به گزارش همشهری آنلاین، کیهان نوشت: پس از عکس یادگاری علی طیب‌نیا با مسعود پزشکیان که محمدجواد ظریف هم حضور داشت، روزنامه‌های اصلاح‌طلب تیتر اول خود را این‌گونه با عکس اصلی هماهنگ کردند:
روزنامه شرق: طبیب ایران/ طیب‌نیا، به عنوان یکی از موفق‌ترین وزرای اقتصادی چند دهه گذشته به تیم پزشکیان پیوست.
روزنامه آرمان: فرمانده اقتصادی آمد، طیب‌نیا به تیم پزشکیان پیوست.
روزنامه هم میهن: وزیر ضد تورم، فرمانده اقتصادی پزشکیان شد.
روزنامه اعتماد: طبیب تورم آمد/ فرماندهی اقتصادی پزشکیان به طیب‌نیا سپرده شد.
روزنامه شرق در این‌باره نوشت: بعد از کارنامه درخشان دولت اصلاحات، بهترین دوران اقتصادی در دهه اخیر به چهار سال اول دولت حسن روحانی بازمی‌گشت که فرمانده اقتصادی آن در وزارت اقتصاد علی طیب‌نیا بود. کسی که وارد دولت دوم حسن روحانی هم نشد و بعدها تا همین امروز سکوت پیشه کرد. علی طیب‌نیا و محمدجواد ظریف دو بال مهم مسعود پزشکیان در سیاست‌ورزی دولت او خواهند بود؛ دو بالی که هرکدام پیامی روشن به دنیا مخابره می‌کنند.
روزنامه هم‌میهن نیز در مطلب مشابهی آورده بود: وزیر ضد تورم فرمانده اقتصادی پزشکیان شد. علی طیب‌نیا، وزن ستاد مسعود پزشکیان را بیشتر کرد و وجاهت بیشتری به تیم او بخشید. سابقه طیب‌نیا در کنترل تورم در دولت یازدهم، کارنامه قابل قبولی برای اوست و حضورش امتیاز بزرگی برای پزشکیان محسوب می‌شود. به آقای ضد تورم معروف است. این لقب پیش از وزارتش به او داده شده بود.
همچنین روزنامه اعتماد می‌نویسد: «طیب‌نیا به تازگی با پزشکیان دیدار کرده و خبرگزاری‌ها از او به عنوان «فرمانده اقتصادی پزشکیان» یاد کرده‌اند. آقای طیب‌نیا که به دلیل تز دکترایش درباره تورم ساختاری در ایران توسط برخی رسانه‌ها به «طبیب تورم» مشهور شده بود؛ در آغاز به کار خود در وزارت اقتصاد ابتدا وعده تورم 15 درصدی در سال 93 را داد. برنامه‌ای که طبق هدف‌گذاری پیش رفت و تیم اقتصادی دولت با انتشار اوراق قرضه و تعیین سقف نرخ سود بانکی با نرخ بهره بسیار بالا از سال 1392 سبب ریزش نرخ تورم شد. اقتصاد ایران هم اکنون با شرایط مشابهی با اوایل دهه 90 روبه‌رو است. تورم مطابق آخرین آمارهای رسمی به آغاز دهه 90 برگشته و در کانال 35 درصدی قرار دارد. رشد اقتصادی، متکی به نفت شده و باقی ماندن برخی متغیرها در چند ماهه سال 1403، به مشکل «عدم قطعیت» و «بلاتکلیفی» اقتصاد ایران دامن زده است».
یادآور می‌شود یک دلیل جدا شدن طیب‌نیا از دولت روحانی در نیمه راه مواضع متناقض مدیران و مشاوران ارشد روحانی (نوبخت، نیلی، عبده تبریزی و..) بود که هم اینک در ستاد پزشکیان همه‌کاره هستند. سؤالی که مطرح است این است که اگر واقعاً طیب‌نیا در ثبات‌بخشی به اقتصاد نقش داشت چرا در دولت روحانی حفظ نشد؟ این در حالی است که عمده دلیل شرایط اقتصادی 1394 تا 1396
نه به خاطر برنامه‌ریزی و اصلاحات اقتصادی بلکه افزایش کوتاه مدت صادرات نفت و القای خوش‌بینی به بازار درباره ماندگاری این فرمول صددرصد وامدار طراحی‌های غرب بود و به همین دلیل در کمتر از دو سال و نیم همه توهمات به هم خورد و دولت معطل، با نتایج بی‌برنامگی و طفیلی‌گری دیپلماتیک خود دست به‌گریبان شد و تورم 60 درصدی را در کنار رکود اقتصادی شدید و تعطیلی هشت هزار کارخانه به یادگار گذاشت. از جمله اظهارات به یادگار مانده طیب‌نیا در دولت روحانی این است که گفته بود: شب‌های واریز یارانه نقدی به حساب مردم، شب مصیبت عظما برای دولت است.
نکته مهم بعدی، نگاه کارشناسی است که علی طیب‌نیا به امثال پزشکیان و ظریف از چشم‌انداز توان اجرائی و مدیریتی دارد. او چند هفته قبل که به ستاد پزشکیان نرفته بود، در سر کلاس درسی خود در دانشگاه تهران گفت: «ایشان (پزشکیان) فردا رئیس‌جمهور بشود، ظریف را می‌خواهد به عنوان وزیر خارجه معرفی کند؛ حتماً مجلس رأی نخواهد داد. بگذریم از اینکه من، ظریف را ضعیف‌ترین وزیر خارجه بعد از انقلاب می‌دانم. قوی‌ترین کارشناس، هر چیزی جای خودش را دارد. قوی‌ترین کارشناس، ضعیف‌ترین وزیر خارجه! دوره آقای ظریف روابط خارجی ما افتضاح بود خصوصاً روابط منطقه‌ای! ایشان اصلاً آدم اجرائی نیست. قائم‌مقامش هم یک آدم خیلی ضعیفی را گذاشته بود». با این اوصاف اگر به ادعای رسانه‌های اصلاح‌طلب، طبیب و کارشناس اقتصادی بدانیم، پیشاپیش حکم به ناتوانی پزشکیان و ظریف در اداره امور داده است، ضمن اینکه در گذشته با افراد غالب در ستاد مذکور به مشکل برخورده و محترمانه عذرش خواسته شده است. بنابراین دیدار اخیر را چیزی فراتر از تبلیغات انتخاباتی و عیادت طبیب از مریض نااحوال (!) نمی‌توان ارزیابی کرد.
