چرا مناظرات ، نه‌تنها هیجان به انتخابات نداد بلکه هیجان را کشت؟

ابوالفضل فاتح در اعتماد نوشت: مناظرات تلویزیونی نظیر فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی می‌تواند به صورت اکشن، رمانتیک یا کسالت‌آور طراحی شود.

 

در طراحی فعلی بسیار دشوار است که از مناظرات تلویزیونی افزایش مشارکت حاصل شود به ویژه که طبق تجربه یک جریان چندان علاقه‌ای به افزایش مشارکت ندارد و آن را مخل پیروزی خود می‌داند.

 

مردم که از زندگی و جامعه و در سطح ملی با پیچیدگی‌های فراوانی مواجه هستند، نیازمند شخصیتی صادق با عمق استراتژیک، تصمیم ساز، مساله شناس، راه‌حل محور و دارای اقتدار لازم برای پیاده کردن تصمیمات هستند. طراحی مناظرات امکان بروز و ظهور و ارزیابی چنین توانمندی‌هایی را از کاندیداها به مخاطبان نمی‌دهد. برعکس، در فضای کسالت آور فعلی، بیشتر از انتخابات و سطح دانش و توانمندی بسیاری از کاندیداها گریزان شده و یا نهایتا کسانی که تصمیم به مشارکت داشته‌اند اندکی رای‌شان جابه‌جا شده است.

باید به مناظرات انرژی جدیدی تزریق شود. یکی از استراتژی‌های شناخته شده در رقابت، استراتژی اقیانوس آبی است. بر اساس این استراتژی وقتی در یک سطح با رقابت شدیدی مواجه هستید، بهتر است سطح و عرصه جدیدی را بگشایید و بر مشکلی تاکید کنید که می‌توانید بگشایید. 

 

با بهره‌گیری از این استراتژی پیشنهاد می‌شود ضرورتا همه وقت به عین پرسش‌ها پاسخ داده نشود و در هر بار صحبت، اولا از زاویه جدیدی به موضوع ورود شود و ضمنا موضوع و پرسش یا مساله جدیدی نیز از سوی کاندیدا تولید شود که خود کاندیدا با «مگا ساجسشن»‌هایی که ارایه می‌دهد (در این خصوص متعاقبا توضیح داده شده است)، می‌تواند راه‌حل خوبی برای آن باشد و دیگر کاندیداها را به چالش بکشد. 

 

صراحت و قاطعیت کاندیدا در بیان مواضع و نقد شرایط و رویکرد خلاقانه با ادبیات غیر تکراری و همچنین نقد رویکرد دیگر کاندیداها با رعایت ادب اما صراحت می‌تواند اوضاع را بهبودبخشد و کاندیدا را متمایز کند.