ما معمولاً تصور می‌کنیم با مردمی که در دوران باستان زندگی می‌کردند کاملاً متفاوتیم. آداب و رسوم عجیب و غریب، زبان ناشناخته و غیره. اما باستان شناسان به ما نشان می‌دهند که کاملاً در اشتباه هستیم.
با حقایقی جالب درباره‌ی زندگی مردم مصر باستان همراه باشید.
باستان شناسان در مقبره‌های باستانی مصریان مهره‌های فلزی کشف کردند. این مهره‌ها از این جهت منحصر به فرد بودند که مصریان کار گداختن فلز را تازه از ۲ هزار سال بعد از آن شروع کردند. پس این مهره‌های فلزی را چطور ساخته بودند؟ پاسخ این سؤال در هیروگلیفی نهفته است که می‌توان آن را به «فلزی از آسمان» ترجمه کرد. آن مهره‌ها احتمالاً از شهاب سنگ ساخته شده بودند.
شواهد و مدارکی هست که نشان می‌دهد مردم مصر از ۵ هزار سال قبل از میلاد مسیح خمیر دندان درست می‌کردند. آن‌ها پودری می‌ساختند که از مواد مختلفی که در دسترس داشتند درست می‌شد (پوست تخم مرغ سوخته و سنگ خارا). البته امروزه نمی‌دانیم که این خمیر دقیقاً به چه شکلی ساخته می‌شد و شیوه‌ی ساختش را تنها می‌توانیم حدس بزنیم.
گرچه در قرن بیستم میلادی بود که آنتی بیوتیک‌ها رسماً اختراع شدند، اما پزشکان مصر باستان از کپک نان برای درمان زخم‌های چرک کرده استفاده می‌کردند که کارساز هم بود.
اولین نیروی پلیس دنیا در دوره‌ی پادشاهی میانه مصر (سال ۲۰۵۰ تا ۱۸۰۰ پیش از میلاد مسیح) تشکیل شد که متشکل از وفادارترین جنگجویان و مزدوران خارجی بود. پلیس مصر از سگ‌ها و میمون‌ها هم استفاده می‌کرد. مأموران پلیس از مقبره‌ها و میدان‌های شهر، افراد متعلق به طبقات بالای جامعه و کاروان‌ها در برابر مجرمین محافظت می‌کردند. آن‌ها درست مانند پلیس‌های امروزی بودند (با این تفاوت که از میمون‌ها هم استفاده می‌کردند).
مصریان باستان از دانش پزشکی دقیق و منحصر به فردی برخوردار بودند که شاید بتوان آن را با عمل‌های جراحی امروزی مقایسه کرد. دانشمندانی که به بررسی مومیایی‌های مصر باستان پرداختند در آن‌ها ردپا‌هایی از عمل‌های دشوار جراحی پیدا کردند: عمل قلب باز، پیوند عضو و حتی جراحی‌های زیبایی. متأسفانه از دانش آن‌ها چیزی باقی نمانده و حالا نمی‌توانیم بگوییم پزشکان مصر باستان چطور قادر به انجام چنین عمل‌هایی بودند.
قفل در اختراع مصری‌ها و چینی‌ها بود، احتمالاً به این دلیل که به چنین وسیله‌ای نیاز داشتند. هر چه جمعیت افرادی که در نزدیکی یکدیگر زندگی می‌کردند بیشتر می‌شد، همسایه‌ها دلیل بییشتری برای قفل کردن در‌های خود پیدا می‌کردند. قفل‌های چوبی مصری مکانیزم ساده‌ای داشتند.
در سکونتگاهی در نزدیکی قاهره، یک اتاق بازی یافت شد که قدمت آن به ۳۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. در این اتاق بازی دالان‌هایی حفاری شده و توپ‌هایی در اندازه‌های مختلف وجود داشت که روی آن‌ها سوراخ‌های برای فرو بردن انگشت تعبیه شده بود. بازی که در این اتاق انجام می‌شد گرچه قوانین متفاوتی داشت، اما نوع آن مشخص بود.
عفونت چشمی بیماری شایعی در میان مصریان باستان بود. آن‌ها از روش‌های درمانی مختلف (و گاه عجیبی) استفاده می‌کردند. گاهی از رنگ ضد باکتری و نیز دارو‌هایی استفاده می‌کردند که از مغز انسان ساخته شده بود.
دستورالعمل ساخت یکی از این دارو‌ها به این شرح بود: «مغز انسان را دو نیم کنید. یک نیمه را با عسل مخلوط کنید و آن را شب‌ها روی چشم بمالید. نصفه‌ی دوم را خشک کنید و صبح‌ها به چشم بزنید.» با این حال امروزه نمی‌دانیم این روش عجیب کارساز بوده است یا نه.
منبع:روزیاتو
