عصر ایران ؛ حسن ظهوری ــ وقتی خبرنگار از او درباره ساخت مسجد در پارک قیطریه تهران سئوال میکند میگوید میسازیم خوبش را هم میسازیم و البته خیلی کامل و واضح درباره درختانی که در این پارک قطع خواهند شد حرفی نمیزند و اصلا به باستانی بودند محوطهای که پارک قیطریه در آن واقع شده است هم اشارهای نمیکند.
گزارش را اینجا ببینید
زاکانی همیشه همینطور است. معمولا پاسخهایش برای خبرنگاران کافی نیست. صدها سئوال که درست به آنها جواب نداده نه تنها باقی میماند که امیدی هم به جواب آنها نیست. زاکانی شهردار تهران است و اینطور به نظر میرسد که معمولا همه حقیقت را به تهرانیها نمیگوید و بدتر از آن اینکه در کنار ۱۰ها وعدهای که داده و به آنها عمل نکرده، وعدههایی میدهد که خود تهرانیها و سازمان و ارگانهای دولتی مربوطه جلویش را گرفتهاند تا خسارتی جبرانناپذیر متوجه تهران نباشد.
مثل همین ساختن مسجد در پارک قیطریه تهران که بدون هیچ اقدام کارشناسی ناگهان گوشهای از پارک را حصارکشی میکند و بدون آنکه حتی اهالی محلهای قدیمی مثل قیطریه را در جریان بگذارد، فکر ساختن یک مسجد را خیلی جدی پیش میبرد. در حالیکه نه تنها محله قیطریه، حداقل در پارک قیطریه نیازی به مسجد ندارد که زدن هر کلنگی در این پارک نیاز به مجوز از وزارت میراث فرهنگی دارد. حصارها کشیده میشوند بدون گرفتن مجوز و احتمالا گوشهای از تپههای باستانی قیطریه را جدا میکنند. پارک قیطریه به احتمال خیلی زیاد یک محوطه باستانی متعلق به هزاره اول پیش از میلاد است. این پارک در امتداد تپههای قیطریه است؛ جایی که بیش از ۵۰ سال قبل یک تیم باستانشناسی به سرپرستی سیفالله کامبخشفرد طی کاوشهای باستانشناسی گورستانی از عصر آهن متعلق به ۳۲۰۰ سال قبل را یافتند.
محوطه باستانی هیچ؛ پارک قیطریه درختان کهنسال بیشماری دارد و ساخت مسجد به معنای قطع یا از ریشه درآوردن برخی از این درختان است. هرچند زاکانی تاکید میکند هیچ درختی قطع نمیشود اما از آنجایی که اینطور به نظر میرسد، او همه حقیقت را نمیگوید، اعتماد تهرانی را نسبت به خودش سست کردهاست. واقعا هیچکس نمیداند چه تعداد درخت قرار بوده قطع شود. هرچند اهالی و مردم تهران آنقدر با ساخت مسجد در پارک قیطریه مخالفت کردند که در نهایت وزارت میراث فرهنگی هم مخالفت کرد و قائله ختم به خیر شد.
البته به یکباره تصمیم دیگری آشکار شد. ساخت هتل در ۸ بوستان تهران. آن هم هتلهای ۵ تا ۷ ستاره که قطعا اگر در هر فضای سبزی ساخته شوند، منجر به قطع درختان بیشماری میشوند. این طرح با انتقادهای زیادی روبرو شد و هرچند زاکانی سعی کرد آن را انکار کند اما موفق نشده و هنوز هم منتقدان معتقدند که قرار است اینکار انجام شود. مردم تهران بارها نارضایتی خود را از اجرای چنین طرحهایی اعلام کردهاند اما اینکه مردم تهران چقدر راضی هستند، چه اندازه برای شهردار تهران اهمیت دارد؟
زاکانی یکبار تصمیم گرفته بود در منطقه لویزان تهران که پارک جنگلی هم واقع شده، شهر بازی بسازد. ادعا کرد که بزرگترین شهر بازی را هم آنجا میسازد. مردم تهران هم حیرت کردند که مگر میشود شهردار تهران تا اینحد متوجه محیط زیست پایتخت نباشد. اعتراض کردند و در آخر هم منابع طبیعی جلوی کارش را گرفت. همان زمان دوباره این سئوال مطرح شده بود که چقدر شهروندان تهرانی برای شهردار اهمیت دارند؟
شهردار تهران به جای آنکه بار جمعیتی تهران را کم کند و به حاشیه نشینی بیشتر در تهران پایان دهد، وعده مسکن ارزان قیمت میدهد. آنهم در شهری که فرونشست آن به مرحله بحرانی رسیده و خطرات بیشماری شهروندان آن را تهدید میکند. حتی نمیدانیم مسکن ارزان قیمت چطور ساخته میشود؟ آیا امنیت کافی خواهد داشت؟ با چه متریالی ساخته میشوند که ارزان تمام میشود. چقدر جان تهرانیها برای زاکانی اهمیت دارد؟ چقدر تهران با مردمش برای زاکانی مهم هستند؟
نه تنها مردم تهران که گویا رای و نگاه مردم ایران هم برای او چندان اهمیتی ندارد. چراکه حتی اعلام میکند در انتخابات ریاست جمهوری میماند و نمیگذارد پزشکیان رئیس جمهور شود. یعنی حتی اگر مردم پزشکیان را بخواهند باز هم او یک مانع بر سر تحقق این خواستهاست. هر چند وعده کرده بود تا آخر میماند و نمیگذارد اما نه تنها تا آخر نماند که نتوانست بگذارد پزشکیان رئیس جمهور شود. شاید یکبار برای همیشه متوجه این موضوع شده باشد که برای انتخاب رئیس جمهور در ایران نه او و نه هیچکس دیگری نمیتواند دخالت کند و این مردم هستند که تصمیم میگیرند.
اما زاکانی تلاش خودش را کرد. علیرغم میل اکثریت تهرانیها که مثلا شهردارشان است، تبلیغات گستردهای برای نامزد رقیب پزشکیان یعنی جلیلی انجام داد. حالا هیچکدام از شهروندان تهرانی نمیدانند، چه مقدار از بودجه شهرداری که باید صرف امنیت و رفاه آنها میشده، خرج تبلیغات برای کسی شده که رئیس جمهور ایران هم نشدهاست.
حالا او مخاطب شبکههای اجتماعی شدهاست. برایش هشتک زاکانی میزنند و مینویسند، ممنون که تا آخر ماندید و نگذاشتید پزشکیان رئیس جمهور شود. حالا هم زمزمههایی در تهران بلند شده که نگرانند زاکانی تا آخر بماند و نگذارد تهران، تهران شود. موضوعی که باید مورد توجه شورای شهر تهران قرار بگیرد و یکبار جدی این سئوال را بپرسند که وقت رفتن زاکانی از شهرداری تهران نرسیده است. کسی که تهرانیها چندان اعتماد ندارند که او همه حقیقت را میگوید.