به گزارش ایسنا، فروردین ۱۳۶۴ گروهی از اسرای عراقی در اردوگاه شماره ۴ طریق‌القدس با خانواده‌های خود ملاقات کردند. تعدادی از این خانواده‌ها پس از طی راه طولانی از طریق کویت و سوریه به ملاقات آمده بودند.
خانواده اسرا به‌خصوص مادران آن‌ها که پس از چند سال موفق شده بودند فرزندان خود را ببینند؛ بسیار شادمان و بانشاط بودند و مادران دست‌های خود را به نشانه شکرگزاری به‌سوی آسمان بلند کرده و از جمهوری اسلامی ایران برای این اقدام سپاسگزاری می‌کردند.
به علت ممانعت رژیم عراق از ملاقات این خانواده‌ها با فرزندان اسیر خود، آن‌ها مجبور شدند به‌صورت مخفیانه و با مشکلات زیاد و از طریق کشورهای دیگر به دیدار اسرا بیایند.
مادر یکی از اسرا با ابراز خوشحالی از دیدار با فرزندش گفت: با صحبت‌هایی که باهم داشتیم؛ احساس کردم او نه‌تنها به ماندن در اینجا راغب است، بلکه می‌گوید اگر اجازه دهند می‌خواهد دوشادوش برادران رزمنده ایرانی با عساکر صدام به جنگ بپردازد.
احمد عبدالرحمن یکی دیگر از اسرا پس از دیدار با خانواده‌اش بیان کرد: رفتار مراقبین ایرانی اردوگاه طی دو سال اقامت در اردوگاه او را متحول کرده است. وی از اینکه در مدت اسارت توانسته است کتب مختلفی را مطالعه کند، خرسند بود.
ابوحسین نیز که با برادر اسیر خودش دیدار می‌کرد گفت پس از شنیدن پیام جمهوری اسلامی مبنی بر امکان دیدار خانواده‌های عراقی با اسرا، توانسته از چنگال نیروهای امنیتی عراق فرار کند و خود را به ایران برساند. وی که به عملکرد سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر به‌شدت انتقاد داشت، گفت: علی‌رغم سانسور شدید، مردم عراق متوجه رفتار انسان دوستانه ایرانیان با اسرای جنگی شده‌اند.
مادر یکی از اسرا به نام منیب حمید محمد نیز اظهار کرد: با دیدن فرزندم احساس می‌کنم که بار سنگینی از دوشم برداشته‌شده و آرامش خاطر پیداکرده‌ام که آن را مدیون جمهوری اسلامی می‌دانم. وی افزود حاضر است بخشی از دارایی‌اش را برای پیروزی ایران و نابودی رژیم بعث اهدا کند.
گفتنی است ممانعت رژیم عراق فقط شامل دیدار اسرا نیست، بلکه حتی سوگواری برای کشته‌های عراقی در جنگ ممنوع می‌باشد. برگزاری مراسم سوگواری برای سربازان کشته‌شده عراقی از نظر رژیم صدام حسین تحریکی علیه دولت به شمار می‌رود.
دراین‌باره واحد مرکزی خبر از پاریس گزارش داد: هفته‌نامه لوپوئن ضمن درج این مطلب نوشت برای جلوگیری از برگزاری مراسم سوگواری کشته‌شدگان عراقی، دولت صدام به مأموران گشتی خود دستور داده است به کلیه دهات و قصبات رفته و پارچه‌های سیاه را که خانواده‌های سربازان کشته‌شده با ثبت اسامی آن‌ها بر سر در منازل خود نصب‌کرده‌اند، بردارند.
منبع:
صباحی، سید رضا، روزشمار جنگ ایران و عراق: توقف در هور؛ نگاه به اروند، (کتاب سی وششم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، صص ۱۱۴، ۱۱۵
انتهای پیام
