مسیری که ملاحظات فنی و اذعان به حقوق هسته ای ایران به عنوان عضو آژانس و معاهده ان پی تی که در تعامل مستمر با مدیرکل و بازرسان آژانس است در آن جایگاهی ندارد و در این نگرش منجمد شده مورد توجه نیست.
از طرفی روی آوردن تروئیکای اروپا به ابزار کهنه صدور قطعنامه و مکانیسم ماشه بازی با برگی است که مدت هاست تاریخ مصرف خود را از دست داده است .
جنجال انگلیس ، فرانسه و آلمان در حالی است که بنا به اعلام نمایندگی ایران در سازمان‌های بین‌المللی انتصاب ۱۲۰ بازرس آژانس برای ایران، به وضوح نشان می‌دهد تهران تمایل دارد آژانس را قادر سازد تا وظایف خود را با بهره‌مندی از بازرسان مختلف با تجربه انجام دهد.
بدین ترتیب به نظر می رسد تروئیکای اروپا این بار در تقسیم کاری هدفمند با آمریکا و رژیم اسرائیل و در سایه حمایت ضمنی رافائل گروسی با برجسته سازی موضوع هسته ای ایران سعی دارد به بهانه نظارت و کنترل بیشتر بر فعالیت هسته ای ایران و جدی جلوه دادن آن به عنوان تهدیدی علیه امنیت جهانی ، نگاه افکار عمومی بین المللی را از جنایات جنون آمیز رژیم صهیونیستی در غزه منحرف سازد .
طراحان و کارگردانان سیاسی و رسانه ای حامی اسرائیل بدین ترتیب با دادن آدرس غلط به افکار عمومی جهانی سعی دارند جای خبر نخست در سطح جهان یعنی سلاخی ساکنان غزه توسط ارتش تسرائیل را با خبرهای فرعی و موضوعات ادعایی و بی پایه جایگزین سازند .
به اعتقاد کارشناسان تروئیکای اروپا که بر طبل صدور قطعنامه علیه ایران در شورای حکام می کوبد در عصر دانایی رسانه ای نمی تواند سکوت خود در قبال فعالیت هسته ای نامشروع تل آویو که نه عضو معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای است و نه هیچگاه به بازرسان آژانس اجازه بازرسی از دیمونا را داده است پنهان سازد.
از منظر افکار عمومی جهانی مطلوب تر آن بود که تروئیکای اروپا در اوج جنایات اسرائیل در غزه و فروریختن ۷۰ هزار تن بمب بر سر ساکنان بی دفاع آن در ۸ ماهه گذشته انرژی خود را صرف محکومیت اسرائیل می ساخت تا دامن زدن به موضوعاتی که با توجه به نظارت آژانس دغدغه ای اورژانسی برای جهانیان محسوب نمی شود.
ونکته آخر این که در مقوله فعالیت هسته ایران تروئیکای اروپا هیچ گاه بازیگر موثری نبوده ونقش سازنده ای ایفا نکرده است ۰به عبارتی در سالیانی که موضوع هسته ای ایران از بیانیه سعدآباد تا شورای حکام ، شورای امنیت و برجام فراز و فرودهای بسیاری را طی نموده است تروئیکای اروپا بازیگر درجه دو و نیمکت نشین بوده است ۰ حتی در مقطعی که با تصمیم ترامپ د. سال ۲۰۱۸ آمریکا از برجام خارج و تروئیکای اروپا ژست ناجی برجام را گرفت نیز نتوانست خاصیتی از خود بروز دهد ۰چنان که به رغم ادعا و سرو صدای فراوان برای ایجاد سازوکار مالی موسوم اینستکس با هدف جلوگیری از آثار زیانبار اقدام آمریکا بر اجرای برجام نیز نتوانست کاری از پیش ببرد و عملا بر نقش بی خاصیت خود مهر تایید زد .
با این ملاحظات به نطر می رسد اکنون نیز تلاش تروئیکای اروپا برای معرفی خود به عنوان بازیگر کلیدی در موصوع هسته ای ایران بیشتر برساخته ذهن متوهم آنان بوده در عمل ره به جایی نخواهد برد.
