بازیگر طنازی که نقش‌های ماندگار به یادگار گذاشت

به گزارش «تابناک» به نقل از برترین ها،  ۱۲ تیرماه سال ۱۳۹۹ بود که بازیگر سینما تلویزیون و تئاتر کشورمان به علت سکته قلبی درگذشت. در این چند سال غیبت او نگاهی به وضعیت نیم قرن فعالیت هنری او قدردانی اندکی از اوست که لحظه‌های ناب بسیاری را به ما ارزانی داشت.

او از معدود هنرپیشه‌هایی بود که هم در نقش‌های جدی و هم در نقش‌های کمدی و طنز به خوبی ظاهر می‌شد و مخاطب را با خود همراه می‌کرد. هم اخم‌هایش باورپذیر بود، هم خنده‌هایش، هم تلخی نقشش به دل می‌نشست و هم شیرینی‌اش.

ورود به عرصه هنر

گرجستانی در کارخانه آزمایش با مرحوم هادی اسلامی همکار بود و این همکاری بهانه ای شد برای ورودش به تئاتر. سیروس گرجستانی در سال ۱۳۴۸ و در حالی که تنها ۲۵ سال داشت وارد اداره تئاتر شد و سپس نخستین تئاترش را در سنگلج بازی کرد. اولین کار تئاتر سیروس گرجستانی سنگ و سورنا نام داشت که توسط همسر عباس جوانمرد کارگردانی می‌شد.

این بازیگر پیشکسوت تا مقطع دیپلم تحصیل کرد و موفق به دریافت مدرک درجه دو هنری معادل لیسانس از وزارت فرهنگ و هنر شد. او کمی بعد وارد تلویزیون شد. گرجستانی سابقه همکاری با کارگردانان مطرح سینمای ایران مثل رخشان بی‌اعتماد و کیومرث پوراحمد را دارد. فیلم سینمایی 'ما همه با هم هستیم' آخرین حضور این بازیگر در سینما بود که سال ۹۷ به کارگردانی کمال تبریزی ساخته شد.

باورپذیر بودن، امضای کار او بود

نمونه بارزی از باورپذیر بودن نقش‌هایش، شخصیت هاشم در سریال «متهم گریخت» است؛ به طوری که هنوز هم خیلی از مخاطبان قدیمی‌تر تلویزیون او را با نام هاشم به یاد می‌آورند، آن هم با همان لحن خاصی که شهربانو هاشمی در نقش بی‌بی، صدایش می‌کرد. زنده‌یاد سیروس گرجستانی در چندین سریال تلویزیونی هنرنمایی کرده است. حضور او حتی در نقش‌های فرعی و در آثار تاریخی و پربازیگری، چون «کلاه پهلوی» نوعی کلاس درس برای سایر بازیگران این مجموعه‌ بود.

سیروس خان، کاش نمی‌رفتی، هنوز باورمان نمی‌شودسیروس خان، کاش نمی‌رفتی، هنوز باورمان نمی‌شودسیروس خان، کاش نمی‌رفتی، هنوز باورمان نمی‌شودسیروس خان، کاش نمی‌رفتی، هنوز باورمان نمی‌شود

مرد همیشه گرفتار تلویزیون

گرجستانی در نهایت سال ۱۳۵۶ با سریال تلاش جلوی دوربین رفت تا اینکه بعد از انقلاب سال ۱۳۵۸ با فیلم مجاهد به عرصه بازیگری بازگشت. از جمله آثار درخشان برجای مانده از سیروس گرجستانی می‌توان به بازی اش در سریال شهریار اشاره کرد که در آن گرجستانی نقش شاعر پرآوازه کشورمان با لهجه ترکی را ایفا میکند.

گرجستانی در بسیاری از سریال‌های طنز دهه ۸۰ و ۹۰ بازی کرده است و به نوعی می‌توان او را مرد همیشه گرفتار مجموعه‌های تلویزیونی نامید. دردسر‌های او و خانواده‌اش در سریال‌های تلویزیونی، طنز تلخی را به همراه داشت که مخاطب تلویزیونی را به شدت درگیر می‌کرد و البته بیینده آیینه‌ای از مشکلات اجتماعی خود و دیگران را در او می‌دید. سریال‌هایی، چون «متهم گریخت»، «روزگار خوش حبیب آقا»، «زن بابا»، «دنگ و فنگ روزگار»، «خوش‌نشین‌ها» و البته «سه دونگ سه دونگ» نمونه‌هایی از این دست کار‌های این بازیگر هستند.

او فقط کمدین نبود

با این حال بی‌انصافی است اگر گرجستانی را صرفا بازیگر سریال‌های طنز بنامیم. نقش ماندگار او در سریال «شهریار» کمال تبریزی (سال ۸۴) و همچنین ایفای نقشش در مجموعه تاریخی «کلاه پهلوی» مرحوم ضیاءالدین دری نمونه‌هایی از نقش‌های جدی این بازیگر در قاب جادوست که اتفاقا به‌خوبی هم از پس انجامشان برآمد.

خودش گفته بود: «به یک بازیگر نقش‌های متفاوتی محول می‌شود و او موظف به ایفای آن‌هاست؛ ضمن این که بدم نمی‌آید نقش‌های متفاوتی را بازی کنم، اما به شرط آن که این نقش‌ها به من پیشنهاد شود.» و البته اضافه کرده بود: «اگر مدت زمانی به بازیگر بی‌کاری بخورد، مجبور است نقش‌هایی که چندان مطلوبش نیست را هم بازی کند؛ چرا که حرفه ما بازیگری است و زندگی‌مان از این راه تامین می‌شود.»

ایفای نقش گرجستانی در «کلاه پهلوی»، بعد از «کیف انگلیسی»، دیگر ساخته موفق دری اتفاق افتاد. او در این سریال، نقش «یاور نیکوکار» رییس نظمیه را بازی کرد که اتفاقا در همان سال (اردیبهشت ۹۲) سر صحنه این سریال دچار سانحه شد؛ از اسبی که سوار بر آن بود، سقوط کرد و از ناحیه سر دچار شکستگی شد. با این حال دیری نپایید که خبر بازگشتش به صحنه در رسانه‌ها منتشر شد. او زمانی مقابل دوربین «کلاه پهلوی» قرار گرفت که بازی در سریال «شهریار» کمال تبریزی را تازه تمام کرده بود. 

نکته ویژه زندگی آقا سیروس؛ پرسپولیس

از نکات جالب توجه در زندگی سیروس گرجستانی فعالیتش در فوتبال و باشگاه شاهین (پرسپولیس) به مدت چهار سال است. در حقیقت او پیش از اینکه بازیگر باشد، ورزشکار حرفه‌ای بود و مدت ۱۰ - ۱۲ سال در تیم فوتبال شاهین بازی کرد.  خودش گفته بود که درآمد فوتبال کفاف خرج زندگی‌اش را نمی‌داده بنابراین فوتبال را رها کرد و به بازیگری پرداخت. در واقع پژمان جمشیدی اولین ستاره سینما نبود که از پرسولیس مقابل دوربین آمد چون خیلی قبل‌تر آقا سیروس، چراغ سینما را روشن کرده بود.