و ریز بین مواجه هستم و این جای بسی تبریک به مربیان آن‌ها دارد.
آورند در خصوص نقد داستان «سرو» اظهار کرد: به کار بردن توصیف غیر مستقیم شخصیت‌ها در داستان «سرو» بسیار زیبا بود و جای تحسین داشت ولی لازم است در شروع داستان از نصیحت بپرهیزیم زیرا باعث دلزدگی مخاطب می‌شود. سعی کنید همان ابتدا قلاب بیندازید و مخاطب را جذب کنید و تا پایان با خود همراه کنید.
وی در نقد داستان «شاخنامه» به طرح داستانی و طنز زیبایی که در داستان بود اشاره کرد و افزود: داستان کوتاه باید برشی از یک زندگی را در برگیرد و اگر نویسنده بخواهد برهه‌ی زمانی طولانی را در داستان مطرح کند مجالی برای پرداخت به جزییات داستان نخواهد داشت.
آورند با اشاره به ژانر عاشقانه داستان «توهم»، اظهار کرد: نویسنده با نگاه خوب خود به این ژانر، به جزییات زیبایی پرداخته است ولی درباره انتخاب زاویه دید در داستان، اگر زاویه دید را اشتباه در نظر بگیرید خواه ناخواه تمام عناصر داستان تحت شعاع قرار می‌گیرد و ممکن است از توصیف درست شخصیت‌ها ، مکان و زمان در داستان و حتی گره افکنی و گره گشایی باز بمانید و پرداخت درستی نداشته باشید.
انتهای پیام
