کیفیت پایین
کیفیت خوب
عصر ایران؛ حسن ظهوری ــ حالا آنقدر آب کم شده که افزایندگی جهان و گله و رمه و ثروت و مملکت به خطر افتاده‌است. همه چیز از زمانی آغاز شد که احترام به آب و تقدس آن کنار گذشته شد. احترام و تقدسی که روزگاری مسبب پیدایش معبد عظیمی در شهر بیشاپور شد. جایی برای نیایش الهه آب و عشق. جایی برای ستایش آناهیتا.
این معبد بزرگ سنگی به دستور شاپور اول، فرزند اردشیر بابکان، بنیان‌گذار سلسله ساسانیان ساخته شده‌است. او که اکنون مجسمه هفت متری غول‌پیکرش در غاری نزدیک شهر بیشاپور هر روز طلوع خورشید را تماشا می‌کند، پس از شکست رومی‌ها و به اسارت گرفتن والرین، شاه شکست خورده، دستور ساخت شهر بیشاپور را می‌دهد. شهری که معبد آناهیتا آن تقریبا کامل و دست نخورده امروز برای ما باقی مانده‌است. معبدی که یک مکعب بدون سقف است و در ساخت آن از سنگ‌های مکعبی بزرگی استفاده شده که آن را شبیه به معماری عصر هخامنشیان می‌کند.
انتقال آب برای برگزاری یک مراسم مذهبی مهم یعنی ستایش آناهیتا انجام می‌گرفته‌است. الهه‌ای که تندیس‌ها، مجسمه‌ها و نقش‌های او در ادوار مختلف تاریخی توسط هنرمندان با چنین وصفی خیال‌پردازی شده‌است: زنی جوان، خوش اندام، بلند بالا، زیبا چهره، با بازوان سپید و اندامی برازنده، کمربند تنگ بر میان بسته، به جواهر آراسته، با طوقی زرین بر گردن، گوشواری چهارگوش در گوش، تاجی با صد ستاره هشت گوش بر سر، کفش هایی درخشان درپا، با بالاپوشی زرین و پرچین از پوست سگ آبی. جای او را در بلندترین مرتبه آسمان می‌دانند، و می‌گویند گردونه‌ای با ۴ اسب سفید دارد که ابر و باران و برف و تگرگ هستند و وقتی اهورامزدا بخواهد، آناهیتا دستور می‌دهد تا باران و برف و تگرگ ببارد. سال‌ها پیش استاد غلامعلی ارژنگ نمادی از آناهیتا را در حالی‌که مشعلی در دست دارد و بر ارابه‌ای که دو اسب آن را می‌رانند ایستاده، در میدان اصلی شهر فومن ساخت که هنوز سرجایش است.
این گزارش را ببینید تا بیشتر دراین‌باره بدانید
