محمد مشهدی نوش‌آبادی، در حاشیه نشست تخصصی «آثار هنری نوش‌آباد» در پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی نوش‌آباد در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: نوش‌آباد، آران و بیدگل در سندهای تاریخی به عنوان «آبادی‌های معظم ثلاثه» معرفی شده است که مبصرالممالک حاکم این سه نقطه بوده است.
وی افزود: آثار تاریخی متعددی در نوش‌آباد وجود دارد حتی برای شهروندان هم ناشناخته مانده است. منبرها و درهای چوبی نفیسی که در مسجدها، امامزاده‌ها و حسینیه‌ها وجود دارد شاهد بر این گفته است.
این عضو گروه فلسفه و ادیان دانشگاه کاشان تصریح کرد: منبر مسجد امام علی نوش‌آباد به استناد نوشته علی شریف در کتاب «راهنمای آثار تاریخی کاشان»، یک منبری چوبی با منبت‌کاری بسیار حائز اهمیت از سده هفتم بوده که امروزه اثری از آن نیست.
مشهدی نوش‌آبادی، تأکید کرد: منبرهای چوبی منطقه نوش‌آباد نام چند هنرمند را بر خود دارد که از جمله منبر قاجاری حسینیه توی‌ده، درهای امامزاده محمد و یک درب مسجد جامع نوش‌آباد کار استاد «صفرعلی بیدگلی» است.
وی گفت: بدنه منبر حسینیه محله توی ده نوش‌آباد و هفت پله و دو تیرک عمودی آن با نقوش مختلف کثیرالاضلاع گره چینی شده که بر کناره‌های هر یک از سطوح منبر و پلکان‌هایش اشعار مذهبی، صلوات کبیره و نام دوازده امام و نام سازنده آن منبت‌کاری شده است: «هذا عمل حقیر صفر علی نجار بیدگلی فی سنه ۱۲۹۳هـ. ق صورت اتمام پذیرفت.
این عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان اظهار کرد: صفرعلی بیدگلی هنرمند قابلی بوده که شمسه بر محور گل میخ، تکنیک هنری او بوده است و همچنین آثار او بر درهای منبت‌کاری با نقوش گل و بوته و خطوط برجسته مسجد جامع ابیانه نیز دیده می‌شود.
وی افزود: «ابوالحسن نورالورا»، هنرمند بیدگلی دیگری است که یکی از آثار باشکوه خوشنویسی او، کتابت درِ چوبی مسجد حاج سیدحسین نوش‌آباد در سال ۱۰۴۲ قمری است که دارای کتیبه‌های زیبا بر روی هر دو لنگه است.
مشهدی نوش‌آبادی، اظهار کرد: در کتیبه بالایی دو لنگه در چوبی مسجد حاج سیدحسین نوش آباد، آیه «قال الله تعالی و تبارک و تقدس، و ان المساجد الله و لاتدعوا مع الله احدا»(۱۸/جن) به خط ثلث منبت‌کاری شده است.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه کاشان، تصریح کرد: وسط هر لنگه در، کتیبه مدور زیبایی حول محور یک طرح شمسه، به خط طغرای چلیپایی کنده کاری شده است که در یک کتیبه هشت بار عبارت «یاصادق» به صورت قرینه و در بین آنها، چهار مرتبه عبارت «یاستار» تکرار شده است.
وی افزود: همچنین بر لنگه دوم در، عبارت «یافتاح» هشت بار تکرار شده است. در قسمت پایینی این لنگه، نام بانی مسجد به این صورت آمده: «قد عمر هذا المسجد الشریف المکان المنیف قطب‌الدین بن حاج حسام‌الدین فی سنه۱۰۴۲» و بر لبه پایینی درب سمت چپ «کاتبه ابوالحسن بن نورالوری عفی عنهما» دیده می‌شود.
مشهدی نوش‌آبادی گفت: سه در مسجد جامع و منبر نفیس حسینیه بالا ده از آثار هنری دوره صفوی است که باید آن را حفظ کرد تا مثل منبر حسینیه شیخ‌آباد از میان نرود و برای حفظ آثار تاریخی و تمدنی، شرط اول، آگاه شدن مردم به ارزش این آثار است.
به گزارش ایسنا، نشست تخصصی «آثار هنری نوش‌آباد» با حضور فعالان حوزه میراث فرهنگی و دانشجویان رشته معماری و صنایع‌دستی دانشگاه کاشان در پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی نوش‌آباد برگزار شد.
انتهای پیام
