مدتی بود خبردار شده بودم که یک گروه جوان به نام طموزی به صورت داوطلبانه در چند استان برای حمایت از محیط زیست هر هفته به طبیعت میروند و زبالههای رها شده در طبیعت را جمعآوری میکنند. پنجشنبه هفته گذشته تصمیم گرفتم با این گروه همراه باشم و مطلبی که در ادامه میخوانید گزارشی کوتاه هست از یک روز با بچههای طموزی.
8 صبح از میدان آزادی به سمت روستای سر زیارت در جاده چالوس حرکت کردیم. صورتهای خندان و پر انرژی اولین نکتهای بود که توجه من را جلب کرد. یکی از اعضا کوکیهای خانگی خوشمزهای آورده بود و بین همه پخش میکرد.
کمی درباره طموزی پرسوجو کردم؛ طموزی یک سازمان مردم نهاد است که پنج سال پیش با حرکت خودجوش دانشجوهای دانشگاههای تهران شکل گرفت و حالا توانسته است در ۷ استان فعال باشد.
توسعه فرهنگی جامعه با ایجاد گفتمان محیط زیستی، چشم انداز این گروه جوان و پر انرژی است.
نکتهای که در این لحظه توجه من را جلب کرد حضور برند پرژک به عنوان حامی این رویداد بود. تا آن لحظه نمیدانستم این رویداد با حمایت پرژک برگزار میشود. ما پرژک را در تلویزیون و تبلیغات بهعنوان تولید کننده شامپوهای گیاهی بارها دیدهایم و شعار آن "به طبیعت سلامی دوباره باید کرد" را به یاد داریم. خوشحال شدم که می دیدم یک برند معروف به شعار خود باور دارد و به آن جامع عمل پوشانده است. بنظرم آمد که مصرف کنندگان این برند میتوانند از این نظر بخود ببالند چون بدون حمایت آنها اینگونه فعالیتی قطعا محقق نمیشد. بگذریم، من هم کیسه زبالهای برداشتم و با دستکش و چنگک مشغول جمعآوری زباله شدم. باورنکردنی بود! در عرض فقط یک ساعت، بیش از 50 کیسه زباله از طبیعت جمعآوری شد.
بطریهای پلاستیکی، ظروف یکبار مصرف، نایلون و... که زمانی زیبایی طبیعت را خدشهدار کرده بودند، حالا در کیسههای زباله جمع شده بودند تا به مکان مناسب منتقل شوند.
بعد از جمعآوری زبالهها، در کنار هم، ناهاری ساده و دلچسب صرف کردیم. گپ و گفت و خنده و شادمانی، فضا را پر کرده بود. سپس با اتوبوس به تهران برگشتیم. در راه برگشت به این فکر میکردم که خاطرات و دوستیهای این روز زیبا همیشه در ذهن همه آنها باقی خواهد ماند.
آنها در این سفر نه تنها به پاکسازی طبیعت کمک کردند، بلکه با هم دوستیها و تجربیات ارزشمندی را به اشتراک گذاشتند.
به قول یکی از بچههای طموزی: ما رویای مشترکی برای زمین و طبیعت داریم و با تمام توان تلاش میکنیم تا این رویای زیبا را به حقیقت تبدیل کنیم.
به راستی که به طبیعت سلامی دوباره باید کرد...