احمدرضا محرابیان در گفت و گو با ایسنا ضمن بیان اینکه درختکاری یک سنت باستانی ایرانی است و ایرانیان در هر مراسم آیینی درخت می‌کاشتند، گفت: اگر بتوانیم فرهنگ درختکاری را به‌صورت یک سنت و فرهنگ به کودکان بیاموزیم و مردم را تشویق به کاشت، نگهداشت و حفاظت از درختان در تمام ایام سال کنیم، به‌طو قطع تاثیر بسیار زیادی در افزایش سرانه فضای سبز در سراسر کشور خواهیم داشت.
این استادیار اکولوژی گیاهی دانشگاه شهید بهشتی ضمن بیان اینکه در زمینه درختکاری چند ملاحظه باید در نظر قرار گیرد، تاکید کرد: گونه‌هایی که قرار است کاشته شوند باید با شرایط اقلیمی شهر مورد نظر سازگار، از لحاظ فضای سبز دارای کاربری‌های لازم مانند افزایش جذب تنوع زیستی، کارکردهای اکوسیستمی مناسب مانند جلوگیری از فرسایش خاک، تلطیف محیط و تعدیل اقلیم باشند همچنین ضروری است که گونه‌هایی که در فضاهای شهری کاشته می‌شوند فاقد آلرژی‌زایی باشند.
وی ادامه داد: مهمترین نکته مورد اهمیت در کاشت گونه‌های گیاهی در فضای شهری این است که تا حد امکان از گونه‌های بومی استفاده شود که لازمه آن اهلی‌سازی گونه‌های بومی است چراکه گونه‌هایی گیاهی که در مناطق جنگلی یا زیستگاه‌های طبیعی ایران رشد می‌کنند باید در وهله نخست با شرایط زیستگاه‌های مصنوعی تطبیق داده شوند و طی چند نسل به زیستگاه‌های جدید معرفی شوند اما متاسفانه اقدامات مناسبی در زمینه اهلی‌سازی گونه‌های بومی در کشور انجام نشده است و این مساله باعث شده برای کاشت گونه‌های گیاهی با انتخاب‌های محدودی مواجه باشیم.
محرابیان با اشاره به تغییر شرایط اقلیمی شهر تهران طی سال‌های اخیر و افزایش دمای پایتخت گفت: طی سال‌های اخیر اقدام به کاشت برخی گونه‌های گیاهی گرمادوست در پایتخت شده است این در حالیست که شهر تهران حداقل در نیمه شمالی متاثر از شرایط سردسیر کوهستانی است بنابراین بی‌توجهی به سازگاری‌های اقلیمی در کاشت گونه تبعات جبران ناپذیری را در پی دارد.
وی ادامه داد: شهر تهران دارای اقلیم خشک است و باید گونه‌های گیاهی کم آب خواه بیشتر کاشته شود. همچنین شهر تهران با تنوع ارتفاعی ۹۰۰ متر در بخش‌های جنوبی تا ارتفاع حدود ۱۸۰۰ متر در بخش‌های شمالی مانند توچال نیازمند بکارگیری دقت و ملاحظات اکولوژیکی در کشت گونه‌های گیاهی است.
این متخصص فضای سبز با بیان اینکه با توجه به شرایط اقلیم شهر تهران پیشنهاد کاشت گونه‌ها نیازمند استفاده از تیمی از متخصصان مرتبط با فضای سبز اعم از جنگلداری، باغبانی، گیاه شناسی، اکولوژی، طراحی منظر و ... جهت دستیابی به نتیجه مطلوب است، تصریح کرد: مسلم است که باید از کاشت گونه‌های گیاهی آلرژی‌زا و گونه‌هایی که کارکردهای لازم را برای فضای سبز شهری ندارند مانند کاج و سرو در فضای شهری خودداری شود. متاسفانه در کاشت گونه‌ها در بسیاری از فضاهای سبز شهری بیشتر به جلوه های زیبایی ظاهری توجه و کارکردهای متنوع فضای سبز و خدمات اکوسیستمی متنوع نادیده گرفته شده است.
محرابیان در پایان ضمن بیان اینکه نگهداری و مراقبت از گونه‌های گیاهی کاشته شده یکی از مهمترین مراحل درختکاری است، گفت: نگهداری و مراقبت از گونه‌های گیاهی یک وظیفه همگانی و تعامل میان مردم و مدیران شهری است. استفاده از گیاهان کم آب خواه و خشکی پسند، استفاده از گیاهان مقاوم با حداکثر سازش‌های اکولوژیک با محیط و نیز خودداری از استفاده از گیاهان آلرژی‌زا و دارای پتانسیل جهت جذب آفات و بیماری‌های گیاهی و توجه به کارکردهای متنوع فضای سبزی از ارکان توسعه فضای سبز شهری پایدار است.
انتهای پیام
