صداوسیما، رسانه ملی نامیده شده است، رسانه ای که با پول هشتاد میلیونی ایرانی، جان گرفته است و رشد و نمو کرده، قابی به گستره ایران که قرار بوده دانشگاه عمومی باشد و "خانه" دوم هر ایرانی، رسانه ای که تک تک ایرانی ها، به حق منتقد و صاحب و ولی نعمت آن هستند، اما تحولات سالهای اخیر، رسانه ملی را زخمی و مخدوش کرده است، اتفاقات بزرگ و خوب و ملی در آن کمتر دیده می شود و انگار تبدیل به تریبونی خشن برای اقلیتی نامهربان با مردم شده است، چرا صداوسیما به این روز افتاده است؟ چه کسی می تواند به این سئوال جواب بهتری بدهد؟
محمد حسین رنجبران خبرنگار/مجری پرسابقه تلویزیون که صدا و سیمایش برای مردم آشنا است، تصمیم گرفت که همه ناگفته هایش از حضور دو دهه ای در صداوسیما را از طریق "تابناک" برای اولین بار و بی پرده و بی سانسور با صاحیان اصلی صداوسیما، یعنی مردم درمیان بگذارد، روایت رنجبران از صداوسیما، هم حکایت افول رسانه ملی است و هم بازخوانی مقاطع مهم تاریخ بیست سال اخیر از ماجرای خاتمی و احمدی نژاد و سال پرحادثه 88 و مذاکرات هسته ای و سنگ اندازی های "اتاق فرمان" تا ماجرای رد صلاحیت لاریجانی.
این گفتگوی متفاوت و جذاب را از دست ندهید:
