به گزارش خبرگزاری مهر، ناصر یزدی، افزود: انجمن شنواییشناسان ایران با بیش از ۳ هزار شنواییشناس فارغالتحصیل از ۱۲ دانشگاه علوم پزشکی کشور به عنوان اعضا این انجمن مفتخر است در تمام شهرستانها و شهرها در حیطههای مختلف شنواییشناسی اعم از پیشگیری، تشخیص و توانبخشی در مراکز خصوصی، دولتی، خیریه و بهزیستی، مشغول خدمت به مردم هستند.
وی با اشاره به روز جهانی شنوایی با شعار «مراقبت از شنوایی برای همه»، اظهار داشت: انجمن شنوایی شناسان ایران در سال ۷۱ به عنوان اولین تشکل حقوقی این انجمن توسط مؤسسین آن که اکنون از پیشکسوتان هستند تأسیس شده است. هیئت مدیره هفتم و فعلی این انجمن با همدلی فعالیت رسمی خود را در اوایل آبان ۹۸ با شعار «مدیریت مشارکتی و خرد جمعی» آغاز کرد.
یزدی افزود: در ابتدای مسیر نیاز به تعیین خط مشی و نقشه راه و هدف گذاری نهایی وجود داشت که باید برنامه ریزی ویژه مانند بهرهمندی از تجربیات و ظرفیتهای مشورتی در قالب بهرهمندی از نظرات مشاورین عالی، ساختارسازی و سازماندهی ارکان و امکانات این انجمن، آسیبشناسی و دریافت مطالبات به روز اعضا، چالش زدایی در قالب مکاتبات متعدد با نهادها و دستگاهها، ارائه ابزارهای حمایتی در این مسیر تدارک دیده میشد.
وی ادامه داد: در این بین سازمانهای مختلفی مانند اداره کل تجهیزات پزشکی و کمیته تخصصی سمعک و فناوریهای شنوایی در حصول نتایج مطلوب و جذب خدمترسانی متخصصین شنواییشناسی با دانش به روز این متخصصین، انجمن را همراهی و حمایت کردند. همچنین با توجه به کمبود پروتز سمعک در بین نیاز مندان و مددجویان به دلیل تحریمهای ظالمانه، حداکثر تلاش و حمایت خود را در جهت رفع این کمبود به کار بستهاند.
یزدی با قدردانی از سازمان بیمه سلامت ایران، تصریح کرد: این سازمان با دیدگاه مثبت و قانونمند در جهت حداکثری جذب خدمترسانی متخصص شنواییشناسی و بهرهمندی و توانمندی آنان به بیمه شدگان این سازمان و پذیرفتن نقش شنواییشناسان به عنوان تنها مرجع تصمیم گیر و ارائه دهنده و تجویز کننده پروتز سمعک به نیازمندان، این انجمن را یاری میکند.
رئیس انجمن شنواییشناسان ایران، ضمن قدردانی مجدد از وزارت بهداشت، سازمان حمایت از مصرف کننده و ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، گفت: روز جهانی شنوایی را به عموم همکاران فرهیخته شنواییشناس که سربازان سلامت شنوایی در روزهای ابتدایی شروع و اپیدمی ویروس کرونا در امر خدمترسانی اهتمام ورزیدهاند تبریک عرض میکنم.
عدم استفاده از سمعک برای افراد کمشنوا مشکلات ارتباطی ایجاد میکند
خسرو گورابی عضو هیئت مدیره انجمن شنواییشناسان ایران نیز گفت: وقتی ما از اقدامات جراحی و دارویی برای کم شنوایی نا امید میشویم، چارهای نمیماند، جز اینکه راه توانبخشی را طی کنیم.
وی افزود: اولین قدم در راه توانبخشی شنوایی که مجموعهای از توانبخشی گفتار و زبان است، تجویز سمعک است. یعنی اینکه ما صدا را به اندازهای برای این فرد بلند کنیم که بتواند با استفاده از باقیمانده شنوایی خود زندگی مفیدی داشته باشد. ما اصطلاحاً این باقیمانده شنوایی را، شنوایی طلایی مینامیم؛ یعنی این میزان شنوایی آنقدر ارزشمند است که باید آن را حفظ و از تمام ظرفیتهای آن استفاده کرد.
گورابی تصریح کرد: موقعی میتوانیم از این ظرفیتها استفاده کنیم که تجویز مناسب سمعک، انتخاب مناسب آن و پیگیریهای مناسب داشته باشیم. تهیه سمعک عملاً یک پروسه زمانبر، هزینهبر و تخصصی است و شنواییشناس آموزش دیده میتواند آن را انجام دهد. چرا که تمامی همکاران ما در مقاطع مختلف تحصیلی آموزش لازم را جهت تجویز سمعک دیدهاند.
وی خاطر نشان کرد: هر موقع دست خود را پشت گوش خود برده و احساس کردید که با بردن دست خود به پشت گوش بهتر میشنوید یا هر موقع از شما سوالی را پرسیدند و شما تقاضای تکرار کردید و پرسیدید که چه گفتهاید بدانید که به نوعی کمشنوایی دارید.
گورابی گفت: این کم شنوایی میتواند قبل، هنگام و پس از تولد بر اثر عواملی چون سر و صدا یا کهولت سن اتفاق افتاده باشد.
وی ادامه داد: به دلیل بالا رفتن سطح بهداشت جامعه و افزایش امید به زندگی ما با تعداد سالمندان دچار پیرگوشی بیشتری روبهرو هستیم یعنی هم سن سالمندی زیاد شده و هم به تعداد بازنشستگان نیازمند به سمعک اضافه شده است. هرچه تعداد بازنشستگان زیاد میشود تعداد گوشهای بازنشسته دو برابر میشود.
گورابی گفت: باید این را بدانیم که همچنان که به دو چشم برای دیدن نیاز داریم، به دو گوش نیز برای شنیدن نیاز داریم و همیشه ترجیح ما بر این است که هر فرد کم شنوا دو گوش فعال داشته، بنابراین باید دو سمعک برای ۲ گوش وی تجویز گردد.
وی افزود: خوشبختانه در ایران انواع برندهای سمعک موجود است و نمایندگان مختلفی در ایران هستند. البته به دلیل محدویتهای ارزی موجود ممکن است مقداری کمبود وجود داشته ولی خوشبختانه با رایزنیهایی که با اداره تجهیزات انجام شده گشایشهایی صورت گرفته است، اما مردم باید بدانند که نقش حس شنوایی نقشی اساسی در زبان، گفتار و یادگیری دارد و اگر دچار کم شنوایی بوده و سمعک استفاده نکنند، زبان، گفتار و یادگیری دچار مشکل خواهد شد و موجب تشدید کم شنوایی شده و مشکلات ارتباطی را ایجاد میکند. سالمندان را گوشهگیر و خانه نشین خواهد کرد. از تماشای تلویزیون و شرکت در مهمانیها و جمعها به دلیل آنکه ممکن است احساس کند که بد میشنود یا نشنود نیز دوری میکند، بنابراین روحیه خود را از دست داده و در مکانهای عمومی نظیر بانک و بازار و…، نمیرود.
گورابی گفت: سمعک وسیلهای مهم برای ارتباط بوده و نباید به ظاهر آن توجه کرد. اکنون نیز سمعکهایی وجود دارد که کمتر قابل دید بوده و درون گوش قرار گرفته و حتی اگر دیده هم شود شما به شخص مقابل این پیام میدهید که من به شما احترام گذاشته و به صحبت شما گوش میدهم.