به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، این تلسکوپ فضایی کشف کرده حدود ۲۰ سال قبل برخوردی بین دو سیارک رخ داده که دور ستاره «بتا پیکتوریا» در فاصله ۶۳ سال نوری از زمین مدار می زدند. این رخداد فاجعه بار حتی بخشی از بدنه دو سیارک را به ذرات ریز غبار که کوچک تر از گرده گل ها یا شکر ساییده شده هستند، تبدیل کرد.
به طور کلی این ذرات غبار حدود ۱۰۰ هزار برابر سیارکی بودند که ۶۶ میلیون سال قبل دایناسورها را از بین برد.
در منظومه شمسی سیارک ها با یکدیگر و حتی سیارات دیگر برخورد می کنند و تهدیدی برای هر شکل از حیات به حساب می آیند. هرچند تاکنون هیچ جسمی حامل حیات خارج از زمین که دور این ستاره مدار بزند، کشف نشده است.
بتا پیکتوریا که تقریبا دوبرابر خورشید و ۸ برابر آن درخشان است، از مدت ها قبل مورد توجه ستاره شناسان بوده است. خورشید ۴.۵ میلیارد ساله است اما ستاره بتا پیکتوریا فقط ۲۰ میلیون سال دارد. محققان هم اکنون وجود ۲ سیاره گازی «بتا پیکتوریا بی» و «بتا پیکتوریا سی» را تایید کرده اند که دور این ستاره مدار می زنند اما سیارات صخره ای هنوز کشف نشده اند.
کریستین چن ستاره شناس دانشگاه جان هاپکینز در این باره می گوید: بتا پیکتوریس در سنی است که تشکیل سیاره در منطقه سیاره زمینی (the terrestrial planet zone) هنوز از طریق برخورد سیارک های غول پیکر ادامه دارد. بنابراین آنچه ما در اینجا می بینیم میزان صخره ای بودن سیاره ها و دیگر اجسام آسمانی است.
در منظومه شمسی چهار سیاره عطارد، زهره ، زمین و مریخ صخره ای هستند و منطقه سیاره زمینی را تشکیل می دهند. این اصطلاح در خارج از منظومه شمسی به معنای سیاراتی است که اندازه آنها نصف تا دو برابر زمین است.
۲۰ سال قبل تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا که اکنون بازنشسته شده، انبوهی از غبار در اطراف بتا پیکتوریا رصد کرد. در آن زمان تصور می شد این غبار به دلیل جریان مداومی از برخورد دو جسم صخره ای که به یکدیگر ساییده شده اند، به وجود آمده است. اما چن و همکارانش پس از ۲۰ سال همین منطقه را با کمک تلسکوپ فضایی جیمز وب بررسی کردند و متوجه شدند غبار از بین رفته است. آنها معتقدند برخورد عظیم بین دوسیارک ذرات بسیار ریز غبار را ایجاد کرده که به تدریج در فضا پراکنده می شود.
