خبرنگار الهام کریمی، ایران از یک سو برای اولین بار در چندین دهه گذشته وارد یک رویارویی مستقیم نظامی با اسرائیل تحت رهبری نتانیاهو شده است.
از سوی دیگر، قدرت‌های اروپایی با تشدید فشار بر ایران برای ارائه توضیح درباره آثار اورانیوم کشف شده در سایت‌های اعلام نشده خود و درخواست از ایران برای یافتن راه‌هایی برای همکاری مناسب‌تر با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به طور فزاینده‌ای با برنامه‌های تهران به مخالفت برخاستند.
بعید به نظر می‌رسد که دولت بایدن با سیاست‌های کمتر سخت‌گیرانه خود برای مدت طولانی‌تری در قدرت باقی بماند. از طرفی، روسیه تحت رهبری ولادیمیر پوتین نیز ممکن است در نهایت مجبور به پذیرش صلح با ولودیمیر زلنسکی از اوکراین شود که بالقوه می‌تواند نقطه پایان حمایت ظاهری روسیه از جمهوری اسلامی باشد که کاملا بر اساس منافع ملی روسیه در حال انجام است.
پزشکیان که اغلب به او برچسب اصلاح‌طلبی می‌زنند، می‌تواند با تضمین برخی آزادی‌های اجتماعی برای جوانان، مانند نرمش در برابر حجاب و ارائه برخی آزادی‌های نسبی در جامعه، از تبدیل خشم مردم به نفرت جلوگیری کند.
پزشکیان که در دولت اصلاحات محمد خاتمی وزیر بود، توانست در روزی که مشارکت مردم کمتر از ۴۰ درصد بود نزدیک به ۱۰.۵ میلیون رای به دست آورد و با پیشی گرفتن از سعید جلیلی، با او به دور دوم انتخابات راه یابد.
اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان دولت حسن روحانی با یکدیگر همکاری می‌کنند تا بخشی از ۶۰ درصدی را متقاعد کنند تا حضور پزشکیان در دفتر ریاست جمهوری را تضمین کنند.
حال آنکه سپردن دولت به سعیدجلیلی با توجه به موضع شاخص او در «خصومت با غرب» و مخالفت صریح با پیوستن به معاهدات بین‌المللی مانند گروه ویژه اقدام مالی (اِف.اِی.تی.اِف.) که با پولشویی، تامین مالی تروریسم و اشاعه تسلیحات مبارزه می‌کند، این الزام را برطرف نمی‌کند.
سیاست در ایران آنقدر پیچیده است که مشارکت لحظه آخری تعجب‌آور نیست. در واقع باید هر ناممکنی را در سیاست ایران ممکن دانست.
